Een zomer die alles veranderde

17

"Wat doe jij?" zei Ilyas die plots achter me stond. Ik schrok me dood. "Wat doe je hier?" herhaalde hij. Ik drukte m'n hand tegen z'n mond en zei dat hij moest zwijgen. Hij keek me met een vragende blik aan. Ik gaf hem een teken dat hij moest luisteren en hij ging met z'n oor tegen de deur staan. Hij keek me aan met een geschrokken blik. "Hoor jij wat ik hoor?" vroeg hij. Ik knikte en keek door het sleutelgat. Ik zag bijna niks. "Wat zijn ze aan het doen?" vroeg hij. "Geen idee, maar het ziet er niet goed uit we moeten ze stoppen!" zei ik en opende de deur.

Ik zag Nafissa op het bed liggen en Hicham op haar. Ze waren wild aan het zoenen. Woedend liep ik naar Nafissa toe. "WESH BEN JE GEK OFZO? WAT DOE JIJ HIER IN HEMELSNAAM OP Z'N BED? WAT BEN JIJ? EEN GOEDEKOPE HOER? DIT HAD IK ECHT NIET VERWACHT VAN JOU!!" begon ik te schreeuwen. Ze keek me geschrokken aan en duwde Hicham van haar weg. Ze had nog haar kleren aan, maar ik denk dat het niet lang meer geen duren voordat ze ze had uitgetrokken. Gelukkig, we waren net op tijd. "KOM WE GAAN NAAR HUIS!!" zei ik boos en liep de deur uit. Ik ging naar beneden en ik was echt zo woedend op haar. Hoe kon ze dit doen? En ergens waar IK bij ben. Heeft ze dan geen schaamte? Ik wist echt niet dat ze zo'n goedkope was. Het deed echt pijn om te weten dat MIJN NICHT dit heeft gedaan.

Ik zag Ilyas naar beneden lopen, hij kwam naar mij. "Leyla" zei hij. Ik keek hem met een woedende blik aan. "Neem het haar niet kwalijk" "NEE NIETS TE NEEM HET HAAR NIET KWALIJK, ZIJ IS VOLWASSEN GENOEG OM TE WETEN DAT DAT NIET GOED IS. ZE LATEN ONS ALLEEN ACHTER IN DE AUTO OM VERVOLGENS DIT TE DOEN? TFOEEE!" zei ik boos. Ik werd nog bozer. Niet veel later kwam Nafissa de trap afgelopen. Ze keek me met een zielige blik aan. Ik draaide me om want nu wou ik haar niet spreken! "Leyla luister.." zei ze. "Nee hou je mond" zei ik en deed de deur open. "Hoe gaan jullie naar huis?" vroeg Ilyas. "Taxi" zei ik boos en liep naar buiten. Nafissa kwam achter me aan en riep me de hele tijd. Het is beter dat ik haar nu niet spreek of anders weet ik niet hoe dit zal eindigen. Hoe durfde ze dit te doen? Schaamt ze zich niet? Heeft ze dit ook gedaan met haar andere vriendjes? Ugh ik werd nog bozer als ik eraan dacht. "LEYLA!" zei ze en trok me aan m'n arm. Boos draaide ik me om. "NAFISSA TEN EERSTE JE RAAKT ME NIET AAN EN TEN TWEEDDE LAAT ME AUB MET RUST EN NIET PRATEN OF WOLLAH JE KRIJGT KLAPPEN!!" zei ik boos. Ze keek me geschrokken aan. Ik schrok zelf ook van m'n woorden. Ze begon te huilen. Nu had ik wel medelijden met haar en vond ik dat ik een beetje te ver was gegaan, maar ze moet weten en voelen dat wat ze net heeft gedaan niet word gedaan en zeker niet in de Islam! Wat als haar broers of ouders dit te weten komen? Dan hangt ze letterlijk!

Ik zag dat Ilyas ook kwam. Hij keek Nafissa met medelijden aan. "Moet ik een taxi voor jullie nemen?" vroeg hij. "Graag" zei ik bot. Ik nam mijn gsm uit m'n tas en belde m'n ma. Ze nam niet op, tazzzz ik werd hier zo chagrijnig van. Ik belde m'n pa en hij nam gelukkig wel op. "Papa ben je thuis?" "Nee schat waarom" "Ugh omdat ik nu onderweg ben naar huis en ik geen sleutels heb" "Is goed, ik rij snel naar huis om de deur open te doen" zei hij. Awww wat heb ik een lieve vader. "Dankje papa loveyouu!!" zei ik. "Love you too!" zei hij en hing op. Ondertussen had Ilyas een taxi voor ons gevonden. "Dankje wollah en sorry voor daarnet" zei ik. "Nee geen probleem en voorzichtig eh!" zei hij. Ik glimlachte en deed de deur open. "Leyla" zei Ilyas nog snel. "Ja" "Mag ik je nummer?" vroeg hij verlegen. Ik twijfelde, maar ik moest snel zijn want de taxi was aan het wachten. "Oke" zei ik en gaf hem snel m'n nummer.

We waren thuis aangekomen en m'n vader stond ons al op te wachten. "Salam benti" zei hij en gaf me een knuffel. Ik sprong in z'n armen en meteen kreeg ik een zalig gevoel. Dit kalmeerde me echt, aangezien ik al zo boos en gestrest was. "Hoe was je dag?" vroeg hij. "Leuk leuk" zei ik zo vrolijk mogelijk. Moest hij eens weten... Nafissa gaf hem een kus en glimlachte. "Wat zie je er triest uit" zei hij. "Is gewoon vermoeidheid" zei ze. "Mohim meisjes ik ga jullie laten, er ligt nog wat eten in de oven als jullie willen en je moeder is bij je tante! Als je iets nodig hebt bel me dan!" zei hij. "Oke bedankt beslema!!" zei ik en ging naar binnen. Ik heb serieus de beste vader ooit.