Montalban Cousins: New Generation Series - Hailey

Chapter 8 I Like You

"The truth? I like you. A lot. You make me happy. You make me laugh. You're smart. You're different. You're a little crazy, and awkward, and your smile alone can make my day."

Hailey POV

"So..."

Narinig kong sambit ni mommy Abby ko ng nasa gilid ako ng pool ng gabing iyon at nakasawsaw sa tubig yung mga paa ko.

Umupo siya sa tabi ko. "That's her."

Lumingon ako sa kanya. "Yeah." I replied. Alam ko naman kasing si Stephanie ang tinutukoy niya.

"Uhm..." Para siyang nag-iisip. "I kinda like her. I can see your mom in her." Nakangiting sabi niya sa akin.

"She's..." Tumingin ako sa malinaw na tubig as if andun yung mukha ni Stephanie. "Hard to get." I uttered under my breath.

Tinapik niya yung balikat ko. "Ganun din naman mama mo nun eh. May boyfriend pa siya that time. But that didn't make me stop from pursuing her. Because I know she likes me too and that she's happy with me."

Napabaling ako sa kanya saka ngumiti. Gustung-gusto ko yung love story nila mommy. Ang sweet at tsaka nakakatuwa. They've gone through a lot but look at them now. They're happy and contented and still in love with each other. I want something like that. I want a love like what they have.

Kaya din siguro ako papalit palit ng girlfriend. Wala akong mahanap sa kanila na spark like what my mommy Abby told me that she felt towards my other mama Ana.

"And she likes Ashley." Malungkot na sabi ko.

"So what?" Para namang wala lang na sabi niya.

"Mom..."

Inakbayan niya ako. "Kahit sino pa karibal mo if you really love her ---"

"Love agad?" Di makapaniwalang sabi ko. "All I know is I like her..."

"Papunta na yun dun." Sabi niya sa akin saka ako hinalikan sa pisngi.

Natawa ako sa sinabi niya. Ang cool talaga ni mommy. Si mama Ana naman medyo may pagka-istrikto. Pero di katulad ng iba na OA ang pagiging strict sa mga anak. Siya kasi balance eh. You can have fun but you must know your limits parang ganun lang siya. Spoiled naman ako kay mommy Abby.

Si Flynn naman, napakabait. Nung sinabi nila mommy na sa Paris na lang siya mag-aral para may tumingin sa branch dun ng Absolut, agad siyang pumayag. Di rin siya mahilig makipagbarkada or uminom. Wala siyang bisyo. Mahiyain din siya. In short, exact opposite ko.

"Mommy naman eh." Kunwaring reklamo ko sa kanya.

"Di ka na kasi nakikitulog sa amin, namimiss ko yun kaya." Sabi niya na parang nagtatampo saka humilig pa sa balikat ko.

"Mom, alam ko naman mas gusto mo yun." Sabay tawa ng may panunukso sa kanya. "Hindi mo masosolo si mama Ana kapag nagkataon."

Umayos siya ng upo saka pinanggigilan yung pisngi ko na kinurot. "Loko loko ka talagang bata ka."

"Ouch, mom!" Sabay takip dun sa magkabilang pisngi ko na kinurot niya. Ang sakit. Tsk. "You know I'm not a kid anymore."

"Pansin ko nga. In love ka na eh." Tukso niya sa akin.

"Hindi nga po ako in love!" Depensa ko. "I just simply like her. She's challenging. And... and..."

"And what?" She said with a mischievous smile on her face.