Carpe Diem 2 {N.H}

Chapter Four

🌸Puck🌸

Tegen de tijd dat het middag is heb ik nog steeds geen oog dicht gedaan. Zuchtend pak ik de motorsleutel van het keukenblad en schrijf een briefje voor Floor waarin staat dat ik boodschappen ben doen voor het ontbijt.

Zachtjes verlaat ik het appartement en begroet Austin die naar boven komt gelopen. "Weer terug," glimlacht hij. "Zo iets," ik zwaai kort naar hem voordat ik de trap af ren en de motor uit de berging haal. Ik rijd hem naar buiten en zet de helm op. "Stoer hoor," ik kijk naar boven en zie Austin glimlachen.

Ik steek mijn duim naar hem op en vertrek. Wanneer er een file is rijd ik tussen alle auto's door en ben sneller in Londen dan dat ik met de auto ooit ben geweest. De motor zet ik bij het kantoor neer en besluit te gaan kletsen met Joyce en Sydney voordat ik daadwerkelijk boodschappen ga doen.

"Hey Meid," ik glimlach naar Joyce die me enthousiast begroet als ik binnen kom. "Hey, hoe is het hier?" Ik ga op de balie zitten met mijn benen opgetrokken in kleermakerszit. "Stil," ze haalt haar schouders op. "Ik dacht dat jij uit was gegaan gisteren? Moet je niet slapen," ik grinnik.

"Eigenlijk wel, maar het lukt niet. Dus nu ben ik hier," ze schud lachend haar hoofd. "Als je Niall zoekt, die is in de presentatiezaal iets aan het voorbereiden," ik spring van de balie af en knik. "Ik zal eens gaan kijken," ze knikt. "Koffie?" Vraagt ze als ik de deur van de zaal open duw. "Van jou altijd,"

Ik duw de deur verder open en zie dat Niall met zijn rug mijn kant op staat. Hij draagt een zwarte skinny jeans met een, waarschijnlijk, zwart t-shirt en zijn houthakkers blouse. Als ik de deur achter me dicht laat vallen, wat harder gaat dan dat de bedoeling was, draait Niall zich om.

"Hey Baby," glimlacht hij en komt van het podium af om me een kus te geven. "Hey Ni," glimlach ik. Hij slaat zijn armen om me heen en drukt een kus op mijn voorhoofd. "Heb je goed geslapen?" Ik knik langzaam. "Geweldig," grinnik ik. "Je hebt niet geslapen Hm?" Ik schud mijn hoofd. "Geen seconde,"

"Koffie!" Lachend draai ik me om in Niall zijn greep als Joyce binnenkomt met koffie van de Starbucks. "Wat ik toch allemaal niet voor jou over heb," ze knipoogt en geeft me het kartonnen bekertje. "Thank You Darling," glimlach ik. "You are welcome my lady," ze maakt een buiging en verlaat dan de zaal.

"Iets uit te leggen, Darling?" Ik draai me om naar Niall die me inmiddels los heeft gelaten. "Jaloers?" Grijns ik en hij pruilt. "Gimme Kiss," ik geef hem een klein kusje voordat ik mijn handen door zijn haar haal en snel de deur uit loop. "Jij durft," ik kijk naar een meid van mijn leeftijd.

Ze draagt een zwarte broek met een witte blouse waarvan de bovenste drie knoopjes open zijn. "Pardon?" Niall duwt de deur open en kijkt me grijnzend aan. "Ik pak jou nog wel, Darling," ik glimlach naar hem voordat ik me op de dame tegen over me richt.

"Nogmaals. Jij durf," ik trek vragend mijn wenkbrauw op. "Wat bedoel je precies?" Ze glimlacht en knippert overdreven met haar wimpers. "Alleen zijn vriendin mag aan zijn haar komen. Heb ik gehoord," ik knik. "Goed om te weten," ik haal mijn hand nog een keer door Niall zijn haar. "Wat doe je?" Fluistert hij.

"Wacht even," mompel ik en loop naar haar toe. Ik steek mijn hand naar haar uit die ze verbaasd vast pakt. "Puck Lancaster, Niall zijn vriendin," ik hoor Joyce een dissend geluid maken. Ik knipoog naar de dame voor me en loop dan met een haarzwaai het kantoorpand uit.

Ik ga op de motor zitten en stop de sleutel er in, zoals verwacht komt eerst Joyce naar buiten gelopen met Niall achter haar. "You go girl," juicht ze. "And That's Why You're my girl," glimlacht Niall waardoor ik bloos. "Anyway, ik ga boodschappen doen. Bye Bye," ik zet de helm op en rijd met een hand aan het stuur weg.