Συνάντησέ με στον παράδεισο

Επιχείρηση... Βενέτσιαν!

Μέγκαν

Βάζω ξανά μία επουλωτική κρέμα που μου έδωσε ο Άλεξ, γύρω από το μάτι μου. Η αλήθεια είναι πως κάνει θαύματα, ακόμη και τα καλλυντικά στο μέλλον, είναι καταπληκτικά!
Ο Έρικ μπαίνει ξαφνικά στο μπάνιο, κλείνει την πόρτα κι έπειτα τη χτυπάει. Είναι τόσο γλυκός που καταφέρνει να δημιουργήσει στο στόμα μου ένα αχνό χαμόγελο.
«Έτσι;», με ρωτάει αγχωμένος.
«Ναι Έρικ, έτσι!», δεν θέλω να τον στεναχωρήσω.
Έρχεται προς το μέρος μου και με κοιτάζει σχηματίζοντας γραμμές στο σιδερένιο του μέτωπο.
«Πονάς;»
«Όχι Έρικ είμαι εντάξει, απλώς βάζω καμία κρέμα για να μη φαίνεται το κόκκινο σημάδι στο πρόσωπό μου.», του εξηγώ σαν να μιλάω σε μωρό.
Πιάνει το μπουκαλάκι κοιτάζοντάς το και στη συνέχεια ψαχουλεύει στο τσαντάκι της Έμα βγάζοντας ένα σωληνάριο.
«Μπερδεύτηκες, αυτό πρέπει να βάλεις για να μη φαίνεται!», μου λέει δίνοντάς μου το μέικ απ της Έμα.
Χαμογελάω ξανά, ίσως από μία πλευρά να έχει δίκιο...
Η πόρτα χτυπάει και στη συνέχεια μπαίνει ο Άλεξ στο μπάνιο.
«Διακόπτω κάτι;», λέει χαμογελαστός;
«Όχι, απλώς την... περιποιόμουν Άλεξ...»
Ω! Τον αγαπώ τον Έρικ!
Αποχωρεί από το δωμάτιο χτυπώντας ξανά την πόρτα πριν φύγει και μένουμε με τον Άλεξ χαμογελαστοί να κοιταζόμαστε μέσα από τον καθρέπτη.
«Είσαι πολύ όμορφη...»
«Ναι καλά... γι' αυτό δεν με άγγιξες όλη τη νύχτα...», του λέω με παράπονο.
«Δεν σε άγγιξα; ξεχνάς σε ποιανού την αγκαλιά κοιμήθηκες μικρή μου, έτσι;»
«Δεν λέω αυτό... καταλαβαίνεις τι εννοώ...»
«Δεν ήθελα να σε πονέσω μωρό μου, είδα τις μελανιές στο στα χέρια σου πριν πέσουμε για ύπνο και φοβήθηκα. Το αγρίμι μέσα μου άλλωστε, δεν εξημερώθηκε ακόμη, δεν μπορώ να το ελέγξω!», επαναλαμβάνει κλείνοντάς μου το μάτι.
«Μπορείς να το αφήσεις ελεύθερο απόψε... θα το περιμένω...»
«Θα έρθει..», μου λέει γεμάτος υποσχέσεις...
«Με πήρε τηλέφωνο ο Τζόι, μου είπε πως θα έρθει από εδώ να φέρει κάτι... μάλλον κάτι σχετικό με το σχέδιο φαντάζομαι...»
«Ωραία! Πρέπει να αρχίσουμε και τα μαθήματα, μην ξεχνιόμαστε...»
«Μμμ... και ανυπομονώ...», μου λέει φιλώντας τον αυχένα μου και με μία του κίνηση με ανεβάζει στο έπιπλο δίπλα στο νιπτήρα, ενώ αρχίζει αργά - αργά να χάνεται στην αγκαλιά μου...

Ο Τζόι είναι ένας ψηλός αδύνατος κύριος γύρω στα τριάντα. Τα μάτια και τα μαλλιά του είναι καστανά ενώ τα λεπτά φρύδια του κρύβονται πίσω από τα μεγάλα γυαλιά του.
Ίσως αν τα έβγαζε, να ήταν γοητευτικός.
«Πάλι μεταμφιέστηκες ρε; Τι θα γίνει με σένα, όλο περούκες και πατομπούκαλα είσαι...», του λέει ο Άλεξ χτυπώντας τις παλάμες τους σε μία φιλική χειρονομία.
«Τι να κάνω ρε φίλε, εάν καταλάβει ο Πάμπλο τι τρέχει, μας βλέπω νεκρούς και τους δύο.»
Ο άντρας κάθεται στον καναπέ και στη συνέχεια βγάζει την περούκα με τα πυκνά κάστανα μαλλιά και τα μεγάλα γυαλιά του. Τελικά τα μαλλιά του είναι κατάξανθα, ενώ δείχνει στ' αλήθεια όμορφος.
«Το πιτσιρίκι που είναι;», ρωτάει προφανώς για την Έμα, ενώ ο Άλεξ δεν απαντάει, όντας χωμένος στα χαρτιά που έφερε ο Τζόι.
«Έμα... Έμα, που είναι το κορίτσι μου;», φωνάζει δυνατά και ο αδερφός μου που μόλις μπήκε στο σαλόνι για να συστηθεί, σχεδιάζει μία θυμωμένη γκριμάτσα στο πρόσωπό του.
Η Έμα προτού εμφανιστεί στο χώρο φωνάζει το όνομά του, δείχνοντας πως μάλλον του έχει αδυναμία.
Τρέχει και πέφτει πάνω του, αγκαλιάζοντάς τον και ο αδερφός μου μένει παγωμένος στη θέση του.
«Τζόι μου, τι κάνεις; Σε πεθυμήσαμε... τι να σου κάνω να πιεις, πες τι θέλεις στο κορίτσι σου...»
Ο Νόα είναι έτοιμος να λιποθυμήσει και για μία στιγμή αναρωτιέμαι αν πρέπει να πάω κοντά του να τον συγκρατήσω, για να μην πέσει.
«Εσύ τίποτα, πες στον Έρικ να μου φέρει ένα εσπρέσο. Εσύ δεν φεύγεις από δίπλα μου!»
«Έμα έρχεσαι λίγο που σε θέλω, σε παρακαλώ...», λέει ο αδερφός μου παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια του.
Η Έμα και ο Νόα αποχωρούν στα μέσα δωμάτια αφήνοντας τον Τζόι δυσαρεστημένο.
«Φίλε μου να σου συστήσω τη γυναίκα μου, τη Μέγκαν.»
Τη γυναίκα του; Καλά άκουσα;
«Μην μου πεις πως παντρεύτηκες Άλεξ...», απαντάει τρομαγμένος ο φίλος του.
«Θα σε καλέσω, μην ανησυχείς...»
Ανταλλάσσουμε χειραψίες και στη συνέχεια ο Τζόι βγάζει κάτι χαρτιά από τον χαρτοφύλακά του, και τα ξεδιπλώνει επάνω στο τραπέζι.
Ο Νόα με την Έμα έρχονται ξανά στο δωμάτιο και αισθάνομαι τον ηλεκτρισμό τους στην ατμόσφαιρα.
Αν κρίνω από την παντελή έλλειψη διαχυτικότητας της Έμα προς τον Τζόι, μάλλον κάτι τρέχει τελικά με τον αδερφό μου.