Wat als Voldemort op een mysterieuze wijze nooit James en Lily had kunnen vermoorden? (Eigenlijk helemaal niet zo mysterieus maar oke..) Mijn mening en verhaal hoe Harry's leven eruit zou hebben gezien als Voldemort niet alles had verpest die éne Ha...
Twee zwarte gedaantes zweefden 's ochtends laag over het zwerkbalveld.
Hun lange gewaden wapperden achter hen aan. Ze zweefden naar binnen en gingen naar de Griffoendor toren. Als iemand langs hen op liep, sprong die gene snel aan de kant en rende dan de andere kant op.
Ze klommen de stenen trap op en stonden voor het portret. De linker fluisterde het wachtwoord en de dikke dame deed geschrokken open.
Ze liepen langs de paar leerlingen die al op waren en slopen de trap naar de jongensslaapzalen. Ze stonden voor de 1ste jaars deur.
--HL--HL--HL--HL--HL--HL--HL--HL--
Harry werd wakker en trok zijn schooluniform moe aan. "Ron, kom op! Wakker worden." mompelde hij.
Ron kreunde wat en sleurde zichzelf zijn bed uit. "Waarom moesten we gister nou gaan? Waarom luisteren we nooit naar Hermelien?" zeurde Ron terwijl hij een hand door zijn haar haalde.
"Weet ik veel, maar zorg er maar voor dat zij dat niet hoort." lachte Harry.
Ze maakten zich klaar voor het ontbijt en liepen naar de deur met de rest van de jongens: Marcel, Daan en Simon.
Marcel opende de deur en keek recht in een wit gezicht met fel rode ogen en een dun streepje als mond.
"BOE!" riepen de twee gestaltes in de deur opening. Marcel gilde het uit en rende snel naar beneden.
Harry, Ron, Daan en Simon staarden ze bang aan totdat de twee gedaantes begonnen te lachen en langzaam hun masker van zich af haalden.
"Jullie hadden jullie gezichten moeten zien!" riep Fred. George stak zijn hand op en Fred gaf hem een high-five.
"Niet normaal!"
Ron en Harry ademde uit en Ron zei: "Dat maak je me nooit meer!"
"Ah, kom op Ronnie. Het was hilarisch," zei George. Hij legde zijn arm om zijn broertjes nek.
"Die was goed," zei Daan. "Dat krijg je van me. Meer niet." Fred en George keken trots.
"We gaan wel even kijken of Marcel nog leeft." zei Fred lachend. De tweeling rende naar beneden en Harry volgde ze met de rest van de jongens.
"Hoi, jongens," hoorde ze achter hen. Het was Hermelien. Ze had haar uniform al aan, zoals gewoonlijk, en had een grote glimlach op haar gezicht. "Goed geslapen?"
Harry zuchtte en Ron zei: "Hoe kun jij zo blij zijn in de ochtend? We gingen pas rond 1 uur slapen vannacht, en moesten om half 7 weer op."
Hermeliens glimlach verzachtte. "Ik ben gewoon een ochtend mens," zei ze. "Gaan we?"
Harry knikte en ze liepen de leerlingenkamer uit om naar de grote zaal te gaan. Ron slenterde achter ze aan en geeuwde luid.
Hermelien rolde met haar ogen. "Ga dan ook eerder naar bed, Ron," zei ze moederlijk. "Dreuzel studies zeggen dat kinderen van onze leeftijd minstens 9 uur slaap nodig hebben om goed te kunnen.."
"Ja ja.." onderbrak Ron weer gapend. "We snappen het. Ga niet om middernacht met iemand een wedstrijdje vliegen als je de volgende morgen weer school hebt."
Ze kwamen de grote zaal die versierd was met allerlei Halloween versieringen. Boven de tafels zweefden tientallen verlichten pompoenen en tussen het eten lagen behekste vleermuizen.
Ze liepen naar een deel van de Griffoendor tafel die nog niet bezet was en gingen zitten. Hermelien zei dat ze even naar de wc ging en de jongens knikten.
Harry zag Fred en George die een paar Huffelpuff leerlingen liet schrikken en schepte een gebakken ei op zijn bord.
Van Anderling kreeg hij een nieuw rooster wat ook zijn zwerkbalschema had ingeroosterd. "Breng hem maar even naar je slaapzaal, dan raak je hem niet zo snel kwijt." zei professor Anderling.
Harry en Ron rende naar de slaapzaal en legde het briefje op Harry's bed. Ze liepen terug toen Harry een jongen met opvallend blond haar de bocht om zag gaan.
"Wat gaat hij nou weer doen?" Fluisterde Ron.
Harry en Ron slopen achter Draco aan en zagen aan het eind van de gang hem een deur open doen en naar binnen gaan.
"Zullen we maar?" vroeg Harry zenuwachtig.
"Daar naar binnen? Die deur leid naar de kerkers. Daar mogen we niet heen." Harry negeerde hem en liep door.
Draco liep door een lange donkere gang met een stuk of vijf deuren aan iedere kant. Harry hoorde hem iets mompelen: "Derde deur aan de linker kant."
Daar ging hij dus ook in. Ron volgde Harry voorzichtig. "Waar gaat hij heen?" Ron haalde zijn schouders op.
Ze kwamen uit in een grote donkere ruimte waar tegenover de deur waar Harry net doorheen kwam, stond een grote deur van tralies. Daarachter zat een grote groengrijze trol. Hij had een rond hoofd, grote oren en een domme uitdrukking op zijn gezicht.
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
Draco haalde zijn stok uit zijn mantel. "Alohomora." fluisterde hij. Het slot van de tralies vloog open en Draco stapte achteruit.
"Wegwezen hier!" zei Harry. Harry en Ron rende zo hard ze konden terug naar de grote zaal waar ze hijgend gingen zitten.
Even later zagen ze Draco stilletjes ook de zaal in komen en ook hij ging zitten waar hij normaal ook zat.
"Moeten we niet iets zeggen?" fluisterde Harry. "Ik bedoel, straks gebeurd er iets en hadden we iets kunnen doen."
Ron dacht erover na en knikte. Ze wouden weer op gaan staan om naar de lerarentafel te gaan toen de grote houten deur van de grote zaal open vloog en professor Krinkel rennend naar binnen kwam. rennend riep hij: "Trol! In de kerker! Trol! In de Kerker!"
Iedereen begon te gillen en probeerde zo snel mogelijk op te staan. Professor Perkamentus stond op en verhief zijn stem: "Stilte! Iedereen onmiddellijk naar de slaapzalen onder toezicht van de klassenoudsten, alle leraren volgen mij naar de kerkers."
Harry en Ron sloten aan bij de andere Griffoendors toen Ron opeens besefte dat Hermelien er niet was. "Ze loopt waarschijnlijk ergens door de gangen rond!"
Harry greep Rons' gewaad en ze rende weg van de groep leerlingen. Ze kwamen uit bij een lange donkere gang waar de enige verlichting de bliksem was wat door de ruiten zichtbaar was.
"Hierheen."
Harry trok Ron achter een pilaar. Ze zagen dezelfde trol van eerder die avond sjokkend met een groot stuk hout als knots achter zich aan slepend.
"Hermelien." fluisterde Ron gespannen.
HLHLHLHLHLHLHLHLHLHLHLHL
Sorry voor de cliffhanger, volgende update komt snel. Beloofd! Vote en laat een berichtje achter a.u.b.
