Harry's Leven.. (Langzame Updates)

Hagrids Huisdier

Harry Potter is niet van mij! Het behoort allemaal aan J.K.Rowling. Ik speel er alleen maar een beetje mee.

HLHLHLHLHLHLHLHLHLHLHLHLHLHLHLHLHLHLHLHLHLHLHLHL

Harry en Ron kwamen de volgende ochtend naar beneden in de leerlingenkamer waar Hermelien al zat, met zoals gewoonlijk, een boek.

"Wat lees je?" vroeg Harry. Hermelien keek geïrriteerd op maar verzachtte haar blik toen ze zag dat het Harry en Ron waren.

"Ik ben aan het leren."

"Waarvoor? We hebben geen toetsen deze week." zei Ron.

Hermelien zuchtte. "Voor de examens, duh." zei ze.

"Die beginnen pas over twee maanden, Hermelien. Daar hoef je nog láng niet voor te leren."

Hermelien rolde met haar ogen. "Precies! Al om twee maanden! Ik had vorige week al moeten beginnen. Nu heb ik niet zo veel tijd om geschiedenis van Toverkunst te leren."

"Oh nee." zei Ron met een slechte geschrokken uitdrukking op zijn gezicht. "Wat moeten we nu doen?"

"Ha, ha." zei Hermelien droogjes. "Maak maar grapjes, lach maar. Ik spreek jullie wel weer als de examens bezig zijn. 'Hermelien? Laat me gewoon even kijken naar je aantekeningen? Ik heb geen tijd om mijn boek nog door te lezen.'  'Hermelien? Kan je me nog even helpen met dit opstel? Als ik het niet op tijd af heb, zak ik.' Nee! Ik ben klaar met jullie helpen! Jullie zoeken het zelf maar uit!"

Ron keek Harry raar aan toen Hermelien haar boek oppakte en naar de Grote Zaal liep.

"Wil je mee naar Hagrid, vanmiddag? Ik ga even langs, ik ben de hele week nog niet langs geweest." zei Harry een beetje schuldig.

Ron knikte. "Ja, natuurlijk. Hagrid is een goede gast. Zullen we Hermelien meevragen?"

Ze keken vanaf hun plaatsen door de mensenmassa heen en zagen Hermelien met haar boek haar ontbijt zitten te eten.

"Je kan het vragen.."

Ron stond op en liep naar Hermelien toe. "Hermelien.."

"Nee! Wat zei  ik zou? Ik ga je niet helpen met je huiswerk, heb je wel geluisterd toen ik aan het praten was, Ron? Ik zweer het, je zou nog beter.."

"Hermelien! Ik wilde alleen vragen of je straks mee komt naar Hagrid met Harry en ik?"

"En mij.." mompelde Hermelien zonder op te kijken van haar boek.

"Wat?" vroeg Ron.

"Die zin was fout. Je zei: 'Kom je straks mee naar Hagrid met Harry en ik.' Het moet zijn: 'Kom je straks mee naar Hagrid met Harry en mij.' "

Ron slaakte een geïrriteerde kreet en draaide om. "Oké! Ik kom! Ik kom!" riep Hermelien hem na.

Harry klopte op Hagrids deur. "Wies daar?" kwam er van binnen het huisje.

"Harry, Ron en Hermelien!" riep Harry terug.

Hagrid deed de deur open en begroette de kinderen elk met een grote glimlach.

"Hoest, Harry? En jullie natuurlijk ook, Ron, Hermelien." Ze gingen met z'n drieën om een grote koffietafel zitten en kregen elk een kop thee van Hagrid.

"Dus, wat hebben jullie allemaal uitgespookt, sinds dat jullie hier waren?" vroeg Hagrid.

Hij ging zelf ook zitten en nam één van zijn keiharde muffins die de kinderen één voor één beleefd afsloegen.