Harry's Leven.. (Langzame Updates)

De Sleutelbewaarder

Nadat ze het advies van Hermelien hadden opgevolgd en waren omgekleed, stopte de trein en hoorde ze alle leerlingen uitstappen.

De 2 jongens waren onderweg naar de uitgang totdat ze aangestoten werden door, voor Harry, een bekend gezicht.

"Kijk uit, Wemel!" Snauwde hij. Ron keek weg maar Harry stapte naar voren.

"Eerlijk is eerlijk, wij liepen er eerst." Zei Harry.

"Oh, heeft Wemel uiteindelijk genoeg gespaard om een vriendje te kunnen kopen?" Harry zag Ron zijn vuisten samenknijpen en trok Ron mee de trein uit.

"Wat is zíjn probleem?" Mompelde Harry.

"Dat is Draco Malfidus. Kan alleen maar dingen bereiken als z'n 'pappie' ervoor betaald."

Harry en Ron begonnen te lachen maar stopte toen het licht van de lantaarns geblokeerd werd door iets groots. "Wat is.." begon Harry.

"Hallo eerste jaars!" Riep hij zodat iedereen hem kon verstaan. "Ik ben Rubeus Hagrid. Maar noem me maar Hagrid. Doet iedereen."

"Hallo Hagrid." zeiden de eerste jaars tegelijk.

"Kom mee, dan neem ik jullie naar de bootjes. Geen zorgen over jullie bagage en huisdieren, daar word goed voor gezorgd." Hagrid liep voorop en de eerste jaars volgde hem nieuwsgierig.

Ze kwamen uit bij een groot meer en een stuk of 10 bootjes. Hagrid stapte in de eerste en riep: "Iedereen, zoek een bootje uit, en volg mij!"

Ron en Harry pakte de boot die voor hun het dichtstbijzijnde was en stapte in met nog 2 jongens, genaamd: Daan en Marcel.

De bootjes kwamen aan bij de school en één voor één stapte alle leerlingen uit. "James? Wacht nee.. Harry?"

Harry keek om waar het geluid vandaan kwam. Hagrid stond verbaasd naar Harry te kijken. "Ach kiek nou, Harry! De laatsfe keer dat ik jou zag, was je nog een hummeltje!"

Hij tilde hem op en gaf hem een knuffel. 'En ik dacht dat mijn moeders knuffels erg waren.'

"Hoe gaat het met je ouders?" Vroeg Hagrid.

Harry glimlachtte en trok Ron mee naar voren. "Goed hoor. Hagrid, ik wil je aan iemand voorstellen, dit is Ron Wemel. Ron, dit is Hagrid. Hij werkt op Zweinstein."

"Oh ja, Percy heeft over jou verteld."

Hagrid glimlachtte trots. "Allemaal goede dingen hoop ik."

Ron knikte.

"Oké kinders, volg mij! Op naar Zweinstein!" zei Hagrid snel en hij liep vooruit.

"Wacht hier dan komt professor Anderling jullie straks toespreken." zei Hagrid.

Hij gaf een grote glimlach maar werd onderbroken door de grote zware houten deur die open ging.
"Dat is alles, Hagrid." zei een streng uitziende vrouw.

Ze had haar haar in een strak knotje en een opgerold stuk perkament in haar hand. "Nog een ogenblik geduld, eerste jaars, we hebben een klein probleempje met de derde jaars die nog niet gearriveerd zijn."

Ron sloeg met zijn hand tegen zijn voorhoofd. "Weet u daar meer van, meneer Wemel?" Ron keek op en zag dat iedereen naar hem staarde.

"Nou professor, dat is het jaar van m'n broers, Fred en George, en nou ja.."

Professor Anderling knikte begrijpend. "Als jullie nog even zouden willen wachten, dan.."

Net toen professor Anderling bezig was met die zin, kwamen de derde jaars met Fred en George achterop de grote trap op lopen. "Nog nét op tijd," zei professor Anderling. "Ga snel zitten, dan kunnen we beginnen."