BANA ANNEMİ GETİR (TAMAMLANDI) KİTAP OLDU

32. BÖLÜM: DİSİPLİN ŞART

                     Azat, suçlu öğrencininkine yakın bir kızarıklıkla hızlıca çıktı odadan. Attığı adım sayısı çok az olmasına rağmen kapıya ulaşmak çok uzun geldi ona. Rezil olmuştu, bunu anlamıştı da nerede hata yaptığını bir türlü anlayamıyordu. Zeynep öğretmenden gördüklerini bire bir uygulamıştı. Ama sonuç çok farklıydı. Çocuğun, yaptığı konuşmadan etkilenmemesine mi, yoksa o itici öğretmenin iğrenç kahkahasına mı yanmalıydı bilemiyordu. İki eylem arasında fark vardı ama neydi? Derin düşüncelere dalmış, koridorda yürürken aradaki farkı düşünüyordu. Üstelik müdürü de rezil etmişti. Tamam, kendi öğrenciliğindeki haylazlıkları abartarak anlatması yanlış olabilirdi. Müdürle alakalı olan şeylerden müdürün rahatsız olması da normaldi. Ama çocuk nedense etkilenmemişti.

                  Biraz dolaştıktan sonra pek bir şey bulamayınca bayan bir öğretmeni model almakta yanlış yaptığını düşündü. Kendisi en nihayetinde erkek bir öğretmendi. Sonuçta bayan öğretmenlerle erkek öğretmenlerin öğrencilere yaklaşımları farklı olurdu. Yaptığı tek hatanın bayan bir öğretmeni taklit etmesi olduğu kanaatine vardı. O zaman gözlemleyip aynısı uygulama fikrinin cazipliğinden hala etkilenmiş bir şekilde model alacağı kişiyi değiştirme kararı aldı. Ona göre tek yapması gereken sözü geçen, disiplinli erkek bir öğretmeni örnek almaktı. Kara kara düşünürken koridorda dolaşarak boş sınıfları kontrol ediyordu. Koridorun sonuna gelince dışarıya da göz gezdirmek amacıyla koridorun sonundaki pencereye yanaştı.

                Benliğini kaplayan düşüncelerle boğuşurken camdan dışarıya baktı. Öğle yemeği için sıra olmuş çocuklar dikkatini çekti önce. Başlarında, onları muntazam sıraya dizen öğretmene dikkat kesildi sonra. Pencereyi açıp dikkatle bakınca çocukların başındaki öğretmenin Ramazan öğretmen olduğunu gördü. İlk geldiği günden beri pek yakın olmasa da nezaketi hiç elden bırakmayan bir öğretmendi. Öğretmenler odasında meslektaşlarına karşı son derece saygılı, işini iyi yaptığı her halinden belli olan ve yüzüne baktığında iyi insan imajı veren bir öğretmendi. Ama öğretmenliği insanlığı kadar yumuşak değildi. Öğrenciler üzerinde garip bir etkisi vardı. Teneffüslerde koridora çıkması, öğrencilerin hal ve hareketlerine dikkat etmeleri için yetiyordu. Herhangi bir öğrenciye kızma ihtiyacı hiç duymuyordu. Ama aynı zamanda sevilen bir öğretmendi. Öğrenciler, onu en az korktukları kadar severdi. Azat, bunu defalarca öğrencilerin davranış ve konuşmalarından sezmişti.

               Ramazan öğretmenin yakaladığı bu güzel vaziyet, dikkatini daha önceleri çekmişti ama gözlem yapıp örnek alma yöntemine yeni karar verdiği için o zamanlar çok üstünde durmamıştı. Ramazan öğretmenin sıraya girmiş öğrencilerin karşısındaki otoriter tavrı çok hoşuna gitti Azat'ın. Ellerini belinde bağlamış, takındığı ciddiyetle öğrencileri sırayla yemekhaneye gönderiyordu. O kadar kalabalık olmasına rağmen hiç ses çıkmayışı büyük başarıydı. Azat, aradığı modeli bulduğunu düşündü. Örnek alabileceği en doğru kişinin Ramazan öğretmen olduğuna kanaat getirdi.

              O gün Ramazan öğretmen pansiyonda nöbetçi olduğu için Azat, gün boyu onu izleme şansı yakalayabildi. Adeta kendisi de nöbetçiymiş gibi yat saatine kadar odasına çıkmamış, Ramazan öğretmene yardım etmişti. Hatta bahçedeki kontrol amaçlı gezilerde bile ona arkadaşlık etmiş, yardımcı oluyorum görüntüsü verip en yakından gözlemleme şansı bulmuştu. Akşam yemeği saat yaklaşınca çocukları toplama amacıyla dışarı çıktılar beraber. Gördükleri öğrencileri yurda gönderip, yemeğe inmelerini söylüyorlardı. Ramazan öğretmeni gören birçok öğrenci zaten gitmeleri gerektiğini anlayıp derhal meşgul oldukları her neyse bırakıp derhal yurda gidiyorlardı. Gediğinden haberi olmayan öğrencileri Ramazan öğretmeni fark eder etmez hallerindeki ani değişiklik görülmeye değerdi. Vaziyetleri ne olursa olsun bir şekilde hallerindeki değişiklikle saygılarını gösteriyorlardı. Rahat hareketlerle yürüyen öğrenciler bile onu görür görmez askeri bir duruşa geçiyordu.