Clan - Yoonmin

[8]

''Güzel, değil mi?''

Yoongi'nin sorusuna cevap vermeden tepeden düzlükteki yerleşim yerine bakmaya devam ettim. Kitapta okuduklarım, insanlardan duyduklarımın hepsi yalandan ibaretti.
Fazlasıyla güzel ve huzur dolu bir yere benziyordu. Bunu beklemediğim için şaşkındım.

''Fazlasıyla da soğuk.'' dedi Hana kollarını birbirine dolarken.

Havayı bu kadar abartması saçmaydı. Soğuktu işte. Bu kadar. Hem bizim kışımızla kıyaslarsak pek de soğuk değildi. Tabi şu an mevsimin bahar olduğunu görmezden gelirsek.

''Yazın gelmeliydik.''

Bana yapışmış olan kardeşim daha da sokuldu.

''Artık evim burası. İstediğin zaman gelebilirsin, değil mi Yoongi?''

Iseul'ün Hana'ya dil çıkartacağını bildiğim için hızla ağzını kapattım.

''Henüz değil. Birine ve bir yere bu kadar çabuk alışamazsın.'' dedi Yoongi.

Acaba Hana'ya hiç sevecen bir şekilde yaklaşmış mıydı? Hiç sanmıyorum.

''H-haklısın tabi ama sonuçta hiçbir engel yok önümüzde.''

'Sence de öyle mi?' der gibi bana baktı Yoongi.

Kafamı çevirmek dışında bir şey yapamadım.
Evliliklerine engel olacağımı mı düşünüyordu? Belki de benden nefret ediyordu ve bu yüzden alaydan ibaretti tavırları. Onu tanımadığım için bunu bilemiyorum.

''Kendine fazla güvenme Hana.''

''B-bu ne demek?''

''Şu an 'karanlık' topraklardasın. İnsanlar buradan geçmemek için canını bile verir. Ve sen fazla cüretkar konuşuyorsun.''

''A-ama ben bir şey demedim ki.''

''Henüz nişanlı bile değilken...'' dedi, kafasını sağa sola sallayıp yürümeye devam etti.

Yüzünün ifadesine bakılırsa Yoongi'nin Hana'yı sevmediğine artık emindim. Sevmeyeceğine de.
Bu benim için bir umut muydu?
Hiçbir şey olmamış gibi adımlarını hızlandırdı 'henüz nişanlı bile olmadığı' kişiye yetişmek için.

''Çok güzel kadınlarınız olduğunu duymuştum.''

''Kadınlarımız yok ama klanımızdaki kadınlar güzeldir. Bütün klanlardaki kadınlar gibi.''

Şu an ona sarılıp yüzünün her santimini öpmek istiyordum. Yüzünü göremesem de Hana'nın mosmor olduğuna emindim.

''Ah, tabi öyledir. Belki de Jimin'e uygun bir eş bulabiliriz.''

Durup bana baktı ikisi de.

''Kardeşinin erkeklerden hoşlandığını
sanıyordum.'' dedi çarpık bir gülüşle.

''Sadece uydurma bunlar! Böyle şeylere inanmıyorsun herhalde.''

Hana'nın paniklemiş olması beni ve Iseul'ü güldürmüştü.

''Öyle olduğunu sanmıyorum tatlım.''

Şu ana kadar ona karşı kullandığı en yakın kelimeydi bu. Yüzüm düşmüştü anında.

''Klanımda böyle şeyler normal, biliyorsun.''

''T-tabi biliyorum ama bizim klanımız da değil.'' dedi boğuk bir sesle.