Deel 70

492 33 8
                                    

'We zullen altijd net zo veel van jou blijven houden he' gaat Eva dichterbij zitten dicht tegen Wolfs aan. Tranen rollen van zijn wangen alles wat zijn papa en mama tegen hem zeggen lijkt hem niks te deren. 'He Finn. Wat is er nou allemaal aan de hand' merkt Eva ook wel dat hij steeds zo emotioneel word. Finn trekt zich los uit Wolfs zijn armen en springt op de grond. 'Papa moet thuis wonen' stampt hij boos met een voetje op de grond. 'Dat kan niet Finn papa is nu bij Liselotte'. 'Liselotte stom'. 'Finn dat mag je niet zeggen' brengt Eva er tegenin. Zelf mag ze Liselotte ook niet maar ze moet wel het goede voorbeeld blijven geven aan haar zoon. 'Het is niet eerlijk' vallen een aantal traantjes van zijn wangen op de grond waarna hij de trap op stormt naar boven toe. Ook bij Eva rolt er een traan van haar wangen. Ze kan er niks aan doen zodra haar zoontje huilt doet het haar ook pijn. Een zucht verlaat Wolfs zijn mond 'Die reageerde anders dan we hadden verwacht'. 'Kom Eef' veegt hij de tranen van haar wangen af. 'Het is ook even wennen voor hem. Het idee dat hij dadelijk de aandacht moet delen. Het word hem gewoon allemaal eventjes te veel' rusten zijn handen nog op haar wangen zijn hoofd is tamelijk dichtbij. 'Op dit soort momenten voel ik me gewoon en hele slechte moeder'. 'Jij bent geen slechte moeder. Finn heeft de beste moeder die hij zich kan wensen en dit kleintje krijgt ook een hele lieve mooie moeder' heeft hij een van zijn handen van haar wang af gehaald en op haar buik gelegd. De spanning is duidelijk te voelen Wolfs ogen die die van Eva gevangen houden en haar hand die plaats heeft gevonden op zijn bovenbeen. Langzaam komen ze beiden naar voren het is Eva die het laatste stukje overbrugt en hun lippen met elkaar verbind.

Stay strong 2 Where stories live. Discover now