The new boy

Κεφάλαιο 28

"Τι ακριβώς εννοείς μπαμπά; Θα έρθω μαζί σου;" Ρώτησα φανερά ξαφνιασμένη.

"Κορίτσι μου, δεν γίνεται αλλιώς." Αναστέναξε.

"Και ο λόγος;" Φώναξα.

"Θα μείνω μόνιμα στο εξωτερικό και δεν υπάρχει περίπτωση να σε αφήσω μόνη σου!"

"Δεν είμαι μόνη μου, μπαμπά. Έχω την γιαγιά μου." Πρόσθεσα.

"Όχι αγάπη μου, η γιαγιά σου έχει να πάει στο χωριό. Δεν μπορεί να μείνει εδώ μόνο και μόνο για να 'προσέχει' εσενα. Νομίζω το καταλαβαινεις αυτό!"

"Όχι." Φώναξα.

"Δεν μπορώ να φύγω. Θα χάσω όλους τους φίλους μου. Τα πάντα, θα χάσω."

Και ένα αγόρι,επίσης.

"Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, συγνώμη."

Και κάπου εκεί τελείωσε η κουβέντα μας.

"Υπάρχει. Απλά εσύ δεν τον βλέπεις, μπαμπά. Γιατί πολύ απλά δεν σε νοιάζει. Δεν σε νοιάζει καν. Μόνο την δουλειά σου κοιτάς. Πάντα τη δουλειά σου κοιτούσες."

Ω, Κρίστι. Πως του μίλησες έτσι;

Είναι ο πατέρας σου.

Διάολε, ώρες ώρες βγαίνω εκτός εαυτού.

"Η κουβέντα λήγει εδώ. Αρχίσε να μαζεύεις σιγά σιγά τα πράγματά σου. Πετάμε σε τρεις μέρες." Πρόσθεσε και σηκώθηκε και έφυγε.

Ωραία. Πολύ ωραία.

{..}

Έκανα ένα ζεστό μπάνιο και μπήκα στο δωμάτιό μου.

Άνοιξα την ντουλάπα μου και άρχισα να την αδειάζω.

Ακόμη δεν είχα προλάβει να ντυθώ. Τα μαλλιά μου, βρεγμένα όπως ήταν, έπεφταν πάνω στο πρόσωπο μου καθώς μερικά άλλα εσταζαν στο γυμνό δέρμα μου.

Ανατρίχιασα.

Ντύθηκα και κάθισα στο κρεβάτι μου, το οποίο ήταν γεμάτο από τις μπλούζες, τα παντελόνια ή και τα σουτιέν μου.

Τηλεφώνησα στην Μελίτα.

《Έλα αγάπη, όλα καλά;》με ρώτησε.

Όχι όλα απαίσια.

《Όχι..》απάντησα απότομα.

《Τι συνέβη;》ρώτησε.

《Θα στα πω από κοντά. Τι λες να βγούμε σήμερα; Χρειάζομαι οπωσδήποτε αέρα και αλκοόλ.》πρότεινα.

《Με φοβίζεις, αλλά εντάξει. Περνά από το σπίτι μου κατά τις 8 να ετοιμαστούμε.》είπε και το κλείσαμε.