Have we met before? #netties2017

《17》I can explain

Emma
Ik lag te huilen in mijn bed toen Claire en All binnenkwamen. 'Ach meid, zei Claire, wat heeft Rayden gedaan?' Ik antwoordde dat ik hem had zien knuffelen met een ander meisje en dat hij waarschijnlijk vreemd ging. 'Maar nee, dat meisje kan toch ook een vriendin of zijn zus zijn?' Probeerde All me gerust te stellen. Ik snifte en zei dat ze zo speciaal naar elkaar keken en dat ik echt het gevoel had dat hij me bedroog. 'Ach Emma, er lopen nog vele andere hotties rond op de wereld. Coockie dough ijs?' Vroeg Claire terwijl ze een grote pot Ben en Jerry's bovenhaalde. Ik knikte vurig. Dat was typisch aan hun twee : als ik hun belde stonden ze meteen voor mij deur. Ze waren toch zo'n lieverds...

Rayden
Ik voelde me rot. Toen ik met Tess terug naar huis reed, zei ik geen woord. Ze probeerde me gerust te stellen dat Emma me vast nog een kans gaf om alles uit te leggen. Ik daarentegen was er wat minder gerust in dat dat zou gebeuren maar probeerde het toch. Ik zocht haar nummer en drukte op het 'telefoon' icoontje. Hij sloeg een paar keer over tot er opgenomen werd.

'Met Claire, Emma wil je nu even niet horen. Hoe kon je?! Vreemdgaan! Emma is er kapot van!...' riep Claire. Ik moest mijn gsm een stukje van mijn oor houden voor de vele scheldwoorden die geschreeuwd werden aan de ander kant van de lijn.

'Ik weet dat Emma heel erg boos is en me niet wil spreken maar zou ik dan tenminste haar kunnen uitleggen wat ze zag?!' Zei ik met een onvaste stem. 'Ik zei toch dat ze je niet wil horen.' Zei ze nu op een minder vastberaden toon. 'Heel even maar, zei ik, alsjeblieft Claire?' 'Oké dan.' Zei ze toen. Er volgde een langa stilte voordat ik haar stem hoorde. Ik hoorde gewoon hoe gebroken ze was. Het deed me pijn.

'Wat wil je?' Zei Emma met een bitse stem. 'Emma, je denkt dat ik vreemdgegaan ben maar dat is niet zo.' Ik hoorde een snuif aan de andere kant. 'Echt niet. Dat was mijn nichtje Tess die een paar jaar naar Australië was gegaan om kangoeroes te bestuderen. Ze was mijn beste maatje en ik had haar super hard gemist... Ze liet me net een foto zien van een van de kangoeroejongen die ze naar mij vernoemd had. Ik was zo blij en gaf haar een knuffel. Ik zou nooit vreemdgaan Emma, nooit!' Bracht ik eruit.

Het leek wel een eeuwigheid te duren voordat ik haar stem weer hoorde. 'Is dat het best excuus dat je kon vinden?' Zei ze waarna ze me wegdrukte. Ik zuchte, plofte op mijn bed en begon te huilen. Tess kwam mijn kamer binnen en schrok, ze had me nog nooit zien huilen. 'Gaat het?' Vroeg ze. Ik schudde van nee en kroop onder de lakens. 'Kop op Rayden. Ik heb een idee. Als Emma je niet wil geloven aan de telefoon ga ik toch samen met jou naar haar toe.' 'Zou je dat willen doen?' Vroeg ik met een hoopvolle blik. 'Natuurlijk.' Antwoordde ze. Ik trok haar in een lange knuffel waarna we samen naar mijn auto gingen.

Onderweg naar haar huis kocht ik een boeketje bloemen op advies van Tess. 'Dat zal ze vast waarderen!' Had ze gezegd. Ik belde aan en hoorde een paar voetstappen. Allison deed de deur open. 'Ga weg, ze wil je niet zien.' Zei ze op een bitse toon waarna ze de deur dichtsloeg. Ik belde opnieuw aan. 'En jou wil ze al helemaal niet zien, trut!' Riep ze tegen Tess toen waarna ze nog eens de deur dichtsloeg. Ik zuchtte. 'Kom Tess, we gaan naar huis. Het heeft geen zin.' Zei ik. Tess schudde van nee en bleef aanbellen. Toen de deur weer open ging glipte ze snel naar binnen en ik volgde haar voorbeeld. Ik vroeg me af waar Emma was...

'Waar is haar kamer?' Vroeg Tess aan Allison. 'Hierboven naar links.' Antwoordde ze met tegenzin. Tess nam snel de trap en liep naar boven. Ik volgde haar voorbeeld en klopte op Emma's deur. 'Ah All, heb je ijs mee?' Hoorde ik Emma vragen. Ik opende de deur en zag Emma met pandaogen en een slapende Claire naast haar op bed liggen.

'Wat doe jullie hier?!' Riep ze verbaasd waardoor Claire wakker werd en van schrik uit het bed viel. 'Emma, dit is Tess, mijn nichtje.' Zei ik. Emma lachte schamper. 'Jaja, het zal wel.' Zei ze. Tess ging voor haar staan en begon foto's te tonen van onze jeugd, haar reis, de kangoeroes... Emma was stil en keek er aandachtig naar. Ze kon geen woord uitbrengen. 'Ik ben inderdaad zijn nichtje en toevallig ook nog eens 3 jaar ouder. Hij is mijn jeugdmaatje en neefje, en ik weet zeker dat hij nooit zou vreemdgaan. Hij is zo veranderd sinds hij jou heeft leren kennen...'

'Zouden jullie Rayden en mij heel even alleen willen laten' vroeg Emma. Iedereen liep de kamer uit tot alleen wij twee over bleven. Ik sloot de deur en ging zitten. 'Dus ze is echt je nichtje?' Vroeg ze. 'Ja, echt waar.' Antwoordde ik. Ze zuchtte. 'Sorry dat ik je niet geloofde, ik voel me rot.' Ik omhelsde haar en vroeg of het nu weer oké was tussen ons. 'Ik wil je nooit meer laten gaan.' Was haar antwoord. Ik lachte en drukte mijn lippen tegen de hare.

'Jij blijft de mijne, fluisterde ik tegen haar.'

================================
Sorry voor de late update maar ik had het de laatste dagen nogal druk. Omwille van het lange wachten komt er straks nog een 'meet en greet'! Ik hoop dat jullie het een leuk idee vinden!

•Comment•😏
•vote•💖

Xoxo
Anouck💕