Deel 64

501 34 6
                                    

'Eef gaat het' snelt hij gelijk naar haar bed toe. Zijn hand vind gelijk de hare. Snikkend schuift ze wat opzij naar de rand van haat bed zodat ze dichter bij Wolfs ligt die op de stoel naast haar bed is gaan zitten. 'Hey ze zeiden net dat alles waarschijnlijk goed is met ons kindje' glijd zijn hand  weer naar haar buik toe. Even knikt ze maar de tranen blijven stromen. 'Waarom huil je nou' komt er zacht uit zijn mond. Hij snapt het niet het is toch goed met het kindje waarschijnlijk waarom huilt ze dan? 'Het spijt me zo Wolfs. Dat ik je had laten vallen, ik had je nooit moeten laten vallen voor die klootzak' zegt ze nu wat er werkelijk is. 'Het is je vergeven Eva fouten maken is menselijk' streelt zijn hand nu haar wang. 'Kom je weer bij me wonen dan' kijkt ze hem bijna smekend aan. Een kleine zucht verlaat zijn mond. 'Eva ik heb nu Liselotte' zegt hij zachtjes terwijl het eigenlijk niet wil zeggen. Hij wil haar niet kwetsen nu ze al zo kwetsbaar is. Ze draait zichzelf met haar rug naar Wolfs toe betekent ze dan helemaal niks meer voor hem. 'Eef kom op je bent geweldig ik meen het maar ik heb nu een relatie met Liselotte'. 'We gaan even naar jullie kindje kijken' loopt een vrouw vrolijk de kamer binnen, de gespannen sfeer die er hangt niet opgemerkt hebbend. 'U moet even op uw rug gaan liggen' zegt ze zo vriendelijk mogelijk als Eva geen aanstalten maakt om van haar zij af te draaien. Ze doet toch maar wat haar gezegd word en doet gelijk haar shirt een stukje omhoog. De vrouw voelt even aan haar buik gelijk gaat er een steek van pijn door heen. Ze wil vloeken maar weet zich in te houden. Wolfs ziet het en legt voorzichtig zijn hand op die van haar. Ze rukt enkel haar hand snel onder die van hem uit.

Stay strong 2 Where stories live. Discover now