GÖKKUŞAĞI (KİTAP)

1

Bir önceki duyuru kısmını tekrarlayalım. Aradan uzun zaman geçtiği ve birkaç bölüm sonrasında ciddi değişikliğe gidildiği için baştan alıyoruz. Keyifle okuyun. <3

1. Bölüm

(Alkım'dan)

Acil işlerden nefret ediyorum. Öngörülmeyen, bir anda ortaya çıkan sorunlardan, belirsizliklerden ve kısacası hakkında en ufak fikrimin olmadığı her şeyden... Melis yarım saat önce telefonuma acil durum çağrısı bıraktığından beri zavallı beynimin içinde dönen düşünceler bunların sadece onda biriydi. Ne olduğunu söylememiş, ek not düşmemiş, üç aydır birlikte çalıştığım Aslı adındaki küçük kızı ikinci plana ertelemiş ve beni hemen şirkete çağırmıştı.

Şirket ve Aslı'nın evi arasındaki mesafe İstanbul trafiğini ihmal etsek dahi en az bir saat sürerdi. O yüzden arabama atladığım gibi yola çıkmış olmama rağmen ancak bir saat yirmi iki dakika sonrasında şirketin önündeki park alanına gelmiş ve meraklı bir şekilde adeta koşarak içeri yönelebilmiştim.

Resepsiyon kısmından geçip doğruca yukarı yöneldiğimde Melis'in beni toplantı odasında beklediğini öğrenip üçüncü kattaki özel durum odasına sınırları zorlayarak sadece kırk üç saniyede ulaştım.

"Neler oluyor? Acil durum ne? Batıyor muyuz?" Kapıdan içeri girer girmez aklımdaki soruları Melis'e yönelttiğimde onu karşımda rahat bir şekilde sandalyede otururken görmek pek de hoş değildi. Anlıyorsunuz ya...

"Ay hemen felaket senaryolarını sıralama Alkım." Yüzündeki tuhaf gülümsemeyle ayağa kalkıp birkaç adımda yanıma ulaştı ve beni bir sandalyeye oturmaya zorladı. "Harika haberlerim var! İnanamayacaksın..."

Kendi sandalyesini yanıma çekip heyecanla parıldayan gözlerini bana diktiğinde "Yeni bir iş almak üzereyiz," diye açıkladı hemen. "Siyah kod... Referanslarımıza ekleyebileceğimiz son derece muazzam birisi hem de. Bunun olduğuna hâlâhâlâ inanamıyorum, bunun bize sağlayacağı artıları bir düşünsene!"

Siyah kod, aramızda son derece özel insanlar için kullandığımız bir kelimeydi. Bu kişi genelde çok ünlü ya da zengin biri olurdu. Belki bir şarkıcı ya da bir siyasetçi... Çok karşılaşmasak da bazen de bir futbolcu gibi. Şirketimiz henüz büyüme aşamasında olduğundan siyah kodla sıkça karşılaşmazdık. Melis'in neden bu kadar heyecanlı olduğunu çok iyi anlayabiliyordum.

"Bu harika bir haber," diye konuştum kötü bir şey olmadığını bilmenin rahatlığıyla. "Ama işimi apar topar bırakmam hiç hoş değildi. Bunu bana akşam da söyleyebilirdin."

"Ah şey, işin acil kısmı tam da burada zaten." Gözlerini kaçırıp bardağından bir yudum su aldı. "Herkesle çalışmadığını biliyorum Alkım ama adamların şartlarından biri, şirketin en iyi danışmanıyla çalışmaktı. Bunun bizim için ne kadar önemli olduğunu biliyorsun, seni bu işe transfer etmek zorundayım."

Sandalyemden ayağa fırlamam oldukça istemsiz bir hareketti. "Kesinlikle olmaz! Aslı'yla işim daha bitmedi."

Melis de benimle birlikte ayağa kalktığında yaptığı ilk şey gözlerini devirmek oldu. "Aslı'yla sözleşmenin dolmasına birkaç gün kaldı. Sakın bana uzatmak gerektiğini söyleme çünkü annesiyle konuştum bile."

"Bana sormadan nasıl böyle bir şey yaparsın! Buna ben karar verebilirim."

"Soyalp Şirketler grubu Alkım! Ne dediğimi anlıyor musun? Şirketin sahibinden bahsediyorum. Biraz mantıklı düşün, bu şu ana kadar aldığımız en büyük teklif ve ben bunu riske atacak kadar kötü bir yönetici değilim. Şirketin en iyisi sensin ve bu işi senden başka kimseye veremem. Sen de ortağımsın ve bizim için doğru karar bu."