Onmogelijke Liefde (one direction)

85. Ziek

De jongens hebben pizza's gehaald en met z'n allen zitten we aan tafel. Miranda is ook gekomen.

Ik neem een hap van mijn pizza en vertel haar over mijn weekend.

"Ik ben bij de jongens geweest. Ze schreven wat liedjes en lieten het aan mij horen," vertelt ze me.

"Dus ik heb niks gemist?"

"Niet echt. Ik ben trouwens van plan om na nieuwjaar een weekje terug te gaan."

"Terug naar Nederland?" vraag ik.

"Ja, ga je mee?"

"Weet ik nog niet, ik moet er nog even met Niall over praten."

"Oh, nouja laat het me maar weten."

"Ja, is goed. Anna vraagt wanneer ik weer wil beginnen met werken."

"Volgende week is het kerst, daarna is het nieuwjaar. Als je met me meegaat, kun je beginnen als je terug bent."

"Ja, maar hoe moet het dan met Rose?"

"Een oppas."

"Vertrouw ik niet."

"Ik zou voor jullie kunnen werken, op Rose passen enzo."

"Meen je dat?"

"Ja, en je vertrouwt me toch?"

"Ja, het klinkt perfect."

"Nou overleg met Niall en laat het me weten."

"Doe ik."

Ik zal me gerustgesteld voelen als Miranda op Rose past. Miranda werkt nu zelf niet, dus dit zal ook fijn voor haar zijn. En ik vertrouw haar volkomen.
Dan vertelt Miranda me over haar ideeën wat we met kerst en nieuwjaar zouden kunnen doen.

Ik sta op en pak Rose van Louis.

"Hey, wat doe je nou?" vraagt hij me verontwaardigd.

"Ze heeft slaap, kijk die ogen."

"Maar ik heb haar het hele weekend niet gezien."

"Morgen is er weer een dag."

Ik draai me om en loop de trap op naar boven. Als ik Rose zachtjes in haar wieg heb gelegd loop ik weer naar beneden. De jongens besluiten om naar huis te gaan, wat me eigenlijk verbaasd. Meestal blijven ze wat langer. Misschien denken ze dat we moe zijn van het weekend en dat we wat willen uitrusten. Miranda rijdt met de jongens mee dus die gaat ook. Samen met Niall zwaai ik ze uit en loop daarna naar boven.

Ik neem een snelle douche en trek mijn pyjama aan als ik klaar ben. Ik stap in bed en niet veel later komt Niall ook.

"Amber?"

"Ja?"

"De jongens vertelden me net iets toen je Rose naar bed bracht."

"Oh, vertel op."

"Volgend jaar, dus over ongeveer 4 weken, is er weer een tour gepland."

"Oh, voor hoelang?"

"Ongeveer 8 maanden."

"Wow, zo lang?"

"De eerste twee maanden zijn in Amerika en de rest is over de wereld."

"Ben je er dan met Rose's verjaardag?"

"Ja, ik zou eigenlijk graag willen dat jullie meegingen."

"Nee, dat kan niet. Ik ga Rose niet laten touren."

"Ik dacht al zoiets, maar ik kom op al mijn vrije dagen."

"Wij komen je ook wel opzoeken," zeg ik met een glimlach.