The new boy

Κεφάλαιο 5

"Με πονάς!" και τότε γύρισα το κεφάλι μου να πω στον Νίκο να με αφήσει. Αλλά δεν ήταν ο Νίκος. "Άρη τι κάνεις εδώ;" και τον έσπρωξα μακριά μου. "Γιατί τρέχεις από πίσω του ρε; Αφού σου το είπα θέλει την Άννα." μου είπε και με έπιασε από το χέρια. "Ήθελα απλά να τον ρωτήσω άμα τα φτιάξανε. Κακό είναι; του απάντησα. "Γαμώτο δεν σε θέλει." μου είπε. "Δεν με νοιάζει." του φώναξα. "Παιδιά τι γίνετε εδω; Γιατί τσακώνεστε; Ακούγετε πολύ!" μας είπε ο Νίκος και απομακρύνθηκα από τον Άρη. "Νίκο θέλω να σε ρωτήσω κάτι μετά δεν θα σε ξανά ενοχλήσω! Στον λόγο μου." του είπα νιώθοντας έτοιμη για την ερώτησή μου. "Τι έπαθες βρε; Σοβαρό; σαν να τρόμαξε ακουγόταν. "Άρη φύγε. Θα τα πουμε αυριο σχολείο. Θα έρθω." του είπε και αυτή τη φορά με άκουσε. "Σου αρέσει η Αννα; Τα εχετε; Από πότε σου αρέσει; τον ρώτησα. "Όπα τι; Η Άννα; Αυτή που βάζει τον εαυτό της μέσα σε ένα τζιν xxs; Ποτε δεν θα μπορούσε να μου αρέσει αυτή. Αλλά γιατί ρωτάς;" όταν άκουσα αυτά τα λόγια ένιωσα χαρούμενη αλλά και θυμωμένη για τον Άρη και το ψέμα του. "Έτσι μου είπε ο Άρης. Ψεύτη." Είπα στον Νίκο. "Εσένα τι σε νοιάζει με ποια θα τα φτιαξω;" με ρώτησε περίεργα. "Εμμ τίποτα απλά ήθελα να σε ρωτήσω. Φίλοι δεν είμαστε; του είπα αλλά μάλλον θα με καταλάβει. "Αααα ναι καλέ φίλοι." Μου είπε ενώ εγώ όμως είδα στο πρόσωπο μια λυπημένη φατσουλα αλλά γιατί;

Μετά έφυγα για το σπίτι. Έφαγα ένα τοστ και έπεσα ξερή για ύπνο. Δεν με πήρε κατευθείαν ο ύπνος. Σκεφτόμουν. Τα σημερινά. Το φιλί του Άρη. Όλα. Στις 2 κοιμήθηκα.

Το επόμενο πρωί στο σχολείο....
Όταν πλησίασα την πόρτα του σχολείου φωνές άκουσα. Τσακωμός σκέφτηκα. Μπήκα μέσα και στο προαύλιο και είδα δύο παιδιά να τσακώνονται. Ο Άρης και ο Νίκος. Αυτός για κάποιον λόγο δεν συμπάθησε καθόλου τον Νίκο από την μέρα που τον γνώρισε.
"Ειι τι γίνετε εδώ; Πάτε καλά ρε;" ρώτησα και προσπάθησα να τους απομακρύνω. Μάταια βέβαια. "Δεν μπορώ να σε βλέπω με τον Νίκο γαμω ρε Κρίστι." Μου είπε και σταμάτησε για λίγο. "Να αρχίσεις να το συνηθίζεις Άρη γιατί θα περνάμε πιο πολύ χρόνο μαζί." Είπε ο Νίκος και το χάρηκε. "Μα καλά το φιλί τίποτα δεν σήμαινε για εσενα; Εε λοιπόν για εμένα σήμαινε. Και μάλιστα πολλά. Σου το έχω πει από την πρώτη μέρα που σε γνώρισα μου άρεσες. Απλά δεν ήθελα να πλήγωσε την Μελίτα. Σε θέλω ρε γαμωτο." Μου είπε και ήρθε προς το μέρος μου. "Φιλι; Ποτε φιληθήκατε; Κρίστι πως μπόρεσες; Σε εμένα; ΤΗΝ ΚΟΛΛΗΤΗ ΣΟΥ. Δεν πίστευα ποτέ ότι θα μου το έκανες αυτό. Αλλά μάλλον δεν έπρεπε να έχω και τόση εμπιστοσύνη. Λάθος. Άρη μην τολμήσεις και με ξανά ακουμπήσεις, ούτε μου ξανά μιλήσεις. Τελειώσαμε. Όσο για εσενα Κρίστι δεν ξέρω άμα μπορώ να σε εμπιστευτώ για δεύτερη φορά." Είπε και έφυγε κλαίγοντας. "Μαλακα Άρη" είπα, του έδωσα ένα χαστούκι και πήγα στην Μελίτα. Ο Άρης έδωσε μια δυνατή μπουνιά δύο αριστερό χέρι του Νίκου. Πήγε στο νοσοκομείο. Το έσπασε.