Casanova's Queen

Chapter 41

Ashley POV

Ilang weeks na kameng magkakasama at talagang masasabi ko na close na kameng mga babae kay Chelsea.

They were heading to El Casa; a Spanish inspired Restaurant. Caleb invite her to a dinner date dahil matagal na raw silang hindi lumalabas na dalawa.

"This way, Ma'am and Sir." Nakangiting sabi ng waiter. Nagpa-reserve na pala si Caleb at naka-order at puro paborito niya pa ang pinili nito. They were waiting for their order at nagkwentuhan lang silang dalawa.

"Dalawang buwan na lang ay ga-graduate na tayo." Excited na sabi ko.

"Oo nga. Anong plano mo pagkatapos, Baby?" Nakangiting sabi nito. Well, she's planning to take-over the Katana's.

"Mom will train me for managing the Katana's and I'm planning to build my own boutique." Nakangiting sabi ko.

"I'm sure you'll be a successful in your business." Malambing na sabi nito at hinalikan pa ang kamay ko na nakapatong sa table.

"How about you, Baby?" Curious na tanong ko. This is the first time na napag-usapan nila ang plano nila for the future pagkatapos maka-graduate.

"Dad will surely turn-over the company but he will train me first."

"You'll be a busy person then." Malungkot na sabi ko pero nangingibabaw ang saya dahil ito naman talaga ang gusto ni Caleb. Na may mapapatunayan rin sa Daddy nito at hindi maging anino lang dahil anak siya nito.

"Hey! Of course I will make time for us. You know you're my very first priority." Automatic naman na napangiti ulit ako dahil sa sinabi niya.

"Yeah, I know."

"How about marrying me?" Natigilan ako sa sinabi niya. Is he giving her a hint or what? Ready na ba siya makipag-settle? "You're still not sure?" Malungkot na sabi nito.

"Hindi naman sa ganun. Syempre I want to reach my goals and dream first."

Ganun pa rin ang mukha nito. Mababakasan pa rin ng lungkot kaya agad 'kong hinigpitan ang kamay niya na nakahawak sa kamay ko.

"Hindi ba ako kasama sa pangarap mo?" Napangiti naman ako sa tanong niya. He's being dramatic again.

"Syempre kasama ka. What I mean is, I want to build my own boutique. I want to be righteous of being a Madrid. Gusto 'kong makilala ako hindi dahil anak ako ni Daddy." Ngumiti naman ito sa akin kaya gumanti rin ako ng ngiti.

"Pwede naman nating abutin yan ng magkasama."

Hindi na ako nakapagsalita ng dumating na ang order namin. Agad naman na nilagyan ni Caleb ng pagkain ang plato ko. Halos ilagay nga nito lahat kung hindi ko pa pinigilan.

"Kumain ka lang diyan. I can manage." Nakangiting sabi ko habang hinihiwa ang beef.

Kwentuhan lang kame ng kwentuhan ni Caleb tungkol sa plano namin pagkatapos maka-graduate ng tumunog ang cellphone nito. Kumunot naman ang noo ko.

"Hello?" Tanong nito ng masagot ang tawag. "What?! Okay. Oo pupunta agad ako diyan."

"Sino ang tumawag?" Tanong ko ng makita na natataranta si Caleb.

"Si Mom." Agad na sabi nito at tumayo kaya napatayo na rin ako. "I'm afraid we should postpone our dinner, Baby. May emergency lang kase na nangyari." Maang na tiningan ko siya.

"What?!"

"Ihahatid na kita sa bahay niyo." Agad na sabi nito at tinawag ang waiter na nag-assist samin at nagbayad ng bill namin.

Mabilis naman itong lumabas ng restaurant at agad na pinagbuksan ako ng pinto. Pumasok naman ako kahit nag-alinlangan pa.

"Ano ba ang nangyari?" Naguguluhang tanong ko ng hindi ito kumikibo at seryosong nagmamaneho.

"Si Chelsea sinugod raw sa ospital." Natigilan naman ako sa narinig. Si Chelsea? What's with her at grabe ang pag-alala nito. It's not like she's not concerned with her but...

Iwinaksi ko na lang ang nasa isip ko. Ayaw ko na pagselosan si Chelsea. She's being nice with her. Afterall, magkaibigan na ang turingan nila at ang dalawa na ang nagsabi na close talaga ang mga ito kahit simula ng mga bata pa.

"Ano ba ang nangyari sa kanya?" Tanong ko ulit.

"Hindi ko alam. Pupunta pa ako sa ospital."

"Can I come?" Of course nag-alala rin naman siya kay Chelsea.

"Wag na. Iuuwi na lang kita para makapagpahinga ka na." Napanguso naman ako sa sinabi ni Caleb.

"Sige na. Nag-alala rin naman ako sa kanya." Pagpupumilit ko. Marahas naman na napabuga ng hangin si Caleb.

"Stop being naughty!" Napakagat naman ako ng labi ko sa sinabi ni Caleb. Is she being naughty? Nag-alala lang naman siya sa babae. Tumahimik na lang ako at hindi na nagsalita.

Hindi naman na umimik si Caleb buong byahe. Nilingon ko siya pero seryoso lang itong nagmamaneho at ang buong atensiyon ay nasa daan. Binalik ko na lang ang tingin ko sa bintana.

"Baby..." Tawag ko sa kanya pero mukhang hindi nito napansin.

Galit ba ito?

"Sorry kung ang kulit ko." Lumingon naman ito sa direksiyon ko pero agad na ibinalik ang tingin sa daan.

"Yeah." Tanging sabi nito.

"Are you mad?" Tanong ko ulit.

"Please, stop asking some nonsense question." Agad na binawi ko ang tingin ko dahil sa sinabi niya.

Nonsense ba ang mga itinatanong niya?

Kinagat ko naman ang kuko ko para pigilan ang pagtulo ng mga luha ko. Bakit parang nagiging iyakin na ako?!

Itinuon ko na lang ang atensiyon buong byahe sa labas ng daan. Kahit gusto ko siyang kausapin ay pinigilan ko na lang dahil baka mas lalong mainis pa ito sa kanya.

"We're here." Napatigil ako sa pagmumuni-muni ng magsalita si Caleb sa tabi ko. Lumilipad kase kung saan-saan ang isip niya kaya hindi niya namalayan na nakarating na pala siya sa kanila.

"Thankyou." Sabi ko habang kinukuha ang seatbelt. Wala naman akong may narinig na response mula dito. Nang mag-angat ako ng tingin ay nakita 'kong nakamasid lang siya saken.

"Good night." Tanging sabi nito at ibinalik na ang tingin sa daan. Parang kumirot naman ang puso ko dahil sa inakto niya.

Tahimik na bumaba na lang ako ng kotse niya. Mas lalo akong nanlumo ng umalis ang sasakyan kaagad nito. Dati naman ay hinihintay nitong makapasok siya sa kanila bahay bago ito umalis. Ni hindi nga siya nito pinagbuksan ng kotse. Ang mas masakit pa ay hindi siya nito sinabihan nga 'I love you' man lang. Hindi kase nito kinaliligtaan na sabihan siya ng binata. Siguro ay ang OA niya na tingnan dahil nagkakaganun siya.

Malungkot na pumasok ako sa bahay at agad na tumungo sa kwarto ko. Matapos maglinis ng katawan at magpalit ng damit ay agad na tiningnan niya ang cellphone kung may text mula kay Caleb pero wala. Binalik niya na lang ang cellphone sa bedside table at tumingala sa kisame.

It's suppose to be a happy day. Pero kabaliktaran ang nangyari. Mukhang nagkasamaan pa sila ng loob ng nobyo.

Inis naman na pinahiran niya ang luha na kanina pa pinipigilan.

Why is she being dramatic?!

Marahas naman na pinahiran niya ang ulit ang luha ng makawala ito sa mata niya.

She's hurt.

Fucking hurt!

-

Ginanahan ako eh. Hahahaha.