Clan - Yoonmin

[5]

''Jimin!''

Yumuşakça seslenen Hana'ya döndüm. Suratında aptalca bir gülümseme vardı.

''Biz kadın kadına laflarken Bay Min'e etrafı gezdirmeye ne dersin?''

Bunu zorla söylediği ses tonundan belliydi.

Hafifçe gülümseyip ''Tabi, memnuniyetle.'' dedim.

Biraz sonra aşağıya inen en az dünkü kadar şık giyinmiş Yoongi'yi gördüm.
Kalbimin hala atıyor olması mucizeydi.
Evdekileri başıyla selamlayıp yanıma doğru geldi.

''Hana bugün bana eşlik edeceğini söyledi.''

Hana. Ona ismiyle hitap ediyordu. Ama Hana ona Bay Min demişti. Bu normal miydi? Belki de aradaki üstünlük farkı yüzündendi.
Sonuçta onlarla aynı ortamda olamayan klanlar bile varken bizimle sohbet ediyor olmaları büyük lütuftu.

''Evet efendim.''

Hafifçe gülümseyip başıyla onayladı.
Iseul'ün de bizimle gelmesini ölesiye istiyordum şu an. Ama Hana bunun garip olacağını, onun da kadınlarla vakit geçirmesi gerektiğini söylemişti.

Elimi uzatıp önden gitmesini işaret ettim.

Evet, arkadan da muhteşem gözüküyordu.

Birlikte ormanın ortasına kurulmuş yerleşim yerimizin dışında yürüyorduk.
O meraklı görünmek için etrafına bakıyor, ben de bazen ona büyük çoğunlukla da yere bakarak yürüyordum.

''Fazla savunmasız bir köy, değil mi?''

Söylediklerini onaylamamı mı yoksa açıklamamı mı istediğine emin olamadım.

''Daha çok yüksek yerlere kurarlar bu tür yerlerde yaşayan insanlar evlerini. Sizinkiler biraz fazla cesaretliymiş anlaşılan.''

Gülüyordu. Bizi küçümsemiş miydi az önce?

''Sağa sola saldıran klanlar olmadığı sürece güvendeyiz, efendim.''

Söylediklerimi duyduğu an gülümsemesi silindi yüzünden. Şu an fazlasıyla ciddi gözüküyordu.

''Sağa sola saldıran klanlardan kastın ne ufaklık?''

Ah, dün erkek kardeştim ve şimdi de ufaklık olmuştum. Bana adım dışında bir şeylerle sesleniyor olmasına sevinsem mi üzülsem mi bilemedim.

''Bilmem.'' Ayakkabımın ucuyla yerdeki yaprakları eşeledim.

''Komşu klanlarımızla anlaşmalarımız var. Birkaç hırsızlık dışında büyük sorunlar olmadı bugüne kadar.''

''Bu sorumun cevabı değil.''

Dün muhteşem gözüken sevecen varlık yok olmuştu gözümde.

İlerisini şimdiden hayal edebiliyordum.
Yoongi hislerimi öğrenecek, Hana'nın duyup üzülmemesi için beni tehdit edecekti. Belki de benim için uygun bir eş bile bulabilirdi. Düşündüklerim yüzünden gözlerimin dolduğunu fark ettim.

''İyi misin?''

''Evet efendim.''

''Bana efendim demeyi kes.'' dedi yürümeye devam ederken.

''Abine efendim diye mi hitap edersin?''

''Benim abim yok ki?''

''Ben varım artık.''

''Ya seni abim olarak görmüyorsam?''

Arkasını dönüp sorarcasına bana baktı.

''Sizin için yeterli değil miyim, küçük bey?''