Sirius' Garantie

1.1K 75 16
                                    

Harry liep weg van zijn ouders en stapte op de trein. Hij zette zijn hutkoffer schuin op het trapje en zag niet dat ie weggleed.

"Zullen wij die even aanpakken?" Hoorde hij achter hem.

Twee jongens pakte de koffer voordat hij weer naar beneden kon vallen. "Hey kijk nou, Freddie. Het is onze toeschouwer van de Wegisweg!"

Harry stapte de trein in en zag de 2 jongens zijn koffer naar binnen brengen. "Bedankt."

"Graag gedaan," Zei de andere jongen. Of was het dezelfde? "Eerste jaar?"

Harry knikte.

"Leuk. Ons broertje gaat ook vandaag voor het eerst. Ik ben Fred en dit is George."

"Harry. Harry Potter." Harry zag de jongens een paar secondes naar elkaar kijken maar zeiden gedag en liepen verder de trein in.

Harry bedankte ze nog een keer en zocht, na het uitzwaaien van zijn ouders, een lege coupé.

Toen hij er uiteindelijk één had gevonden helemaal achterin, zette hij zijn koffer in het rek boven hem en Hedwig naast hem op de grond.

Harry keek door het raam toen hij de deur open hoorde gaan en een stem hoorde zeggen: "Is deze plek bezet? Overal zit het al vol."

Harry draaide om en zag een jongen met rood haar en van ongeveer zijn leeftijd in de gang staan.

"Nee, kom er bij." De jongen liep naar binnen en deed de deur dicht.

"Bedankt. Ik ben Ron. Ron Wemel." Hij stak zijn hand uit.

Harry schudde zijn hand en zei: "Harry Potter." Rons' ogen werden groot, van ongeloof.

"Het is dus waar?"

Harry keek Ron raar aan. "Wat bedoel je?" Nu keek Ron weer raar naar Harry.

"Je weet wel.." Ron boog naar voren. "Van.. Je Weet Wel."

Harry trok zijn wenkbrauwen samen, boog ook naar voren en zei: "Ik weet niet waar je het over hebt met je: Je Weet Wel."

Ron ging weer naar achteren zitten en aaide zijn rat die op zijn schoot lag. "Oh, dit is Schurfie," Hij tilde zijn bruine rat op en liet hem aan Harry zien. "Triest geval hè?"

"Een beetje." zei Harry.

"Lekkers van de kar?" werd er door de gang geroepen.

"Wil je iets?" vroeg Harry aan Ron. Ron schudde nee. Hij wees naar een zakje met opgepropt brood naast hem. "Oh kom op. Ik trakteer." Harry haalde de muntstukken uit zijn zak en liet ze zien.

"Oké dan." zei Ron snel overgehaald.

"Heb jij thuis al wat geprobeerd om te toveren?" vroeg Ron met zijn mond vol snoep.

Schurfie at zijn weg door een zakje Gummi Wormen en de jongens deden ook flink hun best. Harry had van alles 2 gekocht en verdeeld over Ron en zichzelf.

"Nee, mocht niet van m'n moeder." begon Harry. "Als het aan mijn vader lag, had ik ál het vierde jaars stof al onder de knie." zei Harry lachend.

"Bij mij kan het soms.." begon Ron. "..vooral als er veel mensen zijn, wat bijna altijd is, weet het ministerie niet wíe er tovert. Wil je wat zien?" Harry knikte enthousiast.

"Boter.." op het moment dat hij de spreuk wou zeggen kwam er een meisje binnen. Ze had pluisig krullerig bruin haar en had haar schooluniform al aan.

"Hebben jullie een pad gezien? Een jongetje verderop is het kwijt. Oh, ga je toveren? Laat maar zien dan." zei ze eigenwijs.

Ron schraapte zijn keel en begon overnieuw. "Boterbloemen, goud, zonlicht en banaan, Maak die dikke,domme rat zo geel als saffraan!" riep Ron.

Er schoot een flits uit zijn stok die Schurfie omhoog gooide maar die gelukkig gevangen werd door Harry.

Maar omdat Harry opstond om Schurfie te vangen, struikelde hij over Hedwigs' kooi en viel.

'KRAK!'

Hoorde ze alle 3. "Was dat mijn bril?" Vroeg Harry bang.

Hij zag een wazige vlek dat verdacht veel op Rons' gezicht leek, op en neer knikken en hij zuchtte. "Geweldig."

"Dat was volgens mij geen echte spreuk of wel?" Zei het meisje opeens. Harry en Ron keken op. Ze waren al weer vergeten dat zij daar ook stond.
"Laat mij maar." Zei ze toen Harry zijn bril weer probeerde terug te buigen in zijn normale positie. "Occulars Reparo!"

Harry's bril was in 1 seconde weer heel. Hij bekeek hem even goed en zette hem toen op.

"Wauw.." zei het meisje opeens. "Jij bent Harry Potter! Ik ben Hermelien Griffel. En jij bent..?" Vroeg ze ongemakkelijk toen ze Ron zag.

"Wrom Wremul." Kreeg Ron er nog net uit met zijn mond vol.

"Juist," Ze stond op en liep naar de gang. "Ik zou jullie maar omkleden als ik jullie was. We zijn er zo." Ze gaf een kleine glimlach en liep verder.

"Wat was dát allemaal?" Vroeg Harry toen hij weer na kon denken over wat er allemaal gebeurd was.

Ron haalde zijn schouders op. "Geen idee maar ik vind 'r maar een raar type." Harry knikte en nam een Smekkie in alle Smaken die hij meteen daarna weer uitspuugde.

Harry's Leven.. (Langzame Updates)Where stories live. Discover now