Η Ελίζα, ένα ορφανό 16χρονο κορίτσι, βρίσκει στην έπαυλη όπου εργάζεται, έναν παλιό καθρέφτη. Μέσα από αυτήν την ανακάλυψη ξεπηδούν όνειρα τα οποία φαίνεται να επηρεάζουν όχι μόνο τον ύπνο της, αλλά και την ίδια της την ζωή. Έτσι η Ελίζα έρχεται αν...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Οι μήνες κυλούσαν γρήγορα και ο χρόνος έτρεχε μπροστά από τα μάτια της Ελίζας πριν προλάβει να το συνειδητοποιήσει.
Αντιπρόσωποι από κάθε μεριά του βασιλείου έφταναν στο παλάτι. Το πρόγραμμά της ήταν γεμάτο συζητήσεις για στρατηγική, για επιθέσεις, για προμήθειες και οπλισμό. Παρακολουθούσε τους στρατιώτες της να εξασκούνται. Οι βαριές ανάσες, ο μεταλλικός ήχος των ξιφών που χτυπούσαν το ένα το άλλο και η μυρωδιά του ιδρώτα, γέμιζαν τους διαδρόμους ολόκληρου του παλατιού.
Η Ελίζα ένιωθε να απορροφάται από μία παλαιότερη εποχή. Εκεί όπου οι δικοί της άνθρωποι θα χρησιμοποιούσαν πιστόλια, χειροβομβίδες και απειλητικά οχήματα, οι πολεμιστές της μάθαιναν να χειρίζονται ξίφη, μακριά ακόντια και να ιππεύουν άλογα. Η ίδια, τα απογεύματα της εξάσκησης της με τον Κρίστιαν είχε επιλέξει το τόξο. Όπλο που βασιζόταν σε μία σχεδόν ανώφελη ελπίδα τίποτα να μην έφτανε αρκετά κοντά, ώστε να χρειαζόταν να χρησιμοποιήσει το βαρύ ξίφος που κρεμόταν από τον γοφό της.
"Πιο ψηλά τον αγκώνα. Στόχευε με όλο σου το σώμα" η φωνή του Κρίστιαν ακουγόταν επιτακτική και διέλυε την σιωπή της πίσω αυλής του παλατιού.
Ήταν εκείνο το μέρος της έκτασης στο οποίο σχεδόν ενάμισι χρόνο πριν είχε προσγειωθεί η Ελίζα τρέχοντας μακριά από το παλάτι. Εκείνη η απόφαση, εκείνη η περίοδος της ζωής της είχε χαθεί ανάμεσα σε πανοπλίες και χάρτες.
Ακολούθησε την συμβουλή του και άφησε το βέλος να γλιστρήσει από τα δάχτυλά της, ελευθερώνοντας ταυτόχρονα μία ανάσα. Εκείνο προσγειώθηκε δύο κύκλους πριν το κέντρο του στόχου. Η Ελίζα έβρισε διακριτικά μέσα από τα δόντια της.
"Προσπάθησε άλλη μία φορά και ξεκινάμε ακόντιο, η τεχνική σου εκεί... επιδέχεται βελτίωση" σχολίασε ειρωνικά -βγάζοντας το βέλος από εκεί που καρφώθηκε και επιστρέφοντας της το- και, όταν η Ελίζα τον κοίταξε δολοφονικά δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν ένα γελάκι.
