The new boy

Κεφάλαιο 6

Άρπαξα το κινητό μου από το τραπέζι και λέγοντας μια φθηνή δικαιολογία στον πατέρα μου βγήκα από το δωμάτιο. Ποτέ δεν του άρεσε να διακόπτω μια οικογενειακή στιγμή. Καθάρισα τον λαιμό μου και πίεσα το κουμπί ανταπόκρισης....

Ήταν από το νοσοκομείο. Έπρεπε κάποια να πάει να παραλάβει τον Νίκο . Οι γονείς του δούλευαν και μόνο εγώ νοιαζομουν αρκετά για αυτόν. Έβαλα κάτι απλό για να μην είμαι και προκλητική και είπα στον μπαμπά μου ότι πάω στη Μελίτα. Εκείνος ξεφυσιξε επειδή του χάλασα τα σχέδια και ήπιε μια γουλιά από τη μπύρα του. Μου εγνεψε ναι και βγήκα χαρούμενη από το σπίτι. Πήρα το ποδήλατο μου και μέσα σε πέντε λεπτά ήμουν έξω από το νοσοκομείο.

Εντόπισα παρκαρισμένο ένα μηχανάκι σε μια κολόνα το οποίο ήταν ίδιο με του Άρη . Δεν έδωσα σημασία και μπήκα μέσα. Ανέβηκα στον όροφο που μου είπαν ότι είναι και καθώς προχωρούσα στους άδειουσ διαδρόμους βρήκα το δωμάτιο 225 ... Πήγα να μπω μέσα και μια φωνή που προερχόταν από το βάθος με σταμάτησε λέγοντας μου "Λάθος δωμάτιο!" Τρομαγμένη γύρισα και αντίκρισα τον Άρη. Τον πλησίασα με γοργά βήματα και του είπα " Άρη δεν σε είδα εκεί." Γέλασε και μου απάντησε με ένα ειρωνικό υφακη "και γκαβη και μνήμη χρυσόψαρου. Σε λυπάμαι! " έσφιξα τις γροθιές μου και πήρα μια βαθιά ανάσα ... ξεφυσιξα ήρεμη πια και τον ρώτησα "δεν μου λες εσύ τι θες εδω; δεν νομίζω μετά από αυτό να θέλει να σε δει ο Νίκος." Του είπα γελώντας και εκείνος με αγνόησε. Μπήκα στο δωμάτιο και είδα τον Νίκο να ετοιμάζει τα πράγματα του. Έτρεξα δίπλα του να τον βοηθήσω. Μαζέψαμε τα υπόλοιπα μαζί και βγήκαμε από το δωμάτιο. Ο Νίκος δεν άργησε να δει τον Άρη και είπε νευριασμενοσ! "Τι γυρεύει αυτός εδω;" ο Άρης τον κοίταξε απότομα και με ένα απολογητικό βλέμμα σηκώθηκε από την καρέκλα του και του είπε " Φίλε είσαι καλα;" ο Νίκος με ένα παραξενεμένο βλέμμα έκανε ένα βήμα μπροστά και πρώτου προλάβει καν να απαντήσει τον λόγο πήρα εγώ και του φώναξα "εσύ είσαι υπεύθυνος για όλα αυτά και τώρα παριστάνει πως σε νοιάζει! " ο Άρης με κοίταξε θυμωμένος και έφυγε. Το ίδιο κάναμε και εμείς χωρίς να ανταλαξουμε ούτε ματιά.

Με ρώτησε άμα θέλω να πάω σπίτι του για παρέα και εγώ αρνήθηκα ευγενικά. Εκείνος σκοτείνιασε και με καληνύχτισε με ένα φιλί στο μάγουλο. Θα ευχομουν να ήταν κάπου αλλού. Θύμωσα με τον εαυτό μου και πήγα σπίτι μου. Μόλις μπήκα μέσα είδα τον μπαμπά μου κοιμισμένο στον καναπέ , όπως συνήθως . Δεν είχα όρεξη να με κατσαδιασει που τον ξυπναγα και πήγα στο δωμάτιο μου ... Ο ύπνος δεν άργησε να με πάρει.

Το επόμενο πρωί πήγα στο σχολείο δεν ήταν κανένα από τα αγαπημένα μου πρόσωπα εκεί. Ο μόνος λόγος που βρίσκω διασκεδαστικο να ξυπναω στις 7:30 το πρωί για να πάω στο πιο βαρετό μέρος εβερ... πρώτη ώρα λοιπόν είχαμε γυμναστική. Τι καλύτερο για να ανοίξει το μάτι. Γέλασα και κοίταξα το κινητό μου. Πήρα τηλέφωνο τη Μελίτα και δυστυχώς η ηλιθια ήταν άρρωστη. Ο Νίκος λογικά δεν ήρθε για να προστατευτεί από το να ξανα χτυπήσει και ήμουν μόνη. Το μαθημα άρχισε και εγώ με μια φθηνή δικαιολογία για τα γυναικολογικα μου τη γλίτωσα. Έκατσα στο παγκάκι και ο Άρης με πλησίασε. "Ωραία κολιτσιδα έγινες στον Νίκο. " μου είπε και γέλασε μόνος του οπωσ πάντα. Συνεχιζοντασ μου είπε "μην ανησυχείς θα σε βγάλω από τον κόπο εγώ. Δεν μου μάθανε να κρατάω μυστικά. Ή δεν είχα το κατάλληλο επιχείρημα ....Ακόμα. "
Με κοίταγε στα μάτια πιο σοβαρός από ποτέ ... του απάντησα σχεδόν κατευθείαν από τον τρόμο μου . Βέβαια προσπάθησα να το παίξω ήρεμη γιατί ο φόβος δεν είναι καλός σύμμαχος . " μην τολμήσεις και πεις τίποτα γιατί θα γίνουμε μπίλιες. Ξέρεις επειδή είμαι κορίτσι δεν σημαίνει πως δεν μπορώ να σε σπάσω!" μου απάντησε άνετα ο Άρης "Θες να δοκιμάσουμε ;" μου είπε και ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του. Έφυγα αποχαιρετωντασ τον με το μεσαίο δάχτυλο του χεριού μου.

Πήγα στις τουαλέτες και το κινητό μου άρχισε να δονείται. Ήταν ο Νίκος μου💋,το σήκωσα αμέσως:
- ελα Κρίστι... Σορρυ αν σε διακόπτω από κάποιου είδους βαρετό μάθημα αλλά χρειάζομαι βοήθεια...
- τι έγινε?
- το χέρι μου δεν συνεργάζεται μαζί μου αυτή τη στιγμή και δεν είναι κανείς στο σπίτι να με φροντίσει. Μήπως θα μπορούσες να κάνεις λίγες απουσίες για εμένα;
- Ναι πλάκα κάνεις...έρχομαι...