Een zomer die alles veranderde

129

"Younes" zei ik met trillende stem. "Leyla?" "Ja..aa" Hij bleef stil voor een paar seconden. "Waar ben je?" vroeg hij rustig. "Frankrijk" "Wat doe je daar?" "Lang verhaal" "Ik heb tijd" "Maar ik niet" zei ik. "Heb je geen tijd voor mij?" "Ik bel je om te zeggen dat ik van je hou"  zei ik snel. "Daarom dat je opeens weg gaat zonder iets te zeggen?" "Ik had geen keus" "Je hebt altijd een keus Leyla!" zei hij nu wat bozer. "Ik bel je nu niet om ruzie te maken oke" "Pech voor jou! Je wist dat ik deze week jou hand ging komen vragen, toch ga je weg? Blijf dan weg!" zei hij. Ik huilde en snikte luid. "Younes..." Tuuut tuuutt hoorde ik. Hij heeft afgelegd. Ik liet me vallen op een stoel achter me en leunde tegen de muur. De tranen bleven maar komen en de pijn bleef maar groeien. Ik veegde mijn tranen weg, haalde diep adem en ging naar buiten. Ik liep naar de auto en reed weer naar huis. Op dit moment heb ik zin om in mijn bed te liggen en te huilen huilen en huilen.

Ik klopte aan op de deur. De deur gingen open. "LEYLA?" zei Aymen die de deur opende. Ik liep gevoelloos naar binnen zonder iets te zeggen. "LEYLA? WAAR WAS JE!" vroeg mijn vader. Ik negeerde hem en liep gewoon door naar boven. "IS LEYLA ER?" hoorde ik iemand zeggen. Ik negeerde alles en iedereen en liep naar mijn kamer. Ik deed mijn deur dicht en ging liggen op mijn bed. De tranen hadden hun weg al naar beneden gevonden en ik kon ze niet stoppen. Vreselijk om te weten dat iemand die je lief hebt, teleurgesteld is in je en dat je er niks tegen kan doen. Ik zit duizenden kilometers van hem. Die gedachte al, bezorgde me tranen.

Er werd geklopt op de deur. Ik negeerde het. Mijn vader kwam naar binnen. "Leyla waar was je?" vroeg hij streng. Toen hij zag dat mijn wangen nat waren, veranderde zijn blik meteen. "Wat is er?" vroeg hij terwijl hij bij me kwam zitten. Ik keek hem gewoon aan en zei niks. Hij nam mijn hoofd en knuffelde me. Ik moest nog meer huilen. Dit liet me denken aan me moeder. "Wat is er?" Ik snikte luid. "Is het door Salma?" vroeg hij. Ik schudde mijn hoofd. "Wat is er dan? Waar was je?" Ik keek op, veegde mijn tranen weg en keek hem aan. "Ik heb mama gebeld" zei ik. "IS ER IETS MET HAAR?" "Nee alles gaat goed met hen" "Waarom huil je dan?" "Papa ik moet je iets vertellen" "Vertel" "Ik heb een vriend" Hij keek me aan. "Is dat wat je me wou vertellen?" Ik knikte. "En hij ging deze zaterdag mijn hand komen vragen" "Je hand komen vragen????" zei hij geschrokken. Ik knikte en de tranen rolde weer naar beneden bij het denken aan hoe boos hij was daarnet. "Hij is nu boos op me" zei ik. "Omdat je er niet bent?" Ik knikte. "Oh het spijt me vreselijk!" zei hij en trok me weer naar hem. "Het is niet jou schuld papa" zei ik. "Jawel! Ik had je hier nooit in moeten betrekken!" "Papa ik doe het voor Anouar" "Leyla het spijt me" "Je hoeft geen spijt te hebben" Hij hief mijn hoofd op en keek in mijn betraande ogen. "Luister lieverd, ik beloof je dat we voor zaterdag terug zijn" "Papa je hebt nu andere dingen aan je hoofd, je hoeft je geen zorgen te maken over mij" "Jawel, ik heb je tot hier gebracht zonder reken te houden met je plannen" Hij gaf me een kus op mijn voorhoofd en stond op. "Ik heb je iets belooft en daar ga ik me ook aanhouden" zei hij. "Bedankt papa" zei ik. Hij ging weg en ik veegde de tranen weg.

Ik bleef even op mijn bed liggen en ging daarna mijn badkamer in. Mijn ogen waren helemaal rood. Ik waste mijn gezicht en poetste mijn tanden. Ik ging de badkamer uit en zag Mehdi dood normaal op mijn bed zitten. Ik keek hem raar aan. "Wat doe jij hier?" vroeg ik. "Ik kwam mijn excuses aanbieden" zei hij. Ik keek naar de grond en er heerste een dodelijke stilte. "Leyla het spijt me dat ik daarnet tegen je heb geroepen" zei hij. "Het gaat me niet om dat je hebt geroepen, het gaat me om het feit dat je in Salma gelooft" "Wat is jou probleem toch met haar?" "ZE IS EEN VALSE BITCH! Dat is mijn probleem!" "Ben je jaloers ofso?" Ik begon te lachen. "Jaloers op wat? Op haar fake nagels of haar extensions?" "Salma en ik hebben verleden en dat kan ik niet zomaar vergeten" "Ik vroeg je ook niet om het te vergeten, ik vraag je alleen om niet te trappen in haar spel" "Je wilt haar niet eens een kans geven..." "Ze wilt ook geen kans! Dit is allemaal gespeeld als je het niet door had!" zei ik boos. "Waarom zou ze dit spelen he?" "Omdat ze jaloers is, omdat ze jaloers is dat ik wat closer ben met jou" Hij zuchtte en keek naar de grond. "Kijk als je haar wilt geloven mij best, maar kom mijn hoofd niet gek maken" zei ik. "Ik wil je niet gek maken, ik wil gewoon dat het goed komt tussen jullie 2" "Waarom accepteer je gewoon niet dat Salma niet meer de persoon is die ze was? Je blijft maar naar het goeie zoeken, maar als er nu geen..." Hij stond in een ruk op en kwam naar me toegelopen. Hij drukte zijn lippen tegen de mijne waardoor ik hard botste tegen de muur achter me. Geschrokken duwde ik hem van me af. We keken elkaar stil aan en ik voelde zijn warme adem tegen de mijn lippen. "Sorry ik uhh..." zei hij stotterend. "Mehdi je moet hier weg" zei ik en duwde hem zachtjes van me weg. "Het spijt me, ik kwam gewoon mijn excuses aanbieden" zei hij. Ik knikte en ging op me bed zitten. Hij liep naar de deur, draaide zich nog een keer om en ging dan weg.

Mehdi :

Ik heb haar gewoon gekust fuck! Waarom heb ik dat gedaan! Als haar vader hier achterkomt, ontslaat hij me. Maar ik kon de verleiding niet weerstaan. Ze stond daar zo schattig. Haar lippen spraken me aan. Ik wilde ze voelen en heb ze plots ook gevoeld. We waren er allebei even geschrokken van. Ze heeft gelijk over Salma, ze gaat niet veranderen. Heel dom van mij dat ik niet door had dat dit allemaal een spel was voor haar. Ik gaf Leyla de schuld hiervan en heb niet eens deftig mijn excuses kunnen aanbieden. Ik moet morgen met haar spreken.

Gm/gn peeps x