To Fix You (Mafias Series # 2) - RAW/UNEDITED

TFY 30: I'm Tired of

"Gustong ano?" Nag angt ako ng titug sa kanya. He is grinning at my face and turned my face to blush. I am so embarass.

"Cru-Crush kita Kuya Tristan.." Napaisil ako sa daliri ko at tumingin sa ubang direksyon. Ang bilis bilis na ng tibok ng puso ko. Nararamdaman ko na rin ang pawis sa bandang Noo ko.

It's Valentines.

Ngayon ko nakatakdang Ipagtapat kay Luke na Gusto ko siya. Ginawan ko siya ng Choco Candy. Hindi ko alam kung magugustuhan niya pero wala na kasi akong maisip na ibigay

"Sira. Grade 6 ka palang alam mo ba ang mga pinagsasabi mo?" Napakapit ako sa kamay niya ng kinurot niya ang ilong ko ng pagkahigpit higpit. Lagi na lang niyang pinag didiskitahan ang Ilong ko.

"Aray! Magkakaruon na naman ako ng chikinini ! May Ilong ka naman bat di yan ang Kuritin mo?" Sabi ko sa kanya habang hinahaplos ang parte ng ilong kong kinurot niya

"Ang cute mo. Tara na. Magdate tayo." Nangutog ang mga binti ko nang bigla niya akong hinila. Inakbayan ako nito kaya ang lapit lapit ng katawan namin. Para akong hinahabol ng maraming kabayo at ang bilis bilis ng pulso ko.

Oh My God

Ang bango ni Tristan at ang Gwapo niya sa Gala Uniform niya. Ang disente tignan ang Angas at ang Porma!

"Date? Tayo na?" Nakangiti akong nag angat ng titig sa kanya.

"Pag lumaki ka na. Saka mo sabihib yan."

*********

Nagpahatid ako kay Kuya sa Unit ko. Hindi muna siguro ako uuwi ngayon. Though I really feel guilty inside.

"Goodevening po Miss Nyda. Okay na po ba kayo?" Habang naglalakad ako papuntang elevator ay nakasalubong ko ang isang Front Desk na madalas akong batiin kapag umuuwi ako rito.

"Yes. Okay na ako. Yung Unit ko pala-"

"Ay don't worry ma'am may Bumibisita po ng unit niyo para linisan. " ngumiti ito sa akin. Magtataning pa sana ako pero mukhang nagmamadali siya kaya hinayaan ko nalang siyang umalis.

Narinig ko ang pag Ting ng elevator. Kaya napabalikwas ako ng takbo papasok doon. May mga ilan rin akong nakasabay sa loob. Naroon yung taga pindot.

"Miss Saang Floor?"Tinignan ako nung Tagapindot mula sa likod

"9th Floor po." Sagot ko naman sa kanya.

Nagstop elevator 8th Floor. At 7th Floor. Kaya naman ako na lang at ang Tagapindot ang naiwan dahil bumaba na ang Iba.

*Ting*

Bumukas ang elevator. Ngumiti ako sa Lalakeng tagapindot bago ako tuluyang lumabas ng Elevator.

Papalakad ako ng Lobby patungo sa Unit ko nang Biglang napatigil ako dahil sa Pamilyar na imahe ng isang tao ang nakita ko

"Luke.." I mutters. Nagtama ang mga titig namin pareho.

Hindi ko man tatanongin kung saan siya nanggaling but by the direction he came from I knew it.

It's in My Unit.

I stood straight and tried to walk passed him.

I almost made it to my Unit when he talked.

"Your Mother.. Have you seen her.." I closed my eyes and felt the calmness of his voice.

I heard his steps coming closer to me.

"I did. And.." Napalunok ako. I just suddenly felt the words are hardly coming out from my mouth. Parangmay bumabara sa lalamunan ko at naninikip bigla ang dibdib ko

"T-Thank you.." I nearly cracked my voice as I felt his presence at my back.

Sinubukan konh lumingon pero hindi ko nagawang tignan ang mukha ni Luke. I stay still. My hand freezes. They don't move to where they supposed to move.

"How are you." He asks. Not letting me face him.

Hindi ko alam kung bakit biglang bumubuhos lahat ng nararamdaman ko. Something inside me is pushing me to voice out.

"Nakita ko siya. Pero hindi niya ako kilala. But still... I am very thankful I saw her. Pero.." I paused. Napatakip ako sa bibig ko. Gusto kong pigilan ang paghikbi ko. Dahil sa tuluyang pag agos ng mga luha ko.

"Ang sakit... I can't even tell her I am her daughter. Ang sakit kasi I've been living very well. Lumaki ako sa mayamang pamilya. I live like a princess and my Mom was alone. Gusto ko silang sisishin dahil inilayo nila ako sa kanya. I keep thinking about What If's. All my pains.. they are like Unending. Hindi ko alam kung ano ako ngayon. I am feeling broken and miserable. I am full of doubts and pains. "

I cried. I had my hands to cover my face drenched with tears. Parang umaalingaw ngaw na sa buong lobby ang mga hikbi ko. Hindi ako umiyak ng ganito kay kuya kanina. Hindi ko alam kubg bakit ngayon ko lang nabubuhos lahat ng mga sakit ng damdamin. I can't face Luke no matter how much I wanted someone to hug me and comfort me. But I am at ease somehow because I know, He is listening though he is not saying anything. Maybe I need it. I Need someone to say my every worries.

Pipihit sana ako paharap ng biglang may mga kamay na dumapo sa aking braso ay pinigilan ako sa pagharap. Those arms slowly covered my shoulders and it pulled close to a firm body at my back.

Luke hugged me.

He rests his chin in my shoulders. I could even feel his breath on my ears.

"Ano pa. Sabihin mo. Makikinig ako." Mahinang sabi nito. Hindi ako umimik ay ninamnam ang pagkayakap sa akin ni Luke. Kahit my parte sa akin na gustong kumalas. Nangibabaw ang nararamdaman kong nais mayakap siya.

Hindi ko alam kung madidisappoint ako sa biglaang pagkalas ni Luke sa pagkakayakap sa akin. But he firmly held my shoulders to face him.

Now I see his face. It's worried and emotional.

"Nyda Patawarin mo ako..." garalgal ang boses na pinakawalan niya. Hindi ko siya maintindihin

But my mind startes to float when his hands moved to my cheeks and pulled me closer to meet his lips.

Para akong umaapaw at biglang nakalimutan ang buong mundo. For the first time his lips mine. All those years I am always thinking how does it feel?

It felt like he kisses my tears and pains for awhile. I began holding his arms when he started moving with my lips. Para akong nanghihina but staying still to follow how he move. I was closing my eyes feeling his kisses.

*********

Unedited

Itutuloy

Maraming salamat po
Grammatical erors and Misspellsare to be expected