Chapter 49

2K 22 0
                                    

Ashley POV

Maaga pa lang ay pumunta na siya sa school nila. Nabigla pa nga si Manang sa itsura niya. Sino ba naman ang hindi? Simula ng maging sila ni Caleb ay hindi na siya nagsusuot ng damit na halos lumabas ang kalamnan niya. Ngayong wala na siyang pakialam kaya balik sa dati. She's wearing a maong skirt na three-inches mula sa hita niya at itim na sleeveless na labas ang pusod niya at itim na stiletto. Halos lahat ng estudyante ay napapatingin sa gawi niya. It's been a long time and it's good to be back to her own self.

"Katana?" Naniniguradong tanong ni Jexy. Ngumisi lang ako sa kanya at lumapit.

"Yeah." Umawang naman ang labi nito.

"Bakit ganyan ang suot mo? Baka mag-away kayo ni Caleb." Mas lalong lumapad ang pagngisi ko.

"I don't care." Sabi ko at kinuha ang mini mirror sa bag ko at tiningnan ang lipstick ko. "Bakit ganyan ang mukha mo? Para namang hindi ka sanay." Natatawang sabi ko ng makita kung paano niya ako tingnan.

"Are you sick? O nag-away kayo ni Caleb?" Nag-alalang tanong ni Kate. Natatawang umiling lang ako. Kahit kase ang mga kaibigan niya ay nabigla siguro.

"Look at you, diba ganito naman tayo dati?" Sabi ko at tinuro ang suot na damit nila. Tumango-tango naman ang apat. Porket nagbago lang siya dati ng damit ay mapagkakamalan na siyang may sakit dahil sa bumalik ang dating siya?

"Oh my gosh!" Nagtitiling sabi no Byen at niyakap ako kaya tunaas ang suot nitong crop-top.

"Baka magalit si Caleb niyan." Sabi ni Pierre na hindi mapakali pero ngumisi lang ako.

"Katana!" Napalingon ako at nakita ko naman na naglalakad sa direksiyon namin sina Caleb. Seeing his reaction is just so priceless. Madilim ang mukha nitong nakatingin saken. Sina James naman ay nagulat dahil sa nakita.

"Yes, Baby?" Nang-aasar na tanong ko at ngumiti pa ng matamis.

"Anong pumasok sa isip mo at nagsuot ka niyan?" Seryosong tanong nito at tiningnan pa ako mula ulo hanggang paa.

"What's wrong? Ganito rin naman ang suot nina Kate ah?" Sabi ko at nilingon sina Kate na hindi mapakali.

"Change it." Mariing utos nito.

Tinaasan ko lang siya ng kilay. "Why would I? Are you my Father? Mother?" At pinagkrus ko pa ang kamay ko.

"I'm your boyfriend." Napangisi ako dahil sa sinabi nito. Boyfriend.

"Yeah, right! You're just my boyfriend." Sabi ko at tumalikod na sa kanila pero hinawakan nito ang braso ko at hinila ako hanggang sa kotse nito.

"We're not going out until you change your clothes." Mahinahon pero mariin nitong sabi.

Sumandig naman ako at tiningnan siya. "Fine." At ngumiti sa kanya ng matamis.

"Fuck! What's your problem?" Inis na tanong nito.

Sige lang. Magalit ka, Caleb.

"Wala." Sabi ko habang nilalaro ang kuko ko.

"Then, why are you acting like that?" Tiningnan ko siya sa mata.

"Acting what? I'm just being myself!" Dahilan ko sa kanya kaya mas lalo lang itong nainis.

"Shit!" Mura nito at kinakalma ang sarili. "Kahit ang ang skirt mo na lang ang palitan mo." Nagmamakaawa nitong sabi. Umiwas ako ng tingin.

Wag kang magpadala, Katana!

"Sige." Nakapikit na sabi ko.

"We'll buy your pants then." Naramdaman ko naman na umandar na ang kotse nito. Itinuon ko na lang ang paningin sa labas.

"Baby, are you mad?" Hindi ako nagsalita. "I'm just worried. Baka mabastos ka."

"I'm not." Sabi ko habang hindi siya nililingon. "Where's Chelsea?"

"Mamaya pa siya papasok. Masama kase ang pakiramdam niya." Napangisi ako.

Masama ang pakiramdam? Maybe because of her pregnancy.

"Ano bang nangyari sa kanya?"

"Hindi ko alam. Basta sinabi niya lang na masama ang pakiramdam niya."

You're really good at lying huh? Well, sorry to the both of you because I already know the truth.

"Bakit mo naman naitanong?" Nilingon ko siya at matamis na ngumiti.

"Because she's our friend, of course." Pinilit ko na wag maging sarkastiko. "Aren't you worried?" Tanong ko ng hindi hinihiwalay ang tingin sa kanya.

"I am." Tipid na sagot nito. Tumango na lang ako at binalik ang tingin sa labas.

Nang makarating sa mall ay agad na bumili na ako ng pantalon at sinuot na para makabalik na kame sa UDM.

"Mabuti hindi kayo nag-away." Sabi ni Jexy ng tabi kame sa table.

"Yeah." Tanging sagot ko.

"Chelsea, dito!" Kumaway pa si Kiro at lumingon naman ako. Nakita ko naman na mukhang nahihiya itong lumapit. Kung hindi niya alam ang totoo ay iisipin niya na inosente ito. But she's a flirt disguising in an innocent face. Lihim naman na tumaas ang kilay ko ng agad na inasikaso ni Caleb si Chelsea. Siguro kung wala siyang alam, iisipin niya na sadyang close lang ang mga ito. Kahit ang kanilang mga kaibigan ay mukhang wala alam sa nangyayari.

Sige. Gaguhin niyo pa ako ng palihim.

"Salamat." Mahinang sabi ni Chelsea.

"Chelsea, napapadalas na ang pagsama ng pakiramdam mo. May kilala akong doctor. Do you want me to refer you to her?" Plastik na tanong ko.

If you're a good actress, I can do better.

"Uhmm. Ano... nakakahiya naman." Muntik na siyang mapahalakhak sa tinuran ng kausap. Nahihiya ito? Hindi nga ito nahiya na nagpabuntis kay Caleb na alam nitong my nobya ang binata.

"We're friend naman." Pagpupumilit ko.

"Okay naman ako."

You're just afraid that I might know your secret. But you should start praying for you soul, Chelsea.

"Sige." Ngumiti pa ako sa kanya. Tiningnan ko naman si Caleb na nakatingin saken.

The lunch went well. Patikim niya pa lang ito. May pasabog pa siya.

-

Nang uwian na ay hindi na siya nagpahatid kay Caleb dahil dala niya naman ang sariling kotse. Hindi naman ito nagpumilit na ihatid siya. Kung noon ay napapaisip siya, ngayon ay hindi na. Ngayon ay sinusundan niya kung saan ito pupunta. Napahigpit ang hawak niya sa manibela ng makitang pumasok sa isang Ice Cream Store ang dalawa.

Craving, huh?

Hindi ko hahayaan na umiyak na naman ako dahil sa panggagago niyo.

Magsaya kayong dalawa. Dahil hindi na kayo makakangiti oras na ibulgar ko ang tinatago niyo.

Isang masamang tingin ang binigay ko bago ko lisanin ang lugar na iyon.

-

More revelations to come. Abangan!






Casanova's QueenTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon