Harry's Leven.. (Langzame Updates)

Pluisje

*TV stem*   ~ Vorige keer in Harry's Leven ~

Ze renden snel naar binnen met Hermelien voorop. "Hierheen, snel!"

Ron ging als eerste de bocht om en de trap op. Hij opende de deur bovenaan de trap en werd gevolgd door Hermelien en Harry.

Ze kwamen in een donkere gang met alleen licht van een paar fakkels in grote stenen pilaren. "Hebben jullie ook het idee dat we hier niet mogen zijn?" Fluisterde Harry.

'Miauw '

"Rennen!" riep Ron. Achter hen kwam er een grijsbruine kat met fel gele ogen de hoek om. "Dat is mevrouw Norks!"

Ron rende voorop en rende de donkere gangen door. Harry was te druk met denken wat er zou gebeuren als ze gepakt zouden worden, dat hij niet goed oplette en zo tegen Ron en Hermelien op liep toen zij opeens stilstonden.

"Loop door!" zei Harry.

"Kan niet!" Ron trok wanhopig aan de deurklink toen hij opzij geduwd werd door Hermelien die haar stok op het sleutelgat wees.

"Alohomora."  zei ze. Het slot schoot open en Hermelien gooide de deur open. Harry en Ron volgde haar snel en trokken de deur achter zich dicht. Harry plaatste zijn oor tegen de deur en luisterde naar de geluiden uit de gang.

"Volgens mij zijn ze weg." fluisterde Harry.

"Hoe kreeg je die open?" vroeg Ron verbaasd aan Hermelien. "Dat ding zat duidelijk op slot."

Hermelien gaf geen antwoord maar liep alleen rustig achteruit. "Voor een goede reden geloof ik."

Ron en Harry keken over haar schouder en zagen een hond, of waren het er drie? Nee het was er maar één, hij had wel drie koppen.

De driekoppige hond werd wakker van de kinderen en stond langzaam op. Hij zag ze staan en gromde, gevolgd door de linker en rechter.

"Ga, ga nu!" riep Harry. "NU!"

Ron trok de deur weer open en wachtte tot ze alle drie de ruimte uit waren. 

"Duwen!" riep Hermelien.

Harry, Ron en Hermelien duwde met al hun macht om de houten deur weer dicht te krijgen. De hond zat met zijn drie koppen er tegenaan te duwen en probeerde naar ze te happen.

Uiteindelijk kregen ze de deur dicht en Harry deed hem snel terug op slot.

"Wie haalt het nou in zijn hoofd om een driekoppige hond in een school vol met kinderen te houden?" vroeg Ron.

"Zagen jullie het niet?" vroeg Hermelien. De twee jongens draaide om met een verwarde uitdrukking op hun gezichten. "Nee dus.." zuchtte ze. "Hij stond op een luik!"

Harry en Ron keken elkaar aan. "Dus?" vroeg Harry.

Hermelien zette haar hand koppig in haar zij. "Dus, bewaakt hij iets. Onder dat luik zit dus iets wat heel belangrijk is en waar niemand bij mag komen. Dat jullie dat niet zagen."

"Oh sorry," zei Ron spottend. "Als ik een monster voor me heb staan kijk ik waarschijnlijk eerst naar zijn hoofd, of in dit geval 3!" riep Ron.

"Ssh!" suste Harry. "Niet zo schreeuwen. Ik ga naar bed."

"Ik ook," fluisterde Hermelien. "En de volgende keer als jullie weer zo'n idee krijgen, zorg dan alsjeblieft dat ik jullie niet hoef te redden."

Hermelien draaide om en liep de meisjes slaapzaal in toen Ron iets wou zeggen. Harry trok Ron aan zijn mouw mee naar de jongensslaapzaal.

"Moet ze zo'n betweter zijn?" fluisterde Ron. "Ik snap niet dat we nog met 'r om gaan." Harry lachte en ze liepen weer terug naar de jongens slaapzaal.