Artistahin

Chapter 27: Munting Tibok

Chapter 27: Munting Tibok

Minulat ni Cristine ang kanyang mga mata, una niya nakita ay si Enan na nakaupo sa tabi ng kama at pinagmamasdan siya. “Good morning” bulong niya sabay ngumiti. “Sorry, masama tuloy simula ng araw mo pagkat ako una mong nakita” sabi ng binata.

“I smiled didn’t I?” pacute ng dalaga. “Sabagay buhay ka pa” biro ni Enan. “Sana wag ka magalit pala, I woke up around one then di ko makuha tulog ko so I cleaned your room” pacute ng dalaga. “Nakakahiya nga e, pero okay ba tulog mo? Kung gutom ka tiis ka muna kasi nag early grocery parents ko” sabi ng binata.

“Hala sabi ko wag special treatment diba? Alam mo ba pag wala ka sa condo ang kinakain lang namin ni Jelly ay tuyo, paborito ko kasi yon e” sabi ng dalaga. “Imposible ka na” sabi ni Enan. “Totoo, pag off ko at bakasyon automatic yan, fried rice, sunny side up egg tapos tuyo. Then minsan pinapasunog ko talaga para crispy then may sawsawan na suka” kwento ng dalaga.

“Liar” sabi ng binata. “True, bisita kita kaya special pinapaluto ko pag alam ko pupunta ka doon” sabi ng dalaga. “So bisita kita kaya dapat special din kakainin mo pag nandito ka” sabi ni Enan. “For now, pero next time sana wag na” sabi ni Cristine.

“May next time pa?” tanong ng binata. “Ay…so I am not welcome here?” tanong ng dalaga. “That is not what I meant, of course lagi kang welcome dito. Pero okay lang ba talaga natutulog ka dito sa bahay namin?” tanong ni Enan.

“I see, sige di na mauulit” bulong ng dalaga sabay nagsimangot. “Uy teka lang, welcome ka dito anytime pero syempre inaalala kita. We are friends pero babae ka e” sabi ng binata. “Girlfriend” bulong ng dalaga kaya natawa si Enan. “Sabagay” sabi ni Enan. “Kung ayaw mo isipin na ganon e di friend, pero pag si Violet siguro wala ka reklamo ano?” banat ni Cristine.

“Bakit mo ba lagi…” sabi ng binata at may napansin siyang kakaiba sa kanyang kwarto. “Inalis ko lahat, your room looked so gloomy with all those violet stuff around. Don’t worry I placed them inside the box under your bed” sabi ni Cristine.

“My room looks good” sabi ni Enan sabay napangiti. “Violet is a gloomy color, kalalake mong tao may violet teddy bear ka” banat ni Cristine. “I was supposed to give that to her pero I didn’t have the chance” sabi ni Enan. “Teka nga babangon na ako para ibalik na yung mga violet stuff mo. Baka mamaya sabihin masyado na ako pakialamera” sabi ni Cristine.

Nagulat si Cristine nang hinigaan siya ng binata, natili siya at kunwari tinutulak palayo si Enan pero sa totoo naghahanap siya ng timing para mayakap ito. “I said my room looks good” sabi ng binata at doon na bumalot ang mga kamay ng dalaga sa katawan niya.

“Sinasabi mo lang yan kasi nandito ako” bulong ni Cristine. “I can move on” bulong ng binata kaya hinaplos ng dalaga ang kanyang pisngi. “Kaya ko nga inalis mga yon e, kasi pag nakikita mo sila naalala mo lang siya” bulong ni Cristine.

“Iniisip ko lang na baka may chance pa…baka nagkamali lang siya” sabi ni Enan. “Alam mo kahapon yung role playing natin, sabihin natin totoo na tayo talaga tapos sinabi mo mga yon sa akin…masakit parin e” sabi ni Cristine.

“So palpak yung adlib?” tanong ng binata. “Hmmm for me yes. Syempre pag boyfriend kita gusto ko one hundred percent sa akin ka. Kahit sabihin mo naman na meron pang feelings na natira na konti e…there will always be that fear of losing you”