Clan - Yoonmin

[31]

Bu sene kış çok sert geçmişti ve klanın yaşlıları gördükleri en soğuk kışın bu olduğunu söylemişti. Ki benim için de öyleydi. Iseul bir ay ayağa kalkamamıştı. Ama şükürler olsun ki iyiydi ve şu an salondaki diğer davetlilerle sohbet ediyordu.

Buradakilerden sadece birkaçını sima olarak hatırlıyordum. Bana yabancı olan koca bir salon dolusu insan vardı burada.

Bir iki tanesini de köyümüze geldiklerinde görmüştüm. Babamla sabahlara kadar toplantı yapmışlardı. Ve o kadar saat ne konuştukları hakkında en ufak fikrim bile yoktu.

''Jimin!''

Fazla aşina olduğum sese arkamı döndüm.

Taehyung.

''Burada olabileceğini tahmin etmemiştim! Çok iyi gözüküyorsun.'' dedi bana sarılırken.

''Eh, sen de öyle.''

Gerçekten iyi gözüküyordu. Yarası iyileşmiş olmalıydı ve yüzü pembeleşmişti.

''İyi olmaya çalışıyorum. Neden buradasın?''

''Babam bu tür konularda tecrübe edinme yaşımın geldiğini düşünüyor.''

Geç bile kalmıştım. Doğu bölgesinin klanları dört senede bir düzenlenen toplantı için bir araya gelmişti. Dört sene önce burada olmam mümkün değildi. Aslında bugün de olmayacağımı tahmin etmiştim. Bu tür konular benim için fazlaydı. Ve babam da beni insan içine çıkarmakta hoşlanmazdı da zaten.

Ama Yoongi'nin köyüme gelip babamı ve Hana'yı tehdit etmesi babamın bana karşı olan tutumunu biraz da olsa değiştirmişti. En azından şimdi öldüğünde onun yerine geçebileceğimi düşünüyordu.

''Yoongi de burada mı?''

''Ah, hayır. Halletmesi gereken işler vardı.''

Gelmeyeceğini tahmin etmiştim ama biraz da olsa içimde onu görecek olmanın umudu vardı.

''Burada olmanı istemezdi.''

İnsanların gürültüsünden mırıltısını zar zor duyabilmiştim. Neden burada olmamı istemesin ki?

''Neden?''

Ona biraz daha yaklaşıp kulağına fısıldadım. Bir şeyler söylemek için ağzını açmıştı ki tiz bir çınlama duyuldu. Toplantının başlayacağını haber veren çanın sesiydi bu.

Salondaki gürültü daha da çoğaldı. Ama birazdan azalacağını biliyordum. Erkekler toplantının olduğu odaya gitmek için ağır ağır salondan çıktılar. En sona ben ve Taehyung kalmıştık.

''Sen gitmiyor musun?''

''Sana eşlik etmeye karar verdim.''

Yüzü neden endişeli gözüküyordu?

''Ama-''

''Bay Min'i kardeşi temsil edecek.''

Jungkook.

Yüzümde oluşan gülümsemenin büyüğünü görünce o da gülümsedi.