Deel 44

470 27 3
                                    

Hoofdschuddend kijkt Wolfs eva aan als ze de kantoortuin inloopt. Hij vind het niet verstandig van haar dat ze toch gekomen is maar hij wilde niet weer ruzie met haar. Het is ook niet zijn probleem al zij over een tijdje overwerkt thuis zit. 'He Eef scheen de zon zo hart' grinnikt Marion als ze haar beste vriendin met een zonnebril op haar neus in de kantoortuin ziet staan. Het weer is uiterst somber vandaag, donkere wolken zorgen er voor dat heel Maastricht er grauw uit zien. Eva zegt niks terug en haalt als antwoord haar zonnebril een stukje van haar ogen af om die daarna snel terug te zetten. 'Zo wat is er met jou' schrikt Marion duidelijk van het zien van de donkere wallen onder haar ogen en de rode Kringen rond haar ogen. 'Gewoon slecht geslapen' neemt ze plaats aan haar bureau. 'Had dan thuis gebleven zo kan je toch niet werken' vond Marion precies hetzelfde al Wolfs. 'Zei ik ook al maar ze wilde niet luisteren' heft Wolfs zijn handen in de lucht.

De dag kroop voor Eva voorbij ze was echt moe en had het gevoel dat ze elk moment moest overgeven. Dit moment word versterkt als Eva opkijkt van haar computer. Ze staat op en rent alweer naar de wc. 'Wat is er toch met haar aan de hand' staat ook Marion op om achter haar beste vriendin aan te gaan. 'Geen idee vanochtend moest ze ook al' haalt Wolfs enkel zijn schouders op. 'Jij woont toch niet meer bij eva'? Kijkt ze hem vragend aan. 'Nee maar Finn wilde Eva graag weer zien dus zij zou hem naar school brengen'. 'OW zo' knikt Marion begrijpen waarna ze zich omdraait om naar Eva te lopen die op een van de bankjes in de kleedkamer is gaan zitten.

Stay strong 2 Where stories live. Discover now