Deel 92

575 33 7
                                    

'Eef wat was dat bloed in de badkamer' komt Wolfs nu aan de andere kant staan. 'Eva luister naar me' pakt hij haar pols vast. 'Au' piept ze zachtjes. Hij kijkt naar haar pols en ziet wat bloed bij zijn vingers. 'Wat heb je gedaan' ziet hij de sneden in haar polsen. 'Ik mis je gewoon oké' stromen de tranen nu weer sneller van haar wangen waarna ze zich weer van hem wegdraait en de deken over zich heen trekt. 'Eva toch' trekt Wolfs de deken geheel van haar af. 'Wolfs doe niet' wil ze de deken weer omhoog halen maar hij gooit het laken op de grond waardoor zij het niet kan pakken. 'Ben jij wel je bed uit gekomen deze week' kijkt hij naar de kleren die ze aan heeft, precies dezelfde als die van een week geleden. zijn vraag word niet beantwoord een paar snikken is het enige wat haar mond verlaat. Haar maag rommelt wat en is het enige geluid dat in de kamer klinkt. 'Kom' trekt hij haar tegen zich aan. Ze geeft het op en laat zichzelf tegen hem aantrekken. Ze is moe en heeft geen kracht in haar lijf om hem tegen te houden. 'Wat heb je jezelf nou aangedaan' pakt hij haar polsen voorzichtig vast terwijl hij de sneeën bekijkt. Haar armen wat rood van het bloed. Ik ga even wat halen om het schoon te maken anders gaat het dadelijk ontsteken' staat Wolfs al op om naar de badkamer te lopen. 'Wolfs wacht blijf nog even zitten' klampt ze zich aan hem vast. Ze heeft hem gemist al durft ze dat niet toe te geven. 'Zal ik anders gewoon weer een tijdje hier komen wonen. Pak ik mijn oude kamer kan Ik je helpen. Ik weet dat je het nooit toe wilt geven maar het gaat slecht met je heel erg slecht en ik wil niet dat er straks wat met jou of ons kleintje gebeurd. 'Zou je dat willen' kijkt Eva met betraande ogen omhoog. 'Ja voor jou wel' pakt hij haar hand vast.

Stay strong 2 Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum