TFY 38: Reconcilation

Start from the beginning
                                    

"Kumusta ka na?" Biglang nagsalita si Dad habang nakamasid sa Bintana

"O-Okay naman po." Nakayukong sagot ko sa kanya.

"Dad-"

"Nung araw na kinarga kita sa nga kamay ko. Ayaw na kitang pabayaan noon. I saw a beautiful baby and When you came to our family Nangarap na ako para sayo..." Tumingin si Dad sa akin. Para akong nanghina nang magtama ang mga mata namin. Dad's eyes is full of sadness.

"We raised you like a princess. Pero hindi ko inaasahan ang pagputol mo ng ugnayan natung dalawa. That was one of my painful heartbreaks. " I remained silent. Napakagat ako sa mga labi ko at pinigilan ang nga luha ko. Nasasaktan ko and i feel guilty of what I have done to Dad. Hindi ko parin maikakaila ang katotohanang mahal ko si Dad.

"I'm So Sorry. Nagkamali si Daddy. Pero hindi ko kayang mawala ka sa buhay ko Anak..." My tears started to fall when Dad reached for my hands and held them so tight.

"Dad. I'm Sorry. Nagkamali rin po ako. Hindi tamang isusuko ko po kayo ng ganun kadali. Maski ako hindi ko po kayang mawala kayo sa buhay ko. You are my Dad and you will always be my Dad..." I sobbed. I saw dad smiled in relief and happiness. I reached out for him for a Hug. How I missed my Dad so much. Namiss ko kung paano niya ako yakapin na parang ngayon lang ako nakaramdam uli ng mga yakap niya.

"Sabihin mo jan sa Luke na yan kubg papakasalan ka niya dadaan muna siya sa kin." Biglang kumalas si Dad sa yakapan namin

"Ha Dad? Galit parin po ba kayo sa kanya?"

"Hindi. Ang ibig sabihin ko ay Dadaan muna siya sa amin ng Mama mo at mamanhikan muna siya. Wag padalos dalos. " Pagpapaliwanag naman nito. Napangiti namab ako sa sinabi ni Dad

"Dad naman Kasal agad. Di pa nga kami official eh." Napayuko ako.

"Ang tatanda niyo na para jan. Bakit gusto mo ulit maligawan.?" Natatawang saad ni Dad.

"Dad naman eh!" Hindi ko rin napigilang matawa.

"Araw araw ko po siyang liligawan." Napalingon kami sa Kurtina papasok rito sa Cubicle. I saw Luke who just entered here.

"Narinig mo? Dadaan tayo sa Proseso bago ang Kasal na binabalak mo. Gusto kong maayos ang Kasal ng Anak ko. Wag mo na ulit siyang itatanan. Papayagan kitang makasama siya basta't ipapaalam sa akin." Saad ni Dad. Napasulyap ako kay Luke na ngingiti ngiti pa at hindi pa sumagot ang kumag

"Opo Sir. Makakaasa po kayo." Sagot naman nito.


***************


Hinatid namin sa labas si Dad nang matapos kaming Kumain. Minasdan namin ang Kotse ni Dad habang papalayo ito.

"Aray!" Luke groaned. Hinampas ko kasi ang braso nito

"Anong kasal kasal bat may sinasabi na si Dad na Kasal?" Nakapamaywang kong tanong sa kanya. Lumipat naman ang mga daliri nito sa bibig at mukhang nagpipgil ng tawa

"Aray aray oo na.. sasabihin ko na" Kinurot kurot ko pa ito.

I crossed my hands in front of my chest and waited for him to talk. "I talked to your Dad first bago kayo nagkausap."

"Oo marami pa akong pangungumbinsing ginawa. Mahirap ang pinagdaanan ko, Kaya sana.." Lumapit ito sa akin at hinawakan ang mga balikat ko "Wag na wag kang magbabalik tumingin sa iba. Wag na wag mong hahayaang mawalan ka na ng pagmamahal sakin. "Bigla siyang naging seryoso. Kung kanina at masungit ang mga titig ko sa kanya ngayon ay para akong naging emosyonal.

"Ano ba yan. Ang Corny natin." Bigla akong kumalas sa kanya at tumalikod para punasan ang mga luhang namuo sa mata ko. Hindi ko alam bakit bigla bigla akong napapaiyak sa mga oras na to. Where in fact I should be happy dahil wala ng makakahadlang sa amin ni Luke. I can love him freely now. I can be happy beside him.

"Ayan ayan, Kung naiiyak ka wag kang mahiya sa akin." Hinawakan ni Luke ang mga kamay ko at ipinihit paharap sa kanya "Lahat ng mga bagay na tungkol sayo nais kong malaman. Kahit gaano pa kaliit yan. Don't hide your fears, your tears you laughters. "

"Mahal na Mahal kita Luke at hindi magbabago yun." I cupped his cheeks and pulled it closer to me.

Tumiklay ako at dinampi ang labi ko sa labi ni Luke. I wrapped my hands in his neck as he grips my waist.His kisses are the most sweetest things I've ever tasted. I just love it when I could feel his hands roaming my back. I feel secured and I feel so Romantic

*********************


Hello Sorry Kung ngayon lang. Nabagyo kasi kami. Kasama kami sa mga Province na apektado ni Typhoon Lawin. All Thanks to Allmighty God nakasurvive kami. God is good for all the time! Hindi ko pa po na edit yung ibang Parte nito kaya may mga wrong spelling pa at Wrong grammar. I will stil revise it soon. I will Publish the next chapter Next week.

UNEDITED

Maraming Salamat!

To Fix You (Mafias Series # 2) - RAW/UNEDITEDWhere stories live. Discover now