Listen To My Lullaby

Chapter 32 - His Twin

"I'm actually forty."

Nanlaki ang mga mata ko. "Hindi nga?"

"I was in my early 30's noong mamatay ang dad ni Jace. He was just only 18 back then, parehas sila ni Nathan. How old do you think I am kung iiwan sa akin ang Ashez Corporation ng dad niya habang hindi pa handa ang magkapatid? Twenties? Well I wish, pero hindi ako kasing talino ni Jace."

"Hala, grabe hindi talaga halata na forty ka na. Wala kang pamilya?"

"Sina Jace at Nathan."

"No, I mean, wala ka pang pamilya? Asawa at anak, ganun?"

Umiling siya sa akin at huminga ng malalim. "You know, all my life I already dedicated it to the Alvarez Clan. Noong mamatay si Sir Kevin na dad nina Jace at Nathan, ako na lahat ang umako ng responsibilidad. Mula sa kumpanya nila, sa dalawa bilang guardian nila dahil wala na silang mga magulang at pati na rin sa Black Savage na tinuring kong pamilya, wala akong oras para sa love."

"Pero hindi mo naisip? Hindi ka na rin kasi bumabata."

Nagkibit-balikat siya. "Minsan. Kung may dumating, eh di dumating. Kung wala, then its okay. I'm happy with my life right now actually. Ang main focus ko na lang talaga ay makitang maayos ang buhay ng dalawa. Siguro by then, doon ko na ifofocus ang sarili ko. Pero sa ngayon, sila muna bago ako."

Napangiti ako roon. "Isa kang mabuting tao Aiden."

"Really? Five years ago, you will never say that to me."

"Talaga? Hindi ba tayo magkasundo noon?"

"Well, it was partly my fault. I was an asshole during that time because I hate you."

Napapikit-pikit ako roon. Naaalala ko sa kanya si Jace. Masyadong diretso. Natawa ako ng konti.

"Sigurado ka bang hindi ka talaga Alvarez? Walang preno ang dila mo eh."

"I wish. Pero wag kang mag-alala, you also hate me with the same degree."

"So hindi tayo nag-uusap noon?" naiintriga kong tanong. Hindi lang talaga ako makapaniwala na hindi kami nag-uusap noon. "Bakit naman ayaw mo sa akin noon?"

"Now you're interested with your past." he said teasingly. "Akala ko ba mas gusto mong maging Celestine?" Bago pa ako makapagtanong ay inunahan na niya ako. "Jace told me na sinabi niya na ang totoo sa'yo na ikaw si Serene at hindi si Celetine."

"Just curious." Kunwari akong nagkibit-balikat sa una niyang sinabi.

Tumawa lang ulit siya. Natutuwa ako na ang gaan ng aura niya sa akin. Tapos nag-umpisa na siyang magkuwento. Sabi raw kasi niya napapabayaan ni Jace ang trabaho niya sa opisina pati na rin sa gang dahil sa akin. Idagdag mo pa na dati raw na mortal na magkaaway ang mga pamilya namin ni Jace. Kaya kahit na raw nagkasundo ang pamilya namin dahil sa isang magandang dahilan, hindi pa rin niya matanggal sa sarili na mainis kapag nahahalubilo ang clan namin sa kanila.

"Tanong ko lang," sabi ko mayamaya. Naglalakad na ulit kami sa isang hallway ngayon. Kadadaan lang namin sa sleeping quarters ng gangmates nila. May naabutan pa kami roon ngunit noong nakita ang pagdating namin ay bigla silang tumayo at sumaludo na parang sundalo. Nagtaka man kung bakit sila ganu'n umasta, sabi naman ni Aiden ay dahil daw iyon sa halos military style na pagpapatakbo ni Jace hindi lang sa Black Savage Gang kundi pati na rin sa buong Gangster Society.

"Ano?"

"Anong nagawa ng Alvarez Clan sa'yo para magkaroon ka ng ganyang klaseng loyalty sa kanila? Biruin mo, halos buong buhay mo binuhos mo na sa kanila. Kahit nga sarili mong kasiyahan ipinasantabi mo makita lang sina Jace at Nathan na maging masaya. In a way, nawala man ang mga magulang nila, masaya ako na makita na meron silang naiwan na parent figure at ikaw 'yun."