Harry's Leven.. (Langzame Updates)

Kluis 713

"Eindelijk, de post is er." Zei Ron tussen zijn happen door.

Harry keek op en zag wel een paar honderd uilen. Hij zag al snel zijn stralende witte Hedwig.

"Wauw.." zei Hermelien toen Hedwig naast Harry landde. "..ze is prachtig."

"Dank je," Zei Harry terwijl hij de brief van haar poot haalde en haar op haar hoofd aaide. "Dag Hedwig!" Riep hij toen ze weer vertrok.

Harry opende de brief.

Lieve Harry,
Hopelijk heb je veel plezier op je eerste dag op school! Ik weet nog hoe enthousiast je moeder was toen ze te horen kreeg dat ze mocht gaan. Zie je weer met kerst!
Groetjes, oma en opa Evers.

"Mag ik die even?" Vroeg Harry aan Ron die de Ochtendprofeet naast hem bezorgd kreeg.

"Brief van m'n moeder, vader, zusje, oudere broer, oudere broer en dat was het." Mompelde Ron terwijl hij door het pakketje brieven ging.

"Dat is raar.." mompelde Harry.

"Wat?" Vroeg Hermelien. "Wat is er raar?"

Harry draaide de krant naar Hermelien en las de krantenkop voor:

Hopelijk heeft u uw kluizen goed verzekerd, want dit is al de zoveelste keer dat er bijna bij Goudgrijp is ingebroken. Gisteravond was het weer raak. Kluis 713 was eerder die dag al geleegd, waar de dieven waarschijnlijk geen rekening mee hadden gehouden. De kobolden die gisteravond in Goudgrijp aanwezig waren zeggen dat het een andere soort inbrekers waren dan de vorige die probeerde in te breken.
"Als de kluis niet leeg was geweest, hadden de dieven de buit mee kunnen nemen en ongezien weg kunnen slippen," zei één van de Kobolden. "..Dit waren niet zo maar inbrekers, ze waren experts. Ze wisten waar ze mee bezig waren. De kluis word extreem goed bewaakt door de meest gevaarlijke en magische wezens en daar kom je alleen langs als je een kobold bent of het baasje van het wezen en dus weet hoe het beest zich gedraagt..
Harry vouwde de krant op.

"Wat zou daar in hebben gezeten?" vroeg Ron die onderhand ook mee aan het luisteren was.

"Geen idee." zei Harry. "Waarschijnlijk iets heel waardevols."

"Hier zijn jullie nieuwe roosters, ze zijn gewijzigd." professor Anderling gaf Harry, Ron en Hermelien elk een strookje papier en liep verder.

"Cool, toverdranken," zei Harry. "Was vroeger mijn moeders favorite vak, weet niet precies waarom."

"Toverdranken?" vroeg Ron zeurend. "Nee hé? Het is nooit goed om je dag te beginnen met toverdranken, laat staan je jaar."

"Het valt best wel mee.." zei Harry.

"Oké, dit is verschrikkelijk," zei Harry zuchtend. "Hóé moest je het ook al weer roeren Hermelien?"

Hermelien rolde met haar ogen. "2 keer met de klok mee, dan 3 keer tegen de klok in. Echt waar, let nou eens op!" zuchtte ze.

"Dank je," Harry keek van zijn boek naar zijn ketel. "Welke leraar geeft er nou een tweede jaars opdracht op de eerste dag van een eerste jaars?"

"Hij daar," zei Ron knikkend naar de professor Sneep. "Die 'vriend' van je moeder." zei Ron spottend.

"Hey! Als mijn moeder hem goed genoeg als vriend vind, zal hij niet zo erg zijn."

"Ik wil niks horen! Meneer Potter?" vroeg hij toen hij voor Harry en Ron stopte. "Natuurlijk. Denkt dat hij veelste goed is voor deze les dat hij erdoorheen mag praten. Preciés je vader." snauwde hij met een zware stem.

"Dank je." mompelde Harry.

Professor Sneep gaf hem een gemene grijns. "Het was geen compliment."

Harry hoorde Draco en zijn aanhangers grinniken maar ging verder met zijn toverdrank wat een donkere kleur rood aan het worden was.

"Uh, Harry? Hoort het niet blauw te worden?" vroeg Ron zenuwachtig.

Het rode goedje begon te borrelen.

"Harry!" riep Hermelien.

Harry dook achter zijn tafel en Ron verstopte achter de mouw van zijn gewaad.

Ze hoorden een knal en zagen professor Sneep langzaam omdraaien. Zijn rug en haar zaten onder de rode blubber.

"Eruit!" riep hij. Er vlogen een paar druppels van zijn lange mouw af toen hij naar de deur wees.

"Maar professor.." begon Ron.

"Jij ook, Wemel!"

Harry werd boos. "Ron heeft niks gedaan! En ik trouwens ook niet!"

"Nu!" Harry pakte zijn boek en stampte het lokaal uit gevolgd door een even boze Ron.