1 september

1.1K 80 5
                                    


"Harry?" Vroeg James buiten Harry's deur. "Harry, ben je wakker?" Hij opende de deur en zag Hedwig lekker slapen op Harry's koffer.

"Hoi pap!" James schrok en draaide om.

"Hoi, jongen. Klaar voor?" Harry keek zenuwachtig en had zijn stok stevig in zijn hand vast. "Dat is geen speelgoed, Harry. Dat weet je toch?"

Harry zuchtte. "Jaha, weet ik. Ik leg hem ook alleen op mijn koffer zodat ik hem niet vergeet."

James geloofde hem niet helemaal maar liet hem zijn kamer in gaan.

"Sirius? Is er iets anders in het huis vandaag want Harry liep net héél snel naar zijn kamer met zijn stok in zijn hand. Brave jongen ammehoela, Lily heeft gelijk, hij lijkt veel te veel op mij."

Hij en Sirius liepen naar de woonkamer en zagen al iets vreemds. Alle boeken waren uit de boekenkast gevlogen en zweefden door de kamer heen.

"Harry!" riep James. "Kom eens hier!"

Harry kwam zijn kamer uit gerend en stopte in de woonkamer. "Dat uh.. ging per ongeluk. Dat zweer ik."

"Leg uit," zei James. Hij probeerde streng en serieus over te komen maar stiekem was hij trots op zijn zoons streken.

"Nou, ik was met mijn stok aan het bewonderen en zwaaide ermee, toen opeens, vlogen alle boeken door de lucht." James keek Harry lachend aan.

"Wees blij dat dát gebeurde en niet iets anders. Het had veel erger kunnen zijn."

"Wat dan?" vroeg Harry nadat hij ontdekt had dat hij toch niet in de problemen zou komen. "Niet zó erg toch?"

Sirius keek James grijnzend aan.

"Nou, ik ken iemand die zichzelf ooit in een mier veranderd had en toen vertrapt werd door zijn eigen vader." Zei Sirius dramatisch.

Harry's ogen werden zo wijd als ze maar konden.

"Ja.." ging James verder. "Ik ken ook iemand die zichzelf per ongelijk in een hond had veranderd en nu nog steeds een hond is. Hij werd verafschuwd door iedereen omdat hij zo lelijk en rossig was, niet zacht en pluizig," James keek voorzichtig over Harry's schouder. "Hij werd door zijn gezin buiten gezet zonder dat ze wisten dat hij hun familie was. Toen moest hij zwerven en leven tussen het afval."

WOEF!

Harry sprong een meter de lucht in en gilde. "Pap! Niet leuk!" Hij aaide Snuffels op zijn hoofd en kneep in zijn oor. De hond piepte en veranderde terug in Sirius die wrijvend aan zijn oor op een stoel ging zitten. "Eigen schuld." zei Harry lachend.

"Jongens? Zijn jullie allemaal klaar?"

"Ja!" Riepen ze allemaal je hoorde Harry er bovenuit. 

Lily kwam de woonkamer in gelopen en stopte opeens. "Wat is.. weet je? Ik wil het niet eens weten. We moeten gaan. Harry, pak Hedwig, dan pakt je vader je koffer?" vroeg ze terwijl ze naar James keek. Hij zuchtte en liep met Harry mee naar zijn kamer.

"Hey Harry.." begon James. "Als je wilt schrijven, kan dat gewoon. We hebben extra perkament bij je schoolspullen gedaan en Hedwig is er om ze te versturen en als er iets gebeurd moet je gewoon naar een professor gaan, of je hoofdmonitor.."

"Pap," onderbrak Harry. "Als je je zorgen maakt, niet doen. Ik red me wel," Hij gaf zijn vader een klein glimlachje. "Maar wel bedankt."

Hij knuffelde z'n vader en pakte de kooi van Hedwig met haar erin.

"Ik ga je missen, jongen."

"Ik jou ook, pap. Ik zal elke week schrijven. Beloofd."

James moest lachen en zei: "Geloof ik helemaal niks van, maar lief van je."

"Hé tortelduifjes!" riep Sirius door de deur. "We moeten gaan!"

"Rustig, Sluipvoet! We komen! Kom, Harry, anders komen we nog te laat op je eerste dag."

Harry tilde Hedwig weer op en liep de kamer uit.

"Schiet op!" riep Lily rennend tussen de mensen door. "James, hoe laat is het?" James stroopte zijn mouw op en keek op zijn dreuzel horloge.

"Drie vóór!" riep hij naar voren. "Harry, geef mij Hedwig maar! Ren naar je moeder!"

Harry gaf rennend de kooi aan zijn vader en rende naar voren.

"Daar zijn we dan," zei Lily hijgend. Ze stonden met z'n vieren voor de muur tussen platform 9 en 10. "Ga maar, Harry."

Harry nam diep adem en rende door de muur heen. Hij kwam er aan de andere kant uit en zag de mooiste trein die je ooit zal zien.

"Mooi, we zijn nog op tijd." zuchtte Lily toen ze uit de muur kwam. Ze keek op de klok die aan de muur hing op platform 9 3/4.

"Zo veel herinneringen hè, James?" zei Sirius die ook door de muur kwam, na James. "Ik kan niet geloven dat het eindelijk zo ver is, Harry. Het lijkt wel gisteren dat jij en je ouders bij mij kwamen wonen. Je was zó klein, met een paar dunne zwarte haartjes op je kale kop."

Sirius haalde een hand door Harry's haar. "Nu ben je een eerste jaars," Sirius grijnsde naar Harry. "Veel plezier."

"Bedankt, Sirius." Hij draaide naar zijn ouders en gaf ze een knuffel.

"Oh ik ga je zo missen, lieverd," zei Lily met tranen in haar ogen. "Veel plezier en goed opletten in de lessen, veel vrienden maken en wees voorzichtig."

"Komt goed, mam. Zal ik doen."

"Zie je met kerst, Harry." zei James. Hij gaf hem een knuffel die Harry terug gaf. Harry voelde dat James wat in zijn zak stopte. Hij voelde en haalde het eruit.

"Pap?" Harry haalde 5 Galjoenen uit zijn zak.

James legde zijn hand over Harry's hand en stopte het weer terug in Harry's zak. "Ik weet het, veelste veel maar koop er nou maar wat lekkers voor op de trein oké?"

Harry knikte en pakte zijn spullen.
"En blijf uit de problemen!" riep Lily hem na.

Toen James Harry de trein in zag klimmen, geholpen door 2 roodharige jongens, voelde hij een traan over zijn wang rollen. "Dat zag ik, stoere vent." fluisterde Lily.

"Ik huilde niet," zei James. Hij veegde de traan weg en snoof. "Ik kan niet tegen de rook van de trein."

Harry hing uit een raam en zwaaide naar zijn ouders en Sirius. "Daar gaan we dan, Hedwig. Op naar Zweinstein."

Harry's Leven.. (Langzame Updates)Where stories live. Discover now