Clan - Yoonmin

[28]

''Canını mı acıtıyorum?''

''Hayır, iyiyim ama sen iyi misin?''

''Bu neyi değiştirir?''

Üzgün gözüküyordu ve bunu ona yapmaya hakkım yoktu. Doğrulup burnuna öpücük kondurdum kıkırdadı.

''Jungkook.''

''Hmm?''

''Depoda yarım bıraktığımız şeyi tamamlamalı mıyız?''

Duyduğumla tükürüğümün boğazıma kaçmasına neden oldu. Öksürüklerimin arasında Taehyung'a baktım. Gülüyordu.

''İyi misin Kookie?''

Bu kadar sevimli olmak zorunda mıydı?

''İ-İyiyim.''

''Yanlış bir şey mi söyledim?''

''Hayır sadece b-ben bunu beklemiyordum.''

Omzumdan tutup beni kendine çektiğinde üzerine düşmemek için yataktan destek almaya çalıştım.

''Y-Yaralısın.''

Kalçalarını kaldırıp bana sürtündü. Yaptığı şeyle hafif bir inilti çıkarttı. Canı acımış olmalıydı.

''T-Taehyung.''

''İyiyim ben.''

''İyileş-''

''Benimle sevişmek istemiyor musun?''

Elbette istiyordum ama yaraları yüzünden acıyla kıvranırken değil.

''İstediğimi biliyorsun.''

''O zaman lütfen sus.''

Kollarını boynuma doladığında vakit kaybetmeyip dudaklarına yapıştım. Alt dudağını ısırdığımda ağzı aralandı. Bunu fırsat bilip dilimi içeri yolladım.

Soğuk elini vücudumda hissettiğimde heyecandan titremeye başlamıştım.

''Ihm-Jungkook.''

Elinin değdiği yerler yanıyordu.

''Bu kadar kaslı olduğunu bilmiyordum.'' dedi gülerek dudaklarımız ayrıldığında.

''Bilmediğin başka şeyler varsa-''

Dizlerimin üzerine doğrulup üzerimi çıkartmaya başladım. Dudaklarını yalıyordu.

Tanrım.

''Beni delirtmek mi istiyorsun?''

''Bilmem.''

Kıkırdadı. Her halini seviyordum ama azgın bir Taehyung, artık favori olanımdı.

''Bu cesaretin nereden geliyor?''

Belinden tutup hafifçe kaldırdım onu. Yarasına dikkat ederek gömleğini çıkarttım. Birkaç kez üstsüz görmüştüm onu ama şu an, böyle bir durumda görmek...