~Hoofdstuk 40.~

2.9K 210 166
                                    

A/N:  om verwarring te voorkomen, noemen we de hoofdpersoon gewoon Amara en de negatieve, andere helft van haar ziel Mara. Got it? ;D

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Waarom scheen de zon hier niet?
Waar was de zon? Was ik echt duizenden meters onder aarde? 

Het was hier zo donker... depressief. Er was hier zoveel negatieve energie, dat ik er bijna in werd opgezogen.

Mara stond voor me, terwijl ik nog steeds versteend op de vloer zat. Keek ik nou in een spiegel, of gebeurde dit echt?  Toen Owen had gezegd dat ik de andere helft van mijn ziel moest zoeken, dacht ik dat het in een geestvorm zou zijn. Een doorzichtbare ik-vorm. Ik verwachtte in ieder geval iets ander dan een exacte kopie van mezelf.

'Weet je hoe lang ik hier wel niet heb gewacht?' Ze schudde haar hoofd en lachte. 'Gelukkig gaat de tijd op Aarde sneller. Die zeventien jaar die jij nodig had was hier maar een paar jaar. En al die tijd heb ik op jou gewacht.' Ze keek argwanend en begon heen en weer te lopen. Haar hakken tikten op de koude vloer.

'Ik had je niet zo verwacht. Natuurlijk had ik je wel anders verwacht, maar niet zo... onnozel? Onschuldig?' Ze lachte alweer humorloos. Ik kreeg de rillingen om mijn eigen stem zo te horen. Verschrikkelijk.

Voor een paar minuten was ze stil. Ze zuchtte uiteindelijk dramatisch en bleef voor me staan. 'Weet je, iedereen deed tegen je alsof je de echte Mara was. Ze behandelden je met respect. Respect die jij niet verdient.' spuugde ze uit. Ze boog voorover en kneep haar ogen tot spleetjes. 'Ik had moeite gedaan om een rang te krijgen daar op school. Jammer genoeg werd ik gestraft en werden we gesplitst. Ik haatte dat jij naar Aarde mocht en ik hier opgesloten zat.' 

'Hoe kan je zoiets nou zeggen over jezelf?' Blijkbaar had ik mijn stem terug. Hoe kon ze dat nou zeggen? We waren ooit één. We hadden in hetzelfde lichaam gezeten, net als dat we dezelfde gedachtes hadden...

'We zijn niet meer één. We worden nooit meer één. Tenminste...' Ze klakte met haar tong en keek me grijnzend aan. 'Als ik jou ook maar met een vinger aanraak, worden we weer één. Datzelfde geld ook voor jou.' 

Mijn mond viel open. Hoe? Waarom had Owen me dit niet verteld?

'Geloof me, ik wil ook niet meer één worden. Oh, en ik weet dat Owen je hierheen heeft gestuurd. Ik zou zeggen, haal ons maar hieruit.' Niet-begrijpend keek ik haar aan. Hoe konden we hier ooit uit ontsnappen? Ik had geen flauw idee hoe...

'Ik neem aan dat je wel weet hoe we hieruit kunnen komen?' vroeg ze uiteindelijk.

'Niet, dus.' mompelde ik bitter. Mooi. Ik zat hier vast met de andere helft van mijn ziel en geen van beide wisten we hoe we uit deze hel konden komen.
Hoeveel tijd zal er al verstreken zijn op Aarde? Dagen? Weken? Ik wist het niet. Iets in me zei dat ik het niet wilde weten ook. Het schuldgevoel dat Rafaël al dagen op zoek naar mij was gaf me de rillingen.

En niet de goede rillingen.

POV. Rafaël

Twaalf dagen.

Twaalf dagen zonder eten, drinken, slaap, vreugde... Twaalf dagen zonder haar, mijn zuurstof. Twaalf dagen vol depressie, angsten en ongerustheid. 

'Ze komt zeker wel terug,' hoorde ik Josh voor de tiende keer zeggen. Hij snapte het niet. Hij snapte niet dat ik dood ging van binnen. Langzaam stierf ik, beetje bij beetje. Bij de gedachte dat ze daar opgesloten zat in een wereld vol demonen...

'Gast, ga slapen. Je ziet eruit als een geest.' zei Axel. Geïrriteerd keek ik op. Iedereen was er vandaag. Maar ik voelde me alsnog leeg zonder haar. Hoe kon die... die demon dat doen? 

Hoe lang zou ik nog moeten wachten totdat ze terug zou komen?

Was ze veilig?

Had ze... had ze de andere helft van haar ziel al gevonden?

Opeens kwam Ian, Mara's broer, binnenstormen. Zijn gezicht was rood aangelopen en hij keek met grote ogen rond.

'Seth heeft haar ontmoet.' 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 

Ja ja, ik weet het. Ik heb mijn best gedaan geen cliffhanger te doen, dus voilà! Hier is een hoofdstukje ;D

En ik weet dat het hoofdstuk een beetje kort is... maar ik heb het druk, en wil mezelf vooral niet forceren om te schrijven. Hopelijk hebben jullie begrip ;P

Enne... kijkt er iemand KDrama's? (Koreaanse drama's) Het is SUPER leuk! Voor de mensjes die het kijken: hebben jullie nog aanraders? Ik heb zo een beetje alle leuke drama's gekeken lol.

ADIOSS

Xxx Jaani.

He's the Angel, I'm the Demon ✔ || #Netties2017Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu