Η Ελίζα, ένα ορφανό 16χρονο κορίτσι, βρίσκει στην έπαυλη όπου εργάζεται, έναν παλιό καθρέφτη. Μέσα από αυτήν την ανακάλυψη ξεπηδούν όνειρα τα οποία φαίνεται να επηρεάζουν όχι μόνο τον ύπνο της, αλλά και την ίδια της την ζωή. Έτσι η Ελίζα έρχεται αν...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Η Ελίζα άνοιξε τα μάτια της και είδε πως ήταν πίσω στο σπιτάκι της. Σηκώθηκε απότομα από το κρεβάτι- πράγμα που την έκανε να ζαλιστεί- και άνοιξε το συρτάρι μέσα στο οποία κρυβόταν ο καθρέφτης.
Τον πήρε και πέρασε τα χέρια της πάνω από την περίτεχνη κορνίζα του. Η ανάσα της κόπηκε και μόνο στην ιδέα των πόσων ζωών είχε σώσει μα συνάμα σκοτώσει αυτό το αντικείμενο.
Με κατέστρεψες. Μου άλλαξες την ζωή, με έκανες κάτι που δεν είμαι αρκετά δυνατή για ν υπερασπιστώ. Τι άλλο ζητάς από εμένα; Μου πήρες του γονείς μου και χωρίς την θέληση μου χάρισες αλλού την καρδιά μου. Είναι η δική μου ζωή, όχι δικιά σου.
"Αν πίστευες λίγο παραπάνω σε όσα σου συμβαίνουν, θα μπορούσες να κάνεις πολλά περισσότερα"
Τι δουλειά έχει μέσα στο κεφάλι μου, Κρίστιαν;
"Σε προειδοποίησα ότι όταν θα έλεγχες την δύναμη του χρόνου θα μπορούσα να διαβάσω τις σκέψεις σου"
Ναι αλλά παρέλειψες το σημείο ότι θα μπορούσαμε να ανοίξουμε συζήτηση μέσα στο κεφάλι μου!
Απάντησε γελώντας και έκατσε με μία απότομη κίνηση στο κρεβάτι, αφήνοντας δίπλα της στον καθρέφτη.
Γιατίεγώ; Δεν είμαι και ούτε πρόκειται να γίνω κάτι περισσότερο από ό,τι είμαι τώρα. Κάτι ξεχωριστό, κάτι αντάξιο αυτού του ρόλου.
