Carpe Diem 2 {N.H}

Chapter Ten

🌸Puck🌸

Huppelend loop ik de volgende ochtend de woonkamer binnen. Mijn eerste echte kerstdag zonder gezeik, zonder ruzie's, zonder tranen, maar het belangrijkste mijn eerste Kerstdag met mensen die van me houden. Oprecht.

In de huiskamer staat Niall naast de open haart. De vlammetjes fonkelen in zijn ogen en trots glimlachend kijkt hij naar het resultaat. Hij draagt een soort beige broek met een vrolijke kersttrui. Zijn blonde haartjes zitten perfect omhoog waardoor hij er nog onschuldiger uitziet dan normaal.

Als hij me opmerkt glimlacht hij breed. "Goodmorning my Lady," mijn wangen worden langzaam rood. "Goodmorning Ni," glimlach ik. Hij spreid zijn armen waar ik in ga staan. Ik klem mijn armen om zijn middel en kijk naar hem op. Zijn lippen raken zachtjes mijn voorhoofd. "Merry Christmas Cutie," fluistert hij. "Merry Christmas Babyboy," fluister ik terug.

Ik ga op mijn tenen staan om hem een kus te geven. "Eerst ontbijten of eerst de cadeautjes?" Vraagt hij als ik hem heb los gelaten. "Hm, kies jij maar," glimlach ik waarop hij zijn hoofd schud. "Het is jou dag vandaag babygirl," ik haal mijn schouders op. "Combinatie van beiden?" Hij knikt goedkeurend.

"Ik heb al broodjes gehaald bij de bakker," glimlacht hij trots. Verbaasd kijk ik naar de klok boven de tv. De wijzers vertellen me dat het tien uur is. "Ben je al lang wakker?" Hij haalt zijn schouders op. "Een half uurtje denk ik," ik knik. Luid kabaal op de trap laat me schrikken. Niall fronst zijn wenkbrauwen en wil de gang op lopen als de Liam en Harry half slapend binnen komen.

Zowel Niall als Liam en Harry kijken me vragend aan. Ik kijk achter me en dan terug naar hun. "Wat?" Vraag ik zachtjes. Ik friemel aan mijn vingers terwijl ik hun aan blijf kijken. "Babygirl, kom eens." Braaf loop ik achter Niall aan naar boven. In de slaapkamer duwt hij me zachtjes tegen de muur en zet zijn handen aan wederzijdse kanten van mijn hoofd.

"Wat is er gisteravond gebeurt?" Zijn stem klinkt donker. "Ben je boos?" Hij schud zijn hoofd. Ik kijk naar de grond, Niall legt zijn hand op mijn wang en wrijft met zijn duim over mijn oor. "Wat is er gebeurd baby?" Fluistert hij. "Je had het gezellig, je hebt een paar biertjes gedronken. Toen voelde ik me niet lekker en heb je me naar huis laten gaan-" "Alleen?" Ik knik.

"In het donker?" Opnieuw knik ik. Het is half waar. Het stuk op en neer rijden naar Doncaster weggelaten, daarna moest ik toch alleen lopend naar huis. Dus ik lieg niet, niet helemaal. "Is er iets gebeurd? Ben je veilig thuis gekomen?" Niall kijkt me bezorgd aan, zijn donkere stem is terug want best wel intimiderend is.

"Er is niks gebeurt en ik ben veilig," glimlach ik voorzichtig. Hij zucht en knikt dan toegeeflijk. ''Laten we naar beneden gaan,'' ik knik en kruip onder zijn armen uit voordat ik naar de kast loop. ''Wat ga je doen?'' ik draai me half om naar Niall die tegen het deurkozijn aanleunt. ''Even omkleden,'' Niall knikt en loopt alvast naar beneden.

Uit de kast pak ik een zwarte high wasted skinny jeans en een kersttrui. Ik kleed me snel om voordat ik vrolijk naar beneden huppel. ''Waar is Louis? Ik dacht dat hij hier sliep,'' Harry kijkt me vragend aan. Ik slik lichtjes voordat ik naar hem opkijk. ''Hoe zou ik dat moeten weten?'' vraag ik zachtjes. ''Misschien zou je het kunnen weten omdat jij nuchter was,'' ik haal mijn schouders op.

''Hij is,'' ik kan mijn zin niet afmaken omdat de bel gaat. Fronsend loop ik naar de voordeur die ik met de sleutel open maak. ''Merry Christmas babe,'' ik knipper met mijn ogen voordat ik doorkrijg dat Louis met een grote glimlach voor mijn neus staan. ''Damn boy, you saved my life,'' zucht ik en laat hem binnen. ''Anyway, Merry Christmas,'' glimlach ik en geef hem een knuffel nadat ik de voordeur heb gesloten.