Deel 47

453 33 6
                                    

Marion is al weg en de klok tikte 4 uur aan Wolfs zou zo komen met Finn. Ze zou het hem gaan vertellen anders stelt ze het alleen maar uit. Een beter moment komt er toch niet. De bel gaat en snel staat ze op om de deur te openen. 'David' doet ze de deur snel weer dicht. Deze word alleen tegen gehouden door David zijn voet. 'Laat me binnen' klinkt zijn stem kil. Iets wat twijfelend doet ze toch de deur voor hem open en bang loopt ze naar achteren zodat hij niet te dicht bij haar staat. Zonder dat hij verder nog wat zegt loopt hij de trap van de keuken af waar hij een glas drinken voor zichzelf inschenkt. Wat bang loopt Eva achter hem aan wat wil hij van haar. 'Ik dacht ik kom even gezellig langs' klinkt hij nu heel aardig. Zijn ogen glijden over de tafel en zien de zwangerschapstest liggen. 'Ben je zwanger' kijkt hij haar doordringend aan. Zachtjes knikt Eva bang dat hij boos zou worden en ontkennen had ook geen zin want hij had de test zelf zien liggen. 'Is het van mij'. 'Nee van Wolfs' slikt Eva een keer terwijl ze naar de keuken loopt. 'Luister' staat hij op en hij loopt naar haar toe. Zijn hand grijpt een vleesmes uit het messenblok. Bang zet ze een paar stappen achteruit ze wil wegrennen maar ze staat vast in de keuken ze kan geen kant meer op. Hij grijpt haar vast en drukt het mes tegen de huid van haar keel. 'Je zegt maar tegen iedereen dat het van mij is. Jij bent van mij en ik heb geen zin dat Wolfs hier elke keer over de vloer komt voor zijn kind'. 'Hij heeft recht op zijn eigen kind. En dan nog hij komt hier al over de vloer voor zijn andere kind' is Eva's stem amper hoorbaar. 'Het maakt me niet uit je zegt maar dat het van mij is anders weet je wat er met Finn gebeurd'.

Stay strong 2 Where stories live. Discover now