Συνάντησέ με στον παράδεισο

Του πόθου τ' αγρίμι...

Έπειτα από αρκετή ώρα και ακόμη περισσότερες εξηγήσεις, γνωρίζουν όλοι τα πάντα.
Η Έμα ξέρει πια πως είμαι παντρεμένη με έναν άντρα που μου έκανε τη ζωή κόλαση, με απάτησε κι εγώ τον παράτησα για να είμαι με τον αδερφό της. Έμαθε επίσης για την τρελή μηχανή του χρόνου που περνάει μέσα από το σπίτι μου και φαίνεται πως πείστηκε γι' αυτό και ο Νόα.
Έγιναν οι αποκαλύψεις στον αδερφό μου σχετικά με τον εκβιασμό του Άλεξ και της αδερφής του και φυσικά έμαθε για το... ταλέντο του γοητευτικού αγοριού μου, να κερδίζει ένα εκατομμύριο δολάρια σε μία μόλις νύχτα.

«Θα σε βοηθήσουμε εμείς Άλεξ, θα βρούμε μια λύση για να γλιτώσετε από αυτούς, δεν γίνεται να σας εκβιάζουν για όλη σας τη ζωή.»
«Μάλλον κουνιαδάκι μου, δεν ξέρεις τι σημαίνει μαφία. Στη σκέψη και μόνο πως κάποιος προσπαθεί να τους κλέψει, τον καθαρίζουν χωρίς καν να το σκεφτούν.»
«Τι; Ποιος καθαρίζει, που καθαρίζει; Μόνο εγώ καθαρίζω! Άλεξ, θέλει να με αποσυνδέσεις;», ρωτάει αγωνιόντας ο Έρικ, κρατώντας στα χέρια του την ηλεκτρική σκούπα.
Γελάμε με την αγωνία του, ενώ συνεχίζουμε την κουβέντα μας...
«Και ποιος σου λέει πως αν αρνηθείς να υποκύψει στους εκβιασμούς του, δεν θα σκοτώσει κι εσάς, έτσι απλά!»
«Αν τους πάρουμε την κασέτα θα μας σκοτώσουν στα σίγουρα Νόα. Θα ξέρουν φυσικά από την αρχή ποιος είναι ο κλέφτης, δεν υπάρχει κανένας άλλος που να τη χρειάζεται, εκτός από εμάς...»
Ο Νόα σκέφτεται πυρετωδώς. Είμαι σίγουρη πως μπορεί να τους βοηθήσει, είναι ψυχολόγος στο εγκληματολογικό τμήμα και αν και νέος στο επάγγελμα, το μυαλό δεν του λείπει!
«Θα κρυφτείτε! Δεν θα σας βρει Άλεξ και θα γλιτώσετε μια για πάντα!»
«Όπου και να πάμε θα μας εντοπίσει Νόα, δεν τον ξέρεις!»
«Θα σας βρει ακόμη και στο... 2017;»
Για μία στιγμή επικρατεί ησυχία στο δωμάτιο και αρχίζουμε να ανταλλάσσουμε ελπιδοφόρα βλέμματα μεταξύ μας.
«Δεν ξέρω, όπως είπα και πριν δεν υπάρχει κανένας τρόπος να εισέλθουμε στο καζίνο του. Το Βενέτσιαν είναι φρούριο και ασφάλειά του είναι αδιαπέραστη.»
«Είπες πως νομίζεις μωρό μου, δεν είσαι σίγουρος, σωστά;», παίρνω το λόγο προσπαθώντας να συνεχίσω τη συζήτηση με την ελπίδα πως κάποια λύση θα μπορέσει να βρεθεί.
Ο Άλεξ βγάζει το κινητό του από την τσέπη του και πληκτρολογεί έναν αριθμό.
«Τζόϊ, υπάρχει κανένας που να μπαίνει στο Βενέτσιαν χωρίς να περνάει από τον οπτικό έλεγχο και τις κάμερες;» , ρωτάει αλλά δεν δείχνει να αγωνιά, μάλλον είναι σίγουρος για την αρνητική απάντηση του Τζόϊ.
«Μόνο αυτοί; Ούτε εκείνοι που μπαίνουν για πρώτη φορά σε αυτό;... Ναι κατάλαβα... όχι, απλώς σκεφτόμουν... σε ευχαριστώ Τζόϊ.»
Κλείνει το τηλέφωνο και τον περιμένω με ορθάνοιχτα μάτια γεμάτα αναμονή να μου απαντήσει.
«Αρνητικός συναγερμός παιδιά! Οι μόνοι που μπορούν να μπουν χωρίς να περάσουν από έλεγχο, λόγω του έμπιστου συνεργάτη του Σαλέρνο, είναι οι ψυχαγωγοί του καζίνο. Εγώ δεν ξέρω να παίζω με... κορίνες και μπαλάκια αλλά με αριθμούς, οπότε η προσπάθεια ακυρώνεται πριν καν αρχίσει.»
«Μόνο ζογκλέρ ψυχαγωγούν τους θεατές εκεί;» , ρωτάω με την ελπίδα πως θα μου πει αυτό που θέλω να ακούσω.
«Όχι μωρό μου, συμμετέχουν επίσης τραγουδιστές και χορευτές, με τι προσόντα θα αρχίσουμε να τραγουδάμε...;»
«Να τραγουδάμε ίσως όχι, να χορεύουμε όμως...!» , απαντάω και νιώθω μια σπίθα ελπίδας κι ενθουσιασμού να γεννιέται στα μάτια μου.
«Ω, όχι κορίτσι μου, δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει αυτό που σκέφτεσαι! Δεν θα σε άφηνα να διακινδυνεύσεις, για τίποτα στον κόσμο!» , μου λέει φοβισμένα ο Άλεξ.
«Μα δεν θα διακινδυνεύσω καθόλου, εγώ θα κάνω απλώς τη δουλειά μου!»
«Και τι θα κάνεις Μεγκ; Θα μπεις, θα χορέψεις και τι; Πως θα πάρουμε την κασέτα;», λέει ο Νόα με το βλέμμα του γεμάτο απορία.
«Παιδιά, δεν θα μπω μόνη μου, θα είναι και ο Άλεξ μαζί μου! Θα εισέλθουμε, παριστάνοντας το χορευτικό ζευγάρι του Βενέτσιαν!»
Έχουν αρχίσει να το σκέφτονται και ανταλλάσσουν μεταξύ τους αβέβαιες ματιές.
«Ο Νόα θα μπορέσει να μπει άνετα, δεν τον ξέρουν καν...», συνεχίζω...
«Μεγκ, εγώ δεν μπορώ να μπω, είμαι 23 χρονών, δεν μου επιτρέπεται η είσοδος σε καζίνο. Σε ένα χρόνο, εάν θέλετε...»
«Δεν είσαι 23 Νόα, είσαι 53! Μην ξεχνάς πως βρισκόμαστε στο 2047!»
Αρχίζουν να συνειδητοποιούν πως έχω δίκιο και πολλές λύσεις, έχουν αρχίσει να πέφτουν στο τραπέζι.