To Fix You (Mafias Series # 2) - RAW/UNEDITED

TFY 29: A Daughter's Love

Ongoing Series

Found and Married (Jake)
A Beautiful Temptation (Tyron)

You can join our Group. Makipag kulitan sa mga FC!

FB GROUP:

https://www.facebook.com/groups/988909977889463/

FB ACCOUNT:

https://www.facebook.com/profile.php?id=100012628574818

***********

Nakasandal ako sa pader habang nakapikit at pinapakinggan ang bawat lagaslas ng tubig sa CR. Hindi naka lock ang pinto. Nakabukas iyo at hawak hawak ko ang lalagyan ng swero ni Nyda

I don't know why I couldn't anything else other than visualizing Nyda's body.

May pagnanasa na ba ako sa kanya?

Yes

Noon pa man

When Nyda is still a high school. She is already beautiful and sexy. Mestisa at idagdag mo pa ang mahaba niyang buhok na kapag nahahanginan lalong nakikita ang maladyosa niyang mukha.

Napamulat ako nang tumigil ang tunog ng tubig. Mukhang tapos na siya.

"Luke. Twalya."

Mula sa masikip na pagkakabuksa ng pintoan ay iniabot ko ang twalya nang hindi nakatingin sa kanya.

I still respect Nyda.

Pero kung makukuha ko siya at maangkin. I will severe these boundaries.

Niluwangan ni Nyda ang pagkakabukas ng Pintoan. Inalalayan ko siyang lumabas. Naka Hospital gown na ito ulit.

"Kumain ka na. Ipaghahanda kita ng makakain." Sabi ko sakanya nang nakaupo na siya sa couch

"Why are you doing this?" I paused. I spun around to see her.

"What?" I querried

"You helping me like this. Acting like you care..." She looks up at me with a frown on her face. Alam kong marami kang gustong itanong Nyda. Nasa akin ang kasagutan. Please don't be afraid to ask... Again...

I don't know why I became silent after that. I remained looking at her. Na parang hindi ako nagsasawang nakatitig lang sa kanya. Marami akong gustong sabihin at linawin sayo Nyda. Pero hindi ko magawa.
Hindi ko alam kung saan ako magsisimula

"Because I want to."

"Come on. Stop it. " she walks passed me. Sinundan ko siya ng titig "Parang kahapon lang Pinagtatabuyan mo ako. " Halata ang sakit sa boses nito. Mistula akong natahimik. Papaano ko ba sasabihin ang lahat ng ito sa kanya.

"I will be discharge tomorrow. Papalagpasin ko ang pagpunta mo sakin ngayon rito. Pero pagkatapos kong madischarge. Ayaw na kitang makita. "

Parang nababara lahat sa lalamunan ko ang mga sasabihin ko. Pero nasasaktan ako sa mga sinabi niya.

If everything could be as easy as grabbing her hand and run away.

"Does my presence really bothers you." Nakayukong saad ko sa kanya. Lumingon ito at humakbang palapit sa akin

"Hindi na kita maintindihan Luke. Hindi ko na alam ang nararamdaman ko. Nagpapakita ka ng mga bagay na hindi ko na dapat maramdaman. Ano ba tayo? Ano ba ako sayo at bakit ganito ka ngayon?" I could see her tempting tears to fall. And I couldn't withstand to see it.

"Kita mo? Wala kang masabi. Wala kang alam kundi tumahimik!" Napalalas ang paglasabi nito kasabay ng pagpatak ng mga luha niya.

Tatalikuran na sana niya ako nang maagap kong hinawakan ang mga kamay niya at ipinihit paharap sa akin.