Και πονάει λιγότερο από όσο περίμενα...

Začít od začátku
                                    

Η μουσική αρχίζει και πριν κάνω το πρώτο μου βήμα, νιώθω ένα ελαφρύ χτύπημα του Μπιλ στα οπίσθιά μου, που συνοδεύεται από ένα σαρκαστικό χαμόγελο.
Τι κάνει;
Ανεβάζει το χέρι του προς τη μέση του και το τοποθετεί στο επάνω μέρος των γλουτών μου.
Δεν είναι αυτή η σωστή θέση και το ξέρει, είμαι σίγουρη πως το ξέρει!
Σε όλη τη διάρκεια του χορευτικού, τρίβεται περισσότερο από όσο πρέπει επάνω μου και οι κινήσεις του είναι προκλητικές.
Καταστρέφει τη χορογραφία και προσπαθεί να με εκθέσει στους θεατές, αυτό κάνει!
Κάποια επιφωνήματα του κοινού, μου φέρνουν δυσφορία μιας και οφείλονται στις σεξουαλικές κινήσεις του Μπιλ και όχι στην ευρηματικότητα και το ρυθμό της χορογραφίας.
Σε μία στροφή, εντοπίζω μία κοπέλα ανάμεσα στους θεατές που κλείνει το μάτι στον άντρα μου.
Γυρίζω προς το μέρος του και παρατηρώ πως της στέλνει κι εκείνος χαμόγελα, γεμάτα υπονοούμενα.
Θέλω να του βάλω τρικλοποδιά και να πέσει φαρδύς, πλατύς στο πάτωμα, αλλά συγκρατούμαι.
Αποφασίζω πως η παράσταση πρέπει να συνεχιστεί κανονικά και παριστάνω την ανήξερη.
Ο χορός τελειώνει, προσφέροντάς μου τεράστια ανακούφιση και οδηγούμαι στα καμαρίνια βράζοντας από θυμό.
«Μεγκ, Μεγκ περίμενε...»
Ακούω τη φωνή του Μπιλ πίσω μου, αλλά συνεχίζω ακάθεκτη τη διαδρομή μου.
Με προλαβαίνει, πιάνοντάς με από το χέρι και το τραβάω απότομα, δείχνοντάς του τον εκνευρισμό μου.
«Τι έπαθες, γιατί έφυγες έτσι;»
Τον κοιτάζω σοκαρισμένη, πραγματικά δεν μπορώ να το πιστέψω!
Με δουλεύει!
«Ξέρω πως με... χούφτωνες επίτηδες Μπιλ! Πως εκνευρίστηκες επείδη δεν σε άκουσα και ήθελες να με κάνεις να το πληρώσω!»
«Όχι μωρό μου, απλώς ήσουν πολύ σέξι με αυτό το ρούχο και με τρέλαινες και μόνο στη θέα σου. Όταν με άγγιξες... πήρα φωτιά!»
Ω Μπιλ, πραγματικά με θεωρείς ανεγκέφαλη!
«Έχεις και κάτι άλλο μωρό μου, δεν είναι μόνο αυτό! Έτσι δεν είναι; Τι είναι αυτό που σε εκνεύρισε πραγματικά Μεγκ;»
«Πήγαινε να ρωτήσεις την μελαχρινή, αιθέρια ύπαρξη που σε φλέρταρε σε όλη τη διάρκεια της σκηνής Μπιλ.»
«Έλα, μην μου πεις τώρα πως ζήλεψες τη Τζένα!»
Τη ΤΖΕΝΑ;
Την ξέρει;
«Από ότι καταλαβαίνω γνωρίζεστε με την... κοπέλα!»
«Είναι η μεγαλύτερη θαυμάστριά μου Μεγκ, φυσικά και την ξέρω.»
Ξέρω πως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, είμαι σίγουρη για αυτό που είδα.
«Εντάξει Μπιλ, πήγαινε λοιπόν να της δώσεις κανένα αυτόγραφο κι άσε με εμένα.», του πετάω και κατευθύνομαι γρήγορα προς το καμαρίνι μου.

Έχουν ήδη περάσει είκοσι λεπτά, που περιμένω τον Μπιλ μπροστά από το αμάξι του και αναθεματίζω την ώρα που δεν ήρθα με το δικό μου σήμερα.
Έχει κρύο και το μόνο αμάξι που έχει μείνει στο υπαίθριο πάρκινγκ είναι το δικό μας. Γύρω μας ερημιά κι ομολογώ πως έχω αρχίσει να φοβάμαι λίγο!
Η πίσω έξοδος του θεάτρου ανοίγει και εμφανίζεται ένας Μπιλ που παραπατάει, αγκαλιά με την επίσης μεθυσμένη μελαχρινή γυναίκα, τη Τζένα.
Κλείνω τα μάτια μου, σε μία προσπάθεια να εγκλωβίσω μέσα μου τον θυμό, τον εκνευρισμό και την απογοήτευση που αισθάνομαι αυτή τη στιγμή.
Καταβάλω μεγάλη προσπάθεια και καταφέρνω να διατηρήσω την αυτοσυγκράτηση μου γλιτώνοντάς τους από το επερχόμενο ξεμάλλιασμα!
Προχωράω αποφασισμένη προς το μέρος τους, ενώ το παλτό μου σκαλώνει στο καθρέπτη κάποιου άλλου αμαξιού και το αφήνω να πέσει στο δρόμο. Μισόγυμνη πια, φορώντας μόνο τη στολή μου κατευθύνομαι πάνω τους, με σκοπό να πάρω μια και καλή τον άντρα μου από τα χέρια αυτής της πόρνης.
Το κρύο είναι δυνατό, αλλά το αίμα μου βράζει τόσο πολύ, που θα μππορούσα να θερμάνω ολόκληρο το Λας Βέγκας!
«Μπιλ, τι κάνεις εδώ, γιατί είσαι έτσι;», μιλάω σαν να μην έχω αντιληφθεί την παρουσία της μελαχρινής δίπλα του.
«Οοο μωρόοο μου εσύυυυ, πόοοσο σέξυ είιισαι...»
Είναι τόσο μεθυσμένος που δεν μπορεί καν να μιλήσει. Αφήνει τη Τζένα και με πιάνει από τη μέση βάζοντας το κεφάλι του στον ώμο μου.
«Μμμ κι εσύ μ' αρέσεις...», λέει η μελαχρινή, απευθυνόμενη σε μένα και πραγματικά δεν είμαι σίγουρη πως το μόνο που ήπιαν ήταν... αλκοόλ.
Την αγνοώ και κουβαλάω τον Μπιλ στους ώμους μου, μέχρι το αυτοκίνητο. Ψάχνω τα κλειδιά στις τσέπες του κι εκείνος χαμογελάει πονηρά, νομίζοντας πως τα αγγίγματά μου, έχουν κάποιο σεξουαλικό σκοπό.
Ξεφυσάω και με δυσκολία τον τοποθετώ στη θέση του συνοδηγού, δένοντας τη ζώνη του.
Οδηγάω αργά μέχρι το σπίτι και το μυαλό μου εμφανίζει αμέτρητες εικόνες στα μάτια μου...
Το Μπιλ που προσπάθησε να με εκθέσει μπροστά στο κοινό, τα βλέμματα και τα χαμόγελα με αυτή την άγνωστη μελαχρινή, τη στιγμή που τους βρήκα αγγαλιασμένους, το... φιλί του Άλεξ!
Πάλι;
Πάντα εκεί θα καταλήγω;
Ω Θεέ μου, τι θα κάνω;
Τις τελευταίες δύο ημέρες δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτε άλλο. Το μυαλό μου έχει γεμίσει με εκείνον.
Πόσο θα ήθελα να ήξερα, αν το σημείωμα ήταν δικό του!

Φτάνουμε στο σπίτι και με μεγάλη δυσκολία κι έπειτα από ακόμη μεγαλύτερο κόπο, βάζω τον Μπιλ στο κρεβάτι, ενώ εκείνος συνεχίζει να παραμιλάει.
«Τζένα, Τζέεεενα..»
Γουρλώνω τα μάτια μου μην μπορώντας να πιστέψω αυτό που ακούω.
«Τι είπες Μπιλ;»
Τον ρωτάω αν και ξέρω πως δεν είναι ικανός να μου απαντήσει αυτή τη στιγμή!
«Τζένα, Τζέεεενα...»
Ξανά!
«Κοιμήθηκες μαζί της;», τον ρωτάω, έχοντας σκαρφαλώσει επάνω του στο κρεβάτι, χωρίς όμως να παίρνω απάντηση.
«Σου μιλάω Μπιλ, κοιμήθηκες μαζί της;», ανεβάζω τον τόνο της φωνής μου για να με ακούσει. Πρέπει να μάθω!
«Ε! Αφούυυ δεν μου καθόοοοσουν εσυυύ!», απαντάει χαχανίζοντας μεθυσμένα.
Αφήνω το χέρι του, που το κρατούσα τόση ώρα να πέσει άψυχο στο κρεβάτι και βγαίνω κλαίγοντας από το δωμάτιο.
Με απάτησε!
Έπειτα από όλα αυτά που πέρασα δίπλα του, προσπαθώντας μόνη μου για να σώσω αυτό το γάμο, αυτός πήγε με την πρώτη γυναίκα που βρήκε μπροστά του, για να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές του ορέξεις.
Κι εγώ ένιωθα τύψεις, εξαιτίας του Άλεξ!
Ο Γάμος μας τελείωσε!
Συνειδητοποιώ, πως αν και είναι η πρώτη φορά που σκέφτομαι κάτι τέτοιο, πονάει λιγότερο από ότι περίμενα...
Θα έπρεπε να σκέφτομαι τον Μπιλ, την οικογένειά μας, τα χρόνια που έχασα δίπλα του, αλλά το μόνο που σκέφτομαι είναι ο... Άλεξ!
Δεν θα το αναλύσω άλλο!
Παίρνω το πρώτο χαρτί που βρίσκω μπροστά μου, γράφω μερικές γραμμές και το βάζω στο τσίγκινο κουτί, στο οποίο είχα βρει εκείνο το σημείωμα.
Αν το άφησε ο Άλεξ, θα επιστρέψει για να πάρει την απάντηση και θα τη βρεί!
Ανυπομονώ για αυτό, θα τον περιμένω!

Καλησπέρα αγαπημένες μου τι κάνετε;; Τετάρτη σήμερα και ήρθε το νέο κεφάλαιο!! Τι έχετε να πείτε για τις παγαποντιες του... κυρίου;; Φτάνουν τα Χριστούγεννα επιτέλους και λέω κάτι να φτιάξω να το γιορτάσουμε! Πέρα απο πολυ γράψιμο, λέω να κάνω και κανένα γλυκό! Κουραμπιέδες η μελομακάρονα;;;;;🌺🌺🌺🌺🌺💐💐💐

Συνάντησέ με στον παράδεισοKde žijí příběhy. Začni objevovat