Do You Miss Me? // Shadown [2]

*14*

Czarnowłosy poszedł za brunetem do kuchni. Nie zbyt podobał mu się wystrój domu. Był za stary dla niego.Usiadł przy stole w kuchni i patrzył jak brunet w goglach robił kanapki z serem i szynką.

- Nie za bogato? - spytał z niesmakiem gdy jego znajomy polał je jeszcze ketchupem.

- Nie. Jest dobrze. - uciął rozmowę chłopak z siekierami. Były one na jego plecach przypięte dokładnie pasami.

- Według mnie jest tego za dużo - syknął czarnowłosy.

- Kolo, to ty tutaj jesteś "za bogaty". Po pierwsze straszysz Shadown, po drugie zachowujesz się jak zimny sukinsyn chociaż ją kochasz. Zastanów się nad sobą a nie nad kanapkami - Brunet wziął w prawą rękę talerz a w lewą butelkę wody. Wyminął stół przy którym siedział czarnowłosy, który się zamyślił.  Brunet podszedł do piwnicy i przekręcił kluczyk, który był w drzwiach. Zapalił światło. Pierwsze co zobaczył do kałuża krwi wokół dziewczyny i na schodach. Blondyn lekko ją przytulał ale jego oczy też powiększyły się gdy zobaczył krew. Teraz było dobrze widać zdartą nogę dziewczyny. Nie miała skóry od kolana po połowę łydki.

- O matko mać - skrzywił się blondyn.

- Nie jęcz, jest wszystko okey - powiedziała z bólem dziewczyna.

- Zaraz przyniosę apteczkę - powiedział zdenerwowany i zdezorientowany chłopak w goglach.

Wyleciał z piwnicy nie patrząc czy zamknął drzwi.

Wbiegł po schodach zwracając na siebie uwagę czarnowłosego. Podszedł do wejścia pomieszczenia.

Widząc krew brunetki czarnowłosy wzdrygnął się ale nic nie zrobił. Tylko patrzył.

Z niewzruszoną miną odszedł od drzwi zamykając je szczelnie. Usiadł na stole i zamyślił się.

Po chwili dołączył do niego brunet. Położył na stół apteczkę i nalał do szklanki wody.

- Ona jest więcej wart niż ją traktujesz - syknął brunet - traktujesz ją jak szmatę, którą nie jest - Chłopak w żółtych goglach usiadł naprzeciwko Killera jak na przesłuchaniu - zmieniłeś się ale ona nie, to, że straciła pamięć nie oznacza, że ma inną osobowość.

- Nic nie rozumiesz! - czarnowłosy gwałtownie wstał - wszystko źle rozumiesz! - podniósł głos - to nie tak - powiedział ciszej  i znowu usiadł do stołu - Ona jest... dla mnie ważna - jego głos się załamał.

-Jeff ale tego nie widać. Jak jesteś przy niej zaczynasz być agresywny w stosunku do niej- Czarnowłosy z pustką w oczach i grobową miną spojrzał na kolegę - ranisz ją, pamiętaj.

Brunet wstał i wyszedł z kuchni zabierając ze sobą wcześniej przyniesioną apteczkę i nalaną wodę. 

Otwarł drzwi od piwnicy i wszedł do niej. Dziewczyna patrzyła na niego bez uczuć. Brunet bał się, że przez głupkowaty pomysł Jeffa zniszczą ją doszczętnie. Spojrzał na jej kolegę. Blondyn siedział przy niej i takim samym tępym wzrokiem gapił się na niego. Wszyscy wyglądali na zimnych dla bruneta, ale przecież on nic takiego nie zrobił. 

- Nie zrobię wam krzywdy - powiedział, myśląc, że postawi ich na duchu ale chyba nie zbyt mu uwierzyli.

- Nic mi nie jest - warknęła dziewczyna - Chłopaka w goglach zamurowało, nigdy nie słyszał w głosie Shadown takiej pustki i lodowatego tonu. 

- Zamknij się, daj tą apteczkę - syknął w jej stronę blondyn. Wyglądali trochę jak rodzeństwo. Na tą myśl Toby uśmiechnął się. Przez chwilę na twarzy Michaela malowało się zdziwienie ale zastąpiła ją mina wściekłości, którą próbował stłumić.