Η Ελίζα, ένα ορφανό 16χρονο κορίτσι, βρίσκει στην έπαυλη όπου εργάζεται, έναν παλιό καθρέφτη. Μέσα από αυτήν την ανακάλυψη ξεπηδούν όνειρα τα οποία φαίνεται να επηρεάζουν όχι μόνο τον ύπνο της, αλλά και την ίδια της την ζωή. Έτσι η Ελίζα έρχεται αν...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Το έχετε υπερεκτιμήσει οικογενειακώς αυτό το παρατσούκλι" σχολίασε γυρνώντας ολόκληρη προς το μέρος του αυτοκινήτου.
"Μην παραπονιέσαι, γατάκι. Ξέρω ότι σου αρέσει" ανταπάντησε ανασηκώνοντας τα φρύδια του και η Ελίζα ρόλαρε τα μάτια της ως ένδειξη αγανάκτησης.
"Τι θες εδώ;" τον ρώτησε και σταύρωσε τα χέρια της κάτω από το στήθος της.
"Ήρθα εδώ, θέλοντας να... «ανοικοδομήσουμε» την σχέση μας. Έχω πληροφορίες, τις οποίες μπορώ να αξιοποιήσω μόνο αν δεχτείς να συνεργαστείς μαζί μου" της εξήγησε και η Ελίζα ανασήκωσε το φρύδι της κοιτώντας τον δύσπιστη.
"Πρέπει να μάθεις να προφυλάσσεσαι και αν βασίζεσαι αποκλειστικά στην βοήθεια του αδερφού μου, ούτε κουνούπι δεν θα είσαι στην θέση να αντιμετωπίσεις" συμπλήρωσε γελώντας, αλλά το δολοφονικό βλέμμα της Ελίζας τον έκανε να ξεροβήξει.
"Και ξαφνικά ανησυχείς για εμένα επειδή;" ρώτησε αφήνοντας του το περιθώριο να συμπληρώσει την πρόταση της.
"Δεν με συμφέρει να πάθεις κάτι. Τόσο προσωπικά συμφέροντα όσο και λόγω αγάπης προς το κοινό καλό. Φαντάζεσαι τι αποθέματα ψυχικής δύναμης και υπομονής θα χρειαστεί για να σηκώσω τον Κρίστιαν από τα πατώματα;" απάντησε με δήθεν σοβαρό βλέμμα και η Ελίζα κοίταξε στον ουρανό.
"Δώσε μου δύναμη" μουρμούρισε και άκουσε το γέλιο του Ντάνιελ.
