Hoofdstuk 6

5.4K 161 8
                                    

Lucy's POV

Al die vragen werken op mijn zenuwen. 

Kayleigh is al meer dan tien minuten volop in gesprek met hem. Ik daarin tegen zeg helemaal niks. Ik ben bang dat  ik er dan iets raars uit floep. Iets als; Waarom heb je van die leuke bolle wangen als je lacht of waarom bijt je steeds op je onderlip, want ja dat doet hij. En het is gigantisch schattig. "Ik heb nog wat voor jullie". Shawn loopt naar een keukenkastje toe. Kayleigh staart verliefd voor zich uit, net zoals ik dat doe. "Deze zijn voor jullie" Shawn zet met een dikke stift zijn handtekening op de cd's in zijn handen. Als ik deze wil aanpakken raakt mijn hand die van Shawn. Er gaat een schok door mijn lichaam heen. Wakker worden Lucy, kom op nou, dit is gênant. "D..dankje". Hij glimlacht lief en gaat dan weer zitten.

"Lucy gaat alles goed met je?" Vraagt Kayleigh bezorgt. "Ja, ik ben prima" Glimlach ik terug, zodat Kay niet in paniek raakt. "Ik denk dat we moeten gaan. We hadden al thuis moeten zijn" Zeg ik terwijl ik naar mijn telefoonscherm staar. Kayleigh mompelt iets en laat duidelijk merken dat ze hier nog lang niet weg wil. "Waar worden jullie opgehaald?" "We zijn met de trein gekomen" Antwoord Kayleigh. "Dus jullie willen om half één s'nachts met de trein naar huis gaan? Helemaal alleen?" "Waarom niet" Zeg ik zonder enige emotie terwijl ik mijn schouders ophaal. "Dat lijkt me niet zo'n goed plan, ik laat jullie brengen" Zegt hij vastbesloten. "IN EEN LIMOUSINE?". Shawn lacht hard. "Ze is serieus" zucht ik. "Oh, nee, het spijt me Kayleigh". 

We kunnen vrijwel direct naar de auto toe. Achter Shawn lopen we het hele gebouw door tot we buiten staan op een groot parkeerterrein. Een grote zwarte truck stopt voor ons. "Instappen maar" Zegt Shawn vrolijk.

Aftertaste ft. Shawn MendesWhere stories live. Discover now