Carpe Diem 2 {N.H}

Chapter Eight

☘️ Niall☘️

Ik sta op Harry te wachten die me van het vliegveld komt halen. De reis duurde langer dan ik had gehoopt in verband met een tussenstop in Amsterdam. "Niall," ik glimlach naar hem en geef hem een knuffel. "Good to have ya back mate," glimlach ik. "Good to have You back," glimlacht hij en samen lopen we naar zijn auto.

"Hoe gaat het met haar?" Harry kijkt me twijfelend aan. "Ze heeft tweeënveertig graden koorts dus Liam is nu met haar naar de huisarts," ik zucht geïrriteerd. "Ze kan er niks aan doen Niall, dat weet jij net zo goed als ik," we stappen beiden in zijn auto. "Ik baal er gewoon van dat ze ziek word als ik er niet ben,"

Harry knikt begrijpend en start de auto. "Hoe gaat het verder?" Hij haalt zijn schouders op. "Met Puckje bedoel je?" Ik knik. "Met wie anders?" Hij haalt zijn schouders op. "Sorry," mompel ik. "Het geeft niet. Ze heeft weinig geslapen en een paar keer overgegeven," ik krimp ineen bij het idee.

"Over de bank, over mij en een keer over Floor," ik trek een moeilijk gezicht. "Werken de pilletjes?" Vraag ik op het moment dat zijn telefoon af gaat. In de display van zijn radio staat Love💗🍓 met koeienletters. "Sorry," mompelt hij beschamend. Ik grinnik en schud mijn hoofd. "Het is goed. Ik weet dat het vriendschappelijk is," Harry zucht opgelucht en neemt op.

"Harry Styles," ik grinnik waardoor Harry me kort aankijkt. "Hey Lad, Liam hier. Heb je Niall al opgehaald?" Harry begint te knikken.

"Ja dat ziet hij," lach ik. "Oh. Hey Nialler," ik glimlach. Die bijnaam word nooit oud. "Hey Payno, heb je nieuws?" Liam zucht. "Puck doe even normaal en ga op die kruk zitten," horen we hem beiden sissen.

"Niet echt. Ze luistert niet naar de dokter. Maar wat hij wel wist te vertellen is dat het waarschijnlijk een virus is," ik zucht diep en haal mijn handen over mijn gezicht. "Great," zuchten we tegelijk.

"Puck alsjeblieft zeg. Gedraag je, doe gewoon je mond open en zeg A zoals de dokter van je vraagt," ik grinnik om haar eigenwijsheid. "Hoe is het mogelijk," zucht hij.

"Ik ga opgangen Lads. Ik zie jullie zo," met dat gezegd te hebben hangt Liam op. "File," zucht Harry als we vast komen te staan nadat we de parkeergarage uit zijn gereden. "Kan er ook nog wel bij," zucht ik.

{...}

Twee uur later komen we thuis aan. In de huiskamer brandt het licht. De sneeuw dwarrelt naar beneden en het kost me veel moeite om de voordeur open te krijgen. Als het uiteindelijk is gelukt loop ik ineens door naar de huiskamer waar Puck samen met Liam tv ligt te kijken.

"Hey," glimlacht Liam als hij me ziet. Puck ligt tegen zijn borstkas aan wat me jaloers maakt maar ook goed doet. "Niall," komt er zwakjes uit Puck haar mond. "Hey babygirl," ik hurk bij haar neer en wrijf een plukje haar van haar voorhoofd. "Gaat het een beetje?" Ik druk een kus op haar warme wangetje.

"Ik heb een virus," zucht ze. "Heb je iets van de dokter gekregen?" Floor komt de keuken uitgelopen met een mok dampende thee. "Ze heeft medicijnen," antwoord ze en geeft de mok aan Puck. "Waar liggen ze?" Vraag ik en maak mijn leren jas los. "In de keuken op de bar," ik knik en loop naar de bar.

Mijn jas leg ik er over heen en pak de verschillende doosjes die me behoorlijk de rillingen bezorgen. "Waar zijn die dingen allemaal voor?" Vraag ik als ik terug de huiskamer in kom. Puck is verder onder de deken gekropen en ligt met haar hoofd nog steeds op Liam's borstkas. "Die in dat witte doosje moet de koorts afnemen. Alleen gebruiken als ze naar bed gaat," legt Liam uit.

"Die roze is voor haar stembanden, die ze naar de klote heeft gebracht met het kotsen. Gebruiken als ze het aangeeft. 2 per keer drie maal per dag maximaal," gaat Floor verder en ik pak het laatste doosje. "Die is voor haar virus is het algemeen. De pillen zijn blauw en redelijk groot, ze moet ze in een keer doorslikken. Driemaal per dag voor iedere eetmaal,"

"Jesus," zucht ik en leg de doosjes op tafel. "Ik heb het koud," mompelt Puck. "Floor zet de thermostaat is hoger," draag ik haar op. Ik zweet me kapot hierbinnen. "Het is hier al zevenentwintig graden," zucht ze. "Laat dan maar. Harry wil je even boven uit mijn kast die zwart grijze Adidas sweater halen?" Hij knikt en rent de trap op.

"Floor regel jij het avond eten?" "Yes sir," ze knipoogt en loopt naar de gang op om haar jas en schoenen aan te doen. "Ik ga wel friet halen," ik knik goedkeurend en haal wat geld uit mijn portemonnee. "Laat zitten gek," lacht ze en loopt de deur uit zonder het geld aan te pakken. "Liam wat krijg je van die medicijnen?" Hij schud zijn hoofd.

"Word vergoed. Alleen die roze niet maar dat is goed zo," ik zucht, wetend dat ik dit toch niet gewonnen krijg. Harry komt terug met de sweater die ik aanpak. "Babygirl ga eens recht zitten alsjeblieft," vraag ik lief als ik bij haar ben neergehurkt. Ze gaat recht zitten en ik trek de sweater bij haar aan.

"Ga maar slapen," fluister ik en druk een kus op haar voorhoofd. Ze vliegt me om mijn hals en trekt me naar zich toe waardoor ik mijn evenwicht verlies en bijna boven op haar val. Ik lach zachtjes en begraaf mijn hoofd in haar nekholte, ook die voelt veel te warm aan. "Dank je wel dat je terug bent," fluistert ze uitgeput. "Voor jou altijd Babykitten," fluister ik terug.

Ze laat me los en gaat op het andere gedeelte van de bank liggen. "Slaap lekker kleintje," Liam wrijft even over haar hoofd en gaat dan ergens anders zitten zodat ik bij haar kan zitten. "Liam?" Vraagt ze schor. "Ja?" Ze glimlacht. "Dank je wel," hij knikt en drukt een kus op haar voorhoofd. "Geen dank," ik ga naast Puck zitten en wrijf over haar wangetjes.

"Slaap lekker Princess," ze glimlacht en legt haar hoofd op mijn schoot. Ik kriebel door haar haren tot dat ze in slaap is gevallen...