Harry's Leven.. (Langzame Updates)

Goderics Eind

Een lange zwarte mantel zweefde door de lange straat van Goderics Eind. Het was pas 8 uur 's avonds maar het was zo goed als donker met de lantarenpalen die maar half schenen.
De lange mantel zat vast aan een lang gewaad dat gedragen werd door een lang, kaal, slangachtig mens. Dit, je raad het al, was Voldemort.
Hij liep rustig door de straat alsof hij gewoon een avondwandeling aan het maken was en na een blokje om zo weer naar huis zou gaan, maar wat op het eerste oog zo leek, was natuurlijk niet zo.
Hij zag het huis waarvan hij had gehoord dat er volgens een profetie een jongen was geboren in eind Juli. Het stond in elke krant op de voorpagina en Voldemort moest er iets aan doen.

Voldemort liep richting het huis en zag zichzelf al naar binnen gaan en die smerige bloed-verrader en dat modderbloedje vermoorden. Modderbloedjes! Bah! Dat die mensen nog mochten leven in deze wereld, ZIJN wereld! Maar dát zou snel voorbij zijn. Dit was het begin van de nieuwe wereld, de betere wereld waar hij de baas in zou zijn!
Voldemort pakte zijn stok en kwam als maar dichter bij het huis. Hij keek met zijn rood-slangachtige ogen naar een raam waar licht vandaan kwam. Hij kon maar net onderscheid maken van de figuren in de kamer; Lily en James Potter met hun zoontje, Harry.

Net toen hij zijn stok op de deur richtte, kwam er een auto om de hoek rijden. De auto schommelde en reed recht op Voldemort af. Voldemort richtte zijn stok op de auto en zei: "Reducto!" De auto vloog in stukken met een dode chauffeur als gevolg. De knal was hard en goed te horen voor bijna iedereen in de straat. Op dat moment schoof Lily het doorzichtige gordijntje opzij en schrok.
"James! Hij is er! Wegwezen!"
James pakte 2 koffers en ging naast Lily staan. Ze greep Harry stevig beet en pakte haar mans' arm.

POP

Weg waren ze.
Voldemort maakte de deur open met nog een 'Reducto' en stormde het huis binnen, maar zag alleen maar het stof dat door de spreuk op de meubels lag.
Voldemort richtte zijn staf op een baby foto op de haard van de Potters. "Incendio!"
Een klein vonkje, wat al snel uitgroeide tot een vlam, smolt de foto en ging verder met de rest van het huis.
Voldemort liep het huis uit en verschijnselde wat verderop in de straat met de gedachte: 'Het is nog niet over. Ik zal je krijgen. Wacht maar af, Harry Potter.'