Ο μαγικός καθρέφτης ||1|| #Φαντασία2020

Alicecandy02 - Janet

Η Αλίκη με την σειρά της έβγαλε τις μπαλαρίνες της και τις έβαλε στο σακίδιό της.

Α- Συμπαράσταση. εξήγησε και χαμογέλασε.

Τζ- Λοιπόν πες μου τι απορίες έχεις;

Α- Χε χεμ... Πρώτον... Πώς νοιώθεις για τον ρόλο σου στην ιστορία;

Τζ- Λοιπόν κοίτα... Ως καθρέφτης παίζω έναν πολύ σημαντικό ρόλο.  Αν και στα περισσότερα κεφάλαια της ιστορίας δεν εμφανίστηκα σε αυτήν την μορφή, ήμουν πάντα δίπλα στην Ελίζα. Νιώθω πραγματικά ευχαριστημένη για το νόημα που μου έδωσε η συγγραφέας και πιστεύω πως λειτουργώ σαν την φωνή της λογικής. Εξάλλου είμαι η μεγαλύτερη και έχω περισσότερη πείρα, γνώση και αντικειμενικότητα πάνω στο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε. Οπότε ναι. Νιώθω πολύ χαρούμενη για την διάσταση που έχει δωθεί στον χαρακτήρα μου και για τον ρόλο μου στην ιστορία.

Α- Δεύτερον. Τι πιστεύεις για την πρωταγωνίστρια;

Τζ- Για την Ελίζα; Αρχικά καταλαβαίνω τα προβλήματα που έχει περάσει. Οι γονείς της πέθαναν όταν η ίδια βρισκόταν σε μια πολύ νεαρή ηλικία και είναι δύσκολο να μεγαλώνει κάποιος χωρίς να του δείχνουν το σωστό μονοπάτι. Παρ' όλα αυτά εκείνη ανταπεξήλθε και με το παραπάνω σε κάθε απαίτηση και μπήκε μόνη της σε μια σειρά. Είναι πιο γενναία, κατά την γνώμη, από κάθε Λούξινους που έχει περάσει από την θέση αυτή. Αν και ειλικρινά στο σημείο που το έσκασε ήθελα να πάρω το κεφάλι της και να το χτυπήσω στον τοίχο μέχρι να συνέλθει- χε χεμ... Έχει πράξει έξυπνα. Χειρίστηκε την κατάσταση διπλωματικά και δίκαια  και όταν η κατάσταση δυσκόλεψε, έδρασε ανιδιοτελώς και σχεδόν θυσίασε την ζωή της για εμάς. Είναι καταπληκτικό άτομο. κατέληξε γελώντας ελαφρά.

Η Αλίκη χαμογέλασε.

Α- Συνεχίζω. Ποιά είναι η γνώμη σου για τον Ογκάστους;

Τζ- Εμμμ.. Δεν μπορώ να πω με σιγουριά αν είναι θυμός ή λύπη. Αν και γέρνω προς το δεύτερο. Όπως θα έχεις καταλάβει και μέσα από το βιβλίο, ο Ογκάστους αδικήθηκε. Δεν φταίει αυτός για το πως κατέληξε. Ήθελε να βοηθήσει. Όμως ο φθόνος των συμμάχων του, τον έκανε την καταστροφή τους. Από την άλλη βέβαια αυτή η τεράστια δίψα του για εκδίκηση και όχι απλά για να πάρει πίσω την ενέργειά του, ήταν... Πως να το πω...; Αδικαιολόγητη. Θα μπορούσε και πάλι να προσπαθήσει να βοηθήσει. Να έρθει με το καλό. Και να μην οδηγήσει σε ένα τόσο μεγάλο πόλεμο. Δεν μιλάμε για δύο φυλές ή δύο χώρες. Μιλάμε για τα δύο πράγματα που πραγματικά εξουσιάζουν τον κόσμο μας. Το καλό και το κακό, το φως και το σκοτάδι. Δεν μπορώ να σου απαντήσω με ακριβεία και λυπάμαι για αυτό αλλά ούτε εγώ το έχω ξεκαθαρίσει ακόμα. Και δεν νομίζω να το κάνω και ποτέ. απάντησε και την κοίταξε με ένα στεναχωρημένο βλέμμα.