✔Night Dreams!~夢想之夜?//Chanyeol

Bölüm 53 卷

B:"Sorun değil annem de gel diye söyleniyordu zaten."

Chanyeol:"Yarın erkenden yola çıkarız o zaman."

B:"Araba mı süreceksin?"

Chanyeol:"Ne var bunda?Yaram o kadar kötü değil ki?Hatta çok az kalan iz haricinde iyileştim sanırım."

B:Olsun yine de uzun yol için tehlikeli olur."

Chanyeol:"Neyle gideceğiz?Otobüs metro derken geç kalırız törene."

B:"Annemi ararız bir şöför ve....."

Chanyeol:"Ben kimseye minnet duymak istemiyorum Arin bunu önceden de sana söylemiştim.Bunun beni ne kadar kırdığını görmüyor musun?"

B:"Ben öyle demek istemedim.Olayı çarpıtma Chanyeol.Sadece tam iyileşmeden araba sürme dedim."

Chanyeol:"Bu güne kadar insanlardan yardım almadan ayakta durdum ve kimseye minnet borcum olmadı!İki de bir işsiz ve vasıfsız diyip hatırlatıyorsun ya hani saol bu beni diğer insanların dediklerinden daha çok aşağılayıp kırıyor!"

B:"Chanyeol neden böyle dediklerimi çarpıtıyorsun?Ben sadece ortalıklarda boş boş dolanma ve bir yerden başla diye söyleniyorum sana.Ayrıca bazen umurunda değiliz gibi davranıyorsun.Farkında mısın bilmem!"

-"Arin?...Ahh pardon!Bir müşteri sorun çıkardı ve...."

B:"Tamam geliyorum."

Kocaman benden önde giden göbeğim ile yerdeki fayansları delmeyi planlayarak ayaklarını oraya vuran kişiye usanmışlık içinde bir nefes alıp verdim.

Ga Eun ile müşteriye doğru ilerlerken arkadan gelen sesli kapı çarpışına göz devirerek masaya ilerledim.Camdan dışarı baktığımda çantasını alıp şapkasını takmış bir yere gidiyordu.Buraya uyum sağlaması benden hızlı olmuş arada bir nerede olduğunu bilmiyorum ve ortadan kayboluyordu.

Koca bir iç çekişle boşalmış kafeye baktım ve elimdeki fişleri kasanın çekmecesine yerleştirip sandalyeden indikten sonra soyunma odasına gidip belimdeki göbeğimi kapatan önlüğü çıkardım.Ardından askıdaki çantamı ve montumu alıp üstünü değişen Ga Eun'a döndüm.

B:"Yarın ben yokum.Chanyeol ile şehre ineceğiz.Buralar size emanet.Kendinizi fazla yormayın eğer siz de tatil isterseniz YiXing ile konuşup topluca tatil yapın."

-"Peki arkadaşlara söylerim.Bir de şeyyy Chanyeol çok sinirliydi.Eve gidince çok tartışmayın lütfen bebeğinizi düşün Arin."

B:"Bırak ya hala olgunlaşmamış ergenin teki!Eskisi gibi fanlarım beni pohpohlasın istiyor!"

-"Yine de çok üstüne gitme!Yakında düzelir."

B:"Umarım.Neyse iyi akşamlar dikkatli git."

-"Sende.Young Sae çıkıyordu o seni bıraksın eve kadar."

B:"Tamam bye."

Kasanın yanından geçerek kapıya ilerledim.İçi çöp yuvasına dönmüş çantanın içimden telefonu bulup ilk nereye kaybolduğu belli olmayan Chanyeol'ü aradım.O açmayınca YiXing 'i aradım sonuçta onunla hastaneye gidecekti.Yanımdaki çocuk kulaklığını takmış telefonunda uğraşırken havaya bir küfür savurup rahatladım.Çalan telefon açılınca...

B:"Alo?Nası....."

Lay:"Yaaa o kocan olacak herif ekti beni biliyor musun?Onun için kaç tane toplantımı erteledim ben!"

B:"Ne yani senin yanında değil mi?"

Lay:"Sence?"

B:"Tamam umarım evdedir.Evdeyse merak etme hesabını keserim!"

Lay:"Yine ortalıktan kaybolduysa bu sefer beni tutma dalacam ona!"

B:"Yapma YiXing...Onu da anlıyorum ben.Sade yaşama alışmaya çalışıyor ama böyle yapmasını onayladığım anlamına gelmez.Ayrıca hala ergen gibi yaaa!Neyse umarım kendine gelir
gelmezse ben getiririm merak etme!"

Lay:"Peki.Bir şey olursa ara beni."

B:"Peki tamam.Teşekkürler yardımın için."

Lay:"Minik Park iyi ise ne demek?"

B:"İyi iyi!Babası yanında diye fazla heyecanlı o kadar."

Lay:"Dikkatli ol.Nerdesin şimdi?"

B:"Young Sae beni eve bırakıyor ve şimdi evin sokağına döndüm.Ha bu arada yarın şehre ineceğiz.Çocuklarada izin ver!Tatil yapsınlar."

Lay:"Peki tamam.İyi geceler."

B:"Yes Sir!"

Telefonu kapatıp yine Chanyeol yüzünden milyonuncu kez usanmışça nefes alıp verdim.Hafifçe çiseleyen yapmur hızlanmaya başlamıştı.Kapıya yaklaşınca yanımdaki koruma vari çocuğa dönüp gidebileceğini söyledim.

-"İyi akşamlar nuna!"

B:"Dikkatli git.Fazla ıslanma yağmurda."

-"Peki."

Çöplüğe dönmüş çantadan anahtarı bulamadım ilk seferde ve kapıyı çaldım.Bayağı bir çalma ve sap gibi beklemeden sonra çantayı iyice aradıktan sonra köşeye sıkışmış küçük şeytanı buldum.

Tüm yorgunluğum ve çiseleyen yağmurda ıslanmışlığım ile karanlığı aydınlatması için ışığı yaktım.Etraf sessiz ve her zamanki gibi saahki dağınıklığımız ile doluydu.

B:"Yeol?....Chanyeol?.....Evde değil misin?"

Bu nasıl bir soruysa artık!Her neyse montumu çıkarıp girişteki dolaba astım ve mutfağa gittim.Yemek yapan da yoktu.Belki uyuyordur diye yukarı odamıza çıktım yine yoktu.

B:"Nereye gitti ki bu adam?!Offf Chanyeol offfd!Bir kerede söylediklerime pişman etme beni!"

YiXing'i aradım belki o nerde öldüğünü bulabilir diye.Sonra tekrar aşağıya inip sabah uyanınca toplamadığımız ve hep orasını mekan edindiğimiz koltuğu toplayıp kocaman ayıcığımı ki artık bana ait değil Yeol bey el koymuştu ona!Onu da köşeye koyduktan sonra nefes nefese kalmışlığım ile mutfağa yöneldim.Saate baktım neredeyse gece yarısı olmuş.YiXing xe aramadı!Yağmur ise bayağı bir hızlı ve şiddetli yağıyordu.

İşimi yaparken dakka başı mesaj atıp aradığım rikuma kılıklıya yine mesaj atacakken kapı çaldı.Belki gelmiştir diye hızlıca ki bu kocaman göbeğim ile ne kadar hızlı olursa kapıya koştum.

B:"Kim o?"

Kapıdan ses gelmeyince biraz tereddüt ettim ama kapıyı açtım.Karanlıkla da olsa gözlerimin önündeki bu manzarayı açıkçası hiç tahmin etmezdim!

Y/N:"Derslerimize iyi çalışalım gençler!!!!!📚📖✏"