Clan - Yoonmin

[1]

''Hadi, gelmiyor musun?''

Kardeşimin sesini duyduğumda gömleğimi ilikliyordum.

''Geliyorum!''

Adım seslerini duymamla odama dalması bir oldu.

''Bunun için ceza alacağını biliyorsun değil mi? Özel bir gün ve sen geç kalacaksın.''

Azarlamaya çalışsa da beni yüz ifadesinden dolayı hiç de ciddiye alınacak gibi değildi.
İşimi halledip kapının arasından bakan kız kardeşime baktım. Yalnızken ikimiz de saygı kurallarına uymazdık. Hafifçe yanaklarını sıktım.

''Ve benimle oyalandığın için sen de.''

''Üff bıraksana.''

Ellerimden kurtulup önden merdivenlerden inmeye başladı.

...

Fazlasıyla güzel topraklara sahip bir klanın üyesiydim. Her ne kadar insanları topraklar kadar güzel olmasa da sakin ve barış dolu bir yerde yaşıyordum.
Üvey babam lider olduğundan beri hiçbir sınır komşumuzla sorun yaşamamıştık. Son birkaç yıla kadar.

Klanımız gittikçe güçsüzleşiyordu. Bırakın başka klanlarla savaşmak, kendi bölgesindeki insanları bile koruyamıyordu.
Konsey klanımızın güvenliği için ablamı başka bir klanın veliahtıyla evlendirmeye karar vermişti. Babam evliliğin en güçlü anlaşma olduğuna inanırdı.
Anlaşma yapacakları klan, klanların içinde en dost canlısı olmayanıydı. Tabi en güçlülerinden biriydi de.
Ablam için -öz ablam olmasa da- üzülüyordum.
Her zaman kendini beğenmiş ve sinir bozucu olsa da tanımadığı biriyle böyle bir evlilik yapmasına kim olsa üzülürdü.
Düşüncelerimden kurtulup karşılama için kardeşimin peşinden gittim.

Klanın büyükleri kapıya dizilmişlerdi. Ben de yerimi aldım. Etrafımdakilere bakınca gereğinden fazla özen gösterdikleri belli oluyordu.
Eh sonuçta tek bir yanlış hareket savaş başlatmaya yeter de artardı.
Seslerini duyduğumuzda karşılama komitesinde kıpırdanma oldu.

Arka arkaya dizilen üç arabanın kapıları teker teker açıldı. İlkinden klan büyüklerinin yani liderlerinin ve ailesinin olduğunu düşündüğüm arabadan üç kadın ve iki adam indi. Simsiyah giyinmişlerdi. Gören de cenazeye geliyorlar sanardı.
Klan lideri ve eşi rahatlıkla seçilebiliyordu görünüşlerinden dolayı.
Diğer adamın da ablamın evleneceği kişi olduğunu düşündüm.
Başlığını çıkartıp bize doğru döndü.
Durumumu özetleyecek tek bir kelime vardı.

Siktir.