Deel 33

442 31 3
                                    

'Uhm ja wil je wat te drinken' is het wat ongemakkelijk tussen beide geworden als ze de ponti binnen zijn. 'Doe maar koffie alsjeblieft' neemt hij plaats aan de keukentafel. Ze komt terug lopen met een kop koffie en een glas chocolademelk. Ze neemt plaats aan de tafel tegenover hem en tikt met haar ring nerveus tegen het glas. Ze zucht een keer en begint dan te praten. 'Ik weet dat ik degene was die fout zat. Ik had je gewoon moeten zeggen waar ik mee zat dat de gevoelens weg waren. Ik weet dat ik jou zo erg gekwetst hebt en dat spijt me heel erg. Ik weet ook wel dat het nu niet gelijk weer goed is en dat jij mij nooit zult vergeven maar zullen we weer een beetje normaal doen als Finn erbij is. Hij heeft het er echt heel moeilijk mee. Wil nooit gaan slapen en bij alles moet zijn vader er ook bij zijn. Dus ik dacht als je dat zou willen het hoeft natuurlijk niet maar dat als je over een week je huis in kan dat Finn ook een paar daagjes naar jou toe komt'. Sluit ze haar zegje af. 'Ik vergeef het je wel een beetje. Ik snap het ook wel wie wilt er nou een relatie met een veel oudere vent als je jonger kan krijgen' staart hij naar zijn handen die op tafel liggen. 'Wolfs' legt ze haar hand op die van hem. Hij kijkt op in haar helder blauwe ogen menig keer was hij hier al in verdronken. 'Zo moet je niet denken je hebt hartstikke leuk, lief en grappig' knijpt ze zachtjes in zijn hand waarna ze haar hand er weer af laat glijden. 'En Finn is altijd welkom bij mij' besluit hij maar niet op Eva te reageren. Als zij hem zo lief, leuk en grappig vond waarom is ze dan weggegaan. Hij is er van overtuigd dat ze dit enkel zegt om hem beter te laten voelen.

Stay strong 2 Där berättelser lever. Upptäck nu